The Wind in the Willows

Wikipedia, Entziklopedia askea
Haizea sahatsetan» orritik birbideratua)
The Wind in the Willows
Jatorria
Egilea(k)Kenneth Grahame
Argitaratze-data1908
IzenburuaThe Wind in the Willows
Jatorrizko herrialdeaErresuma Batua
IlustratzaileaPaul Bransom (en) Itzuli
ArgitaletxeaCharles Scribner's Sons (en) Itzuli
Ezaugarriak
Genero artistikoachildren's novel (en) Itzuli
Hizkuntzaingelesa
Egile-eskubideakjabetza publiko
Kokapena
BildumaVictoria and Albert Museum
Fikzioa
Kontakizunaren tokiaBerkshire eta Ingalaterra
Frontispicio (arg. 1913koa).
Arg. 1913koa.

Haizea Sahatzetan (ingelesez, The Wind in the Willows) Kenneth Grahame idazle eskoziarrak idatzitako eleberria da. 1908an argitaratu zen, eta arrakastak berehala bihurtu zuen ingelesezko haur-literaturako klasiko.

Jatorria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Grahamek Alistair semearentzako fabula idatzi zuen, eta hark, lau urte zituela, animaliak aukeratu zituen. [erreferentzia behar] Aitak semeari idatzitako 15 gutunetan garatu zuen istorioa, eta,1908ko ekainean Ingalaterrako Bankuko idazkari kargua utzi ondoren, azkenean 1908ko urrian argitaratu zuen.[1][2] Ingalaterrako bizitza pastoralari, bizitza sinpleari eta adiskidetasunari egindako kantu hau umorez eta poesiaz beteta dago. Eleberrian mistizismoa, abentura, moralitatea eta adiskidetasuna nahasten dira. Lortutako arrakastari esker, Kenneth Grahamek, prosara pasatu baino lehen poesia arrakastarik gabe idatzi zuenak, bere lana Ingalaterrako Bankuan utzi eta landara joan ahal izan zen.

Pertsonaiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Satorra: Sator atsegina, etxekoia eta sinplea da. Garbiketaz nazkatuta, kanpoko mundura ateratzen da, baina ibaiko bazterreko atzera-aurrerak eta bullizioak gainezka egiten dute, baina azkenean egokitu egiten da.
  • Arratoia: Arratoi (arra) bat da, urezkoa, kultua, lasaia eta atsegina, literatura-asmoekin eta aisialdiko bizitzarekin. Ratitok ibaia maite du eta Satora hartzen du bere hegalaren azpian. Iturri batzuek sir Arthur Qu-Couch Ratitoren pertsonaiarentzako eredutzat jotzen duten arren, beste batzuek diote Frederick Furall-en oinarrituta dagoela, Grahameren laguna eta Qu-Couch arraunzalea bezala,[3][4] agian Grahame animatu zuen eleberria idaztera.[5]
  • Sapo jauna: apo aberatsa da eta Toad Hall etxearen jabea da. Ederra da, onbera eta adimentsua, baina mimatua, irentsia etaoldarkorra; ontziekin eta automobilismoarekin gustura dago, azkenean, espetxeratu eginten dute, lapurreta, ausarkeriaz gidatzea eta desegokitasuna direla eta. Iturri batzuen arabera, pertsonaiaren oinarria Alistair da, Grahameren semea.[3]
  • Azkonar jauna: konpainia gustatzen ez zaion azkonar bat da, eta lur azpiko kokaleku erromatar baten hondarrak dituen lur azpiko kobazuloan bizi den "jakintsu eta ermitau" baten irudia irudikatzen du. Sapo jaunaren aita zenaren laguna da, eta zorrotza da apoarekin, baina baikorra da haren ezaugarri onak nagusituko direla.
  • Igaraba: Ratitoren laguna da, "saltzaile ibiltari" baten estereotipoa. Kanporakoia eta autosufizientea da.
  • Baso Basatiaren erbinudeak: Historiako antagonista nagusiak dira. Haiek Toad Hall-en jabe egin nahi dute.'
  • Basoko biztanleak: katagorriak eta untxiak.
  • Ogia: 7. kapituluan bere agerpen bakarra egiten duen jainkoa.

Laburpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udaberriko garbiketaz nazkatuta dagoen sator bat paseatzera eta kanpoko mundua ezagutzera joaten da. Han ur-arratoi bat ezagutzen du. Lagunak egiten dira eta berarekin bizitzen geratzen da. Inguruan bizi diren hainbat pertsonaia ezagutzen ditu: (apoa, azkonarra, igaraba) eta hainbat abentura biziko dituzte.

Analisia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eleberrian Ingalaterrako gizarte-klaseen irudikapen bat ikus daiteke; izan ere, Apoa, eleberriaren funtsezko pertsonaia, klase altuko kide bat dirudi, Arratoia eta Azkona klase ertaina dira, eta Satorra, bere izaera dela eta, behe-klasekoa da.

Liburuak hizkuntza laua eta ulergarria du, poesia-ukituekin eta umorearekin. Adiskidetasuna, leialtasuna, bizitza lanpetua eta neketsua izateko poztasunak, janariaren plazer errazak eta lagunekin edatea bezalako balioak nabarmentzen dira. Moralizatzailea izan gabe, jarrera gogoangarriei eta harrokeriari buruzko zenbait ikasgai ematen ditu, apoaren pertsonaiarekin.

Irudia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahiz eta E. H Shepard-ek 1931ko ediziorako egindako ilustrazioak behin betikoak izan,[6] ipuinaren hainbat edizio egin dira 50 bat ilustratzaileren eskutik: Paul Bransom (1913), Arthur Rackham (1940), Tasha Tudor (1966), Michael Hague (1980), Scott McKowen (2005), Robert Ingpen (2007), Michael Foreman, Patrick Benson, John Burningham e Inga Moore. [7]

Harrera kritikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Liburua 1908ko urrian argitaratu zuen Methuen-ek, zenbait editorek baztertu ondoren.[8] Hasierako harrera kritikoa oso negatiboa izan zen arren, 1909ko urtarrilean, orduan AEBetako lehendakaria zena., Theodore Rooseveltek Grahame-ri idatzi zion bere emazteak liburua irakurri zuela seme-alabentzat eta berak «irakurri eta irakurri» zuela esateko.[9] Geroago, Rooseveltek Scribner editore estatubatuarrari argitaratzeko proposatu zion.[3]

Antzerki lana[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1929ko abenduaren 17an, Londresko Lyric Theatre antzokian "Haizea sahatsetan" obraren lehen dramatizazioa antzeztu zen. Autore ingelesa A. A. Milner, 1926an Winnie the Pooh hartzaren sortzailea izateagatik ezagunagoa denak, Toad Hall-eko Apia (Toad of Toad Hall) antzezlana izendatu zuen. Lanak lau pertsonaia ditu: arratoia, azkonarra, satorra eta apoa.

Zinemako eta telebistako egokitzapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1949an, Walt Disneyren animazio-film labur bat egin zen, La leyenda de Sleepy Hollow y el Señor Sapo izeneko hamaikagarren film luzeklasikotik abiatuta, Basil Rathbonek kontatuta. Animatutako filmaren lehen erdian, Apo jauna izena duen film laburra agertuko da. Bigarren erdiak La leyenda de Sleepy Hollow film laburra erakusten du, Washington Irvingen obran oinarritua.
  • 1967an, Pink Floyd rock progresiboko talde britainiar ospetsuak The Piper at the Gates of Dawn diskoa argitaratu zuen, Kenneth Grahamek idatzitako liburuko zazpigarren kapituluaren izenburua duena. Azken horrek, antza, eragina izan zuen Syd Barrett taldearen konpositore eta abeslariaren haurtzaroan.
  • 1984tik 1990era, lau denboraldi egin ziren telesail batean (lehen, film bat egin zen 1983an), jatorrizko istorioetan set-ak eta pertsonaiak erabiliz, baina, horrez gain, liburuko kapitulu batzuk ere sartu ziren, filmean agertu ez zirenak, hala nola "The Piper at the Gates of Dawn". Pertsonaiak animaziozko panpinak ziren, bolumeneko animazioaren teknikaren bidez. Ahots-aktoreen artean David Jason, Sir Michael Hordern, Peter Sallis, Richard Pearson eta Ian Carmichael egon ziren.
  • 1987an, Rankin/Bassek ekoitzitako telebistarako film musikala izan zen. Bertsio hau oso fidela izan zen liburuarekiko, eta hainbat abesti original agertzen dira, Judy Collins folk abeslariak interpretatutako izenburu bereko izenburuak barne. Besteak beste, Eddie Bracken (satorra), José Ferrer (azkonarra), Roddy McDowall (Ratty) eta Charles Nelson Reilly (apoa).
  • 1988an, beste egokitzapen bat egin zen Australian, Burbank Films Australiak ekoitzitako eta Leonard Lee-k egokitutako telebistarako saio berezi gisa.
  • 1996an, Terry Jonesek zuzendu zuen nobelaren zinemarako bertsioa. Filmean aktore hauek parte hartzen dute: Steve Coogan, Eric Idle, Terry Jones, Antony Sher, Nicol Williamson, John Cleese, Stephen Fry, Bernard Hill, Michael Palin, Nigel Planer, Julia Sawalha eta Victoria Wood. Ipuinean bezala, Sator jaunak lurrezko dardara baten ondoren etxetik irtetea lortzen du, eta ibaiaren ertzean bizi den arratoiaren laguntzarekin, Sapo jaunaren bila joaten da. Animaliek bizitza lasaia bizi dute ibaiaren ertzean, eta abenturaz betetako mundu zabal hori pixka bat gehiago ezagutu nahi dute.
  • Los Simpsons-en hamargarren denboraldiko zazpigarren kapituluan, Lisak 10 lortzen du, eta Lisaren ikasturtean eleberria irakurri behar dute azterketa bat egiteko.
  • Matildaren zinemarako egokitzapenean, Honey andereñoak modu sekretuan oparitzen dio eleberria protagonistari, Matildaren etorkizunari buruz gurasoekin izaten duen eztabaida baten ondoren.

Etorkizuneko proiektuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2003an, Guillermo del Toro Disneyrako egokitzapen batean lanean ari zen. Zuzeneko ekintzaren eta CGI animazioaren arteko nahasketa da, eta zuzendariak zergatik utzi behar izan zuen proiektua azaldu zuen. «Liburu ederra da, gero exekutiboekin batzera joan nintzen eta esan zuten: "Apoa patinez ibil eta gauza zoroak esan liteke," eta orduan esan nuen: "plazera izan da...".» [erreferentzia behar]
  • 2010ean, iragarri zen Ray Griggs istorioaren zuzeneko ekintzaren eta CGI animazioaren nahastearen egokitzapena garatzen ari zela, eta Zeelanda Berrian 2010aren amaieran filmatzen hasteko programatu zela.
  • 2011ko abenduan jakinarazi zen Julian Fellowesek, George Stiles eta Anthony Drewe konpositoreekin batera, West End-en estreinatuko zen liburuaren egokitzapen musikalerako gidoia idatziko zuela.[10]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) «Kenneth Grahame.» Bodleian Libraries. Universidad de Oxford. 2015eko uztailaren 2an kontsultatua.
  2. (Ingelesez) «The Original Wind in the Willows.» Bodleian Libraries. Universidad de Oxford. 2015eko uztailaren 2an kontsultatua.
  3. a b c (Ingelesez) «First edition of The Wind in the Willows sells for £32,400.» The Guardian. Consultado el 2 de julio de 2015. Aipuaren errorea: Invalid <ref> tag; name "guardian" defined multiple times with different content
  4. Edemariam, Aida (Ingelesez). «Shedloads of hoodies.» The Guardian. 2015eko uztailaren 2an kontsultatua.
  5. Lustig, T. J. (Ingelesez). Knight Prisoner: Thomas Malory Then and Now, pág. 210. Sussex Academic Press, 2013. Txantiloi:Wayback Google Books-en. 2015eko uztailaren 2an kontsultatua.
  6. (Ingelesez) «Inga Moore, illustrator of The Wind in the Willows.» The Guardian. 2015eko uztailaren 2an kontsultatua.
  7. (Ingelesez) «Inga Moore, illustrator of The Wind in the Willows.» The Guardian. 2015eko uztailaren 2an kontsultatua.
  8. Algernon Methuen (1856-1924): frantseseko eta kultura klasikoko irakaslea, eta editorea.
  9. (Ingelesez) «Presidential Praise.» Bodleian Libraries. Universidad de Oxford. 2015eko uztailaren 2an kontsultatua.
  10. Julian Fellowes to write Wind in the Willows musical. BBC News 9 de diciembre de 2011.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]