Indiar otso

Wikipedia, Entziklopedia askea
Indiar otso
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaAnimalia
FilumaChordata
KlaseaMammalia
OrdenaCarnivora
FamiliaCanidae
GeneroaCanis
EspezieaCanis lupus
Azpiespeziea Canis lupus pallipes
(Sykes, 1831)

Indiar otsoa (Canis lupus pallipes) otsoaren (Canis lupus) azpiespezie bat da; azpiespezietzat sailkatu zen 1931. urtean, William Henry Sykesen eskutik.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

- Europar eta Ipar Amerikako otsoak baino txikiagoa da, 25-31,5 kilo inguru pisatzen du.

- Belarri handiak ditu gorputzaren beroa barreiatu ahal izateko, basamortuetan bizi diren animalien ezaugarri komuna.

Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ugaztun eta hegazti txikiez elikatzen da, esaterako: arratoiak, katagorriak, mangostak, eperrak etab.

Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Otsoen taldeko bikote alfa edo menderatzailea da ugaltzen dena , ugalketa neguan ematen da. Eme menderatzaileak edo alfak 3-5 kume artean erditzen ditu, ta hauek 6 hilabetetan heldutasun sexuala lortzen dute.

Habitat[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Basamortuetako lur elkorretan zein baso hostotsuetan bizi daiteke.

Hedapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Israeleko iparraldetik, Saudi Arabia, Afganistan, Turkia, Pakistan eta Iranetik zehar hedatzen da.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]