Jose Maria Lojendio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Jose Maria Lojendio

3. euskaltzainburu

1963 - 1966
Ignazio Maria Etxaide - Manuel Lekuona
Bizitza
JaiotzaDonostia1910eko urriaren 18a
Herrialdea Gipuzkoa, Euskal Herria
HeriotzaDonostia1978ko abenduaren 28a (68 urte)
Familia
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
Paris Law Faculty (en) Itzuli
Hezkuntza-mailazientzia juridikoetan doktorea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakabokatua, legelaria eta idazlea
KidetzaEuskaltzaindia

Jose Maria Lojendio Irure (Donostia, Gipuzkoa, 1910eko urriaren 18a - 1978ko abenduaren 28a) idazlea, legegizona eta euskaltzalea izan zen. Madrilgo eta Parisko unibertsitateetan egin zituen Zuzenbideko ikasketak. Euskaltzaindiko hirugarren lehendakaria izan zen, 1963tik 1966ra.

Donostiako adingabekoen tutoretza-epaitegiaren presidentea, Espainiako Bigarren Errepublika garaian propaganda katolikoaren ekintza askotan aritu zen hizlari. «Agrupación de Escritores Vascos de San Luis» izeneko elkartearen sortzailea, euskal kultura eta euskal zuzendaritza jorratu zituen.[1]

Junior, Gure Mutillak, El Pueblo Vasco, Argia, Euskera, Egan eta Arantzazu aldizkarietan argitaratu zituen zuzenbideari eta euskal kulturari buruzko artikuluak.

Obra nagusiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Naturaleza jurídica de la unión de Guipúzcoa y Castilla (1958)
  • Modificaciones del Código Civil y de la Ley de Enjuiciamiento Civil, según Leyes de 24 de abril de 1956 (1958)
  • Agustín de Iturbe y Aramburu, primer emperador de Méjico (1956)
  • Mogel (1956)
  • Lengua y literatura vascas (1956)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Biografia
Gipuzkoa
Artikulu hau Gipuzkoako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.