Latasako geltokia
Latasa | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Lineak | ||||||||
| ||||||||
Kokapena | ||||||||
Helbidea | Plazola kalea, 6; 31869 | |||||||
Udalerria | Imotz, Nafarroa | |||||||
Geltokiaren datuak | ||||||||
Irekiera | 1914ko urtarrilaren 19a | |||||||
Itxiera | 1958ko irailaren 5a | |||||||
Nasak | 2 | |||||||
Trenbideak | 2 | |||||||
Jabea | Nafarroako Gobernua |
Latasa Euskal Herriko Nafarroa Garaiko tren geltoki zahar bat da, Imotz ibarreko Latasa herrian kokatuta dagoena.
Gaur egun, Plazaolako bide berdearen barruan dago.
Historia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Iruña-Donostia burdinbideko Plazaola eta Iruña–Hiria geltokien arteko zatia 1914ko urtarrilaren 19an inauguratu zen.[1]
1953ko urriaren 13 eta 14 artean eginiko euriteen ondorioz burdinbidearen azpiegitura oso kaltetuta geratu zen (euste-hormak, lubetak, zubiak...). Jabea zen enpresak hainbat saiakera egin zituen tokiko erakundeekin, azpiegitura konpontzeko asmoarekin. Baina, negoziazio hauek ez zuten emaitzarik eman eta zerbitzua geldi geratu zen, uholdeek eragindako kalteak ez zirelako konpondu.[2]
Dena den, trenak jarraitu zuen zenbait zerbitzu lokal egiten zazpi urtez, esate baterako Elduain eta Andoain artean egurra garraiatzeko. Honetako bidaia batean, trenak Andoaingo parrokoa zen Rosendo Rekondo harrapatu zuen, 1957ko uztailean. Azkenean, konpainiak burdinbidea kentzeko eta burdinbidea behin betiko ixteko baimena jaso zuen 1958ko irailaren 5ean. Ondorioz, geltoki hori behin betiko itxi zen.
Egoera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Geltokia Iruña—Donostia burdinbidearen 28,1 kilometro-puntuan zegoen, 496 metroko altueran, Irurtzun eta Mugiro geltokien artean. Tartea bide bakarra da eta ez zegoen elektrifikatuta.[3]
Geltokia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Iruñetik Plazaolara, Andoainera eta Lasarterako burdinbidea» web.archive.org 2017-01-09 (Noiz kontsultatua: 2020-11-10).
- ↑ Kabexoi, Xabier. «Plazaolako trenako historia» www.plazaola.net (Noiz kontsultatua: 2020-11-10).
- ↑ «Geltokiko fitxa Euroferroviarios webgunean» euroferroviarios.net (Noiz kontsultatua: 2020-12-01).
Ikus, gainera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|