Edukira joan

Lola Pons Rodríguez

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Lola Pons Rodríguez

katedradun

Bizitza
JaiotzaBartzelona, 1976ko abenduaren 22a (47 urte)
Herrialdea Katalunia
Hezkuntza
HeziketaSevillako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
ingelesa
frantsesa
alemana
italiera
Jarduerak
Jarduerakfilologoa, hizkuntzalaria eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)Sevillako Unibertsitatea
lolapons.es
Twitter: Nosolodeyod Edit the value on Wikidata

Lola Pons Rodriguez (Bartzelona, Katalunia, 1976ko abenduaren 22a – ) bartzelonar filologoa eta irakaslea da, katedraduna Sevillako Unibertsitateko Espainiako Hizkuntza, Hizkuntzalaritza eta Literaturaren Teoria Sailean, eta 2003an hasi zen bertan lanean.[1][2][3][4]

Bizitza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jatorriz andaluziarra, 2000n Filologia Hispanikoan lizentziatu zen eta 2003an Manuel Ariza Espainiako Hizkuntzako katedradunak zuzendutako Edición y estudio lingüístico de Virtuosas e claras mugeres (1446) de don Álvaro de Luna tesiarekin doktoratu zen. Bi kasuetan Sevillako Unibertsitateko lizentziatura eta doktoregoko aparteko saria lortu zuen.[5]

Lan ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irakasle gonbidatua ere izan da Tubinga eta Oxfordeko unibertsitateetan.

Testu zaharrak editatu eta linguistikoki aztertu ditu, XV. mendetik XIX. mendera. 2011n, Historia15 izeneko taldea sortu zuen, Espainiako eta atzerriko unibertsitateetako irakasleek osatua; Ministerioak finantzatutako hainbat ikerketa-proiekturen bidez, Historia15en XV. mendeko eta XVI. mendearen hasierako testuak berreskuratu eta linguistikoki aztertu dira.[6] DOLEO taldea ere sortu zuen, kexen idazkiak espainieraz aztertzeko, Charta nazioarteko sareari atxikia.[7][8][9] 2018tik 2022ra, Sevillako Unibertsitateko Prestakuntza Iraunkorreko Zentroak eta Cervantes Institutuak elkarrekin antolatutako Espainierako Irakasleentzako 2 HE (Hizkuntza eskakizuna) Prestakuntza Ikastaroa zuzendu zuen.[10] 2005az geroztik, Testuen Edizioari eta Hizkuntzaren Historiari buruzko Jardunaldiak zuzentzen ditu aldizka Sevillako Unibertsitatean, eta bost edizioetan Hizkuntzalaritza historikoa eta Testu-kritika diziplinen arteko topagunea izan da.

Ikerketa lerroak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gaztelania hizkuntzaren lantze-prozesuen azterketa historikoan aditua da (adierazpen-baliabideen zabalkuntza planifikatua, erregistro-zabaltasun handiagoa lortzeko). Ildo horretan, XV. mendean eratzen ari zen literatura- eta dokumentu-hizkuntza berriari lotutako ezaugarri morfosintaktikoak aztertu ditu (–ísimo superlatiboaren hedapena, el cual erlatiboaren erabilera, kontzertatu bako infinitiboaren erabilera...), baita beste gai batzuk ere, hala nola diskurtso-markatzaileen eraketa, topikalizatzaileen sorrera eta gramatikalizazio-prozesuak.*

Bere bigarren ikerketa-ildoa hizkuntza-aldakuntza dialektala eta eleaniztuna da; Andaluziako gaztelaniaz eta Andaluziako inguruneko eleaniztasunaz arduratu da hizkuntza-paisaia aztertuz (espazio publikoetan aurki daitezkeen zeinuen azterketa).*

Batzorde zientifikoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako Gaztelania Hizkuntzaren Historia Elkarteko kidea da,[11] eta hainbat aldizkariren batzorde editorial edo zientifikoko kidea da: Abenámar,[12] Hesperia, Cuadernos del IEMYR, Revista Internacional de Lingüística Iberoamericana,[13] Études Romanes de Brno,[14] Revista de Historia de la Lengua Española, TEISEL, Tecnologías para la investigación en segundas lenguas; Archiletras y Archiletras Científica.[15] Gaztelania Hizkuntzaren Nebrija Behatokiko kidea da. Hainbat kongresu zientifiko eta solasaldietako batzorde zientifikoetako kide izan da.

Lankidetza komunikabideetan

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gizarteak gaztelania hizkuntzaren historiaz duen ikuspegia zabaldu nahi du.[16] Ildo horretan, aktiboki parte hartzen du zientzia-dibulgazio-jardueretan, hala nola La noche europea de los investigadores[17] edo Café con Ciencia.[18] 2009an Nosolodeyod izeneko gaztelania hizkuntzako historiako bloga sortu zuen, 2022ra arte aktibo egon zena. Hiru dibulgazio liburu idatzi ditu: Una lengua muy (muy) larga, El árbol de la lengua eta El español es un mundo (Arpa argitaletxea)[19] sei, hiru eta bi ediziorekin, hurrenez hurren. Telebista-saioetako kolaboratzailea izan da (La 2 kateko La aventura del saber dibulgazio saioaren 2016-2017 denboraldia), Canal Sur Radiokoa (2020-2021 eta 2021-2022 denboraldiak, Días D Andalucía, Domi del Postigok zuzendua) eta El Pais egunkariko Verne sail digitalekoa.[20][21][22] Gero, El País egunkariarekin kolaboratu du, iritzi tribunetan, baita Cadena Ser irratiarekin ere (Àngels Barcelók zuzendutako Hoy por hoy saioan) eta ABC Sevillan.[23]

Komisario lanetan jardun zuen 2022an "La lengua en la calle. 400 años de paisaje lingüístico" izeneko erakusketan, New Yorkeko Cervantes Institutuarentzat eta "Nebrija en América" Indietako Artxibo Orokorrarentzat.

Argitalpenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2008ː Edición, estudio preliminar y notas de Virtuosas e claras mugeres (1446) de don Álvaro de Luna. Segovia: Instituto Castellano y Leonés de la Lengua.
  • 2010ː La lengua de ayer. Manual práctico de historia del español. Madril: Arco / Libros.
  • 2012ː El paisaje lingüístico de Sevilla. Lenguas y variedades en el escenario urbano hispalense. Sevilla: Diputación Provincial de Sevilla.
  • 2016ː Una lengua muy larga. Cien historias curiosas sobre el español. Barcelona: Arpa Editores.
  • 2020: El árbol de la lengua Barcelona: Arpa Editores.
  • 2020ː Seis palabras para escribir la historia en la lengua española. Sevilla. Editorial Universidad de Sevilla.
  • 2022: Diálogo de la lengua de Juan de Valdés (Lola Ponsek editatua eta hitzaurrea idatzia). Barcelona. Espasa-Real Academia Española (Biblioteca Clásica RAE bilduma).
  • 2022: El español es un mundo. Bartzelona: Arpa Editores.

Sariak eta aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2010ean Redele saria (ohorezko aipamena), Camino a español delakoari buruzko unitate didaktikoari buruzko material didaktikoak sortzeagatik.[24]
  • 2011n Sevillako Diputazioaren Archivo Hispalense Ikerketa Saria (Gizarte Zientziak saila), El paisaje lingüístico de Sevilla. Lenguas y variedades en el escenario urbano hispalense liburuarekin.[25]
  • 2019an "Manuel Azaña" Alcala de Henares Hiriko Kazetaritza Saria, El árbol de la lengua izeneko bere tribunagatik, El País egunkarian argitaratua 2019ko urtarrilaren 12an.[26]
  • 2020an Espainiako Zuzentzaileen Batasuneko ohorezko bazkidea[27]
  • 2020an Antequerako Arte Nobleen Errege Akademiako kidea.[28]
  • 2021ean Panamako Hizkuntza Akademiako kidea[29]
  • 2021ean XXV. Miguel Delibes Kazetaritza Sari Nazionala. [30][31]
  • 2022an Sevillako Udalaren ordezkaria Administrazio arteko Batzorde Nazionalean, Nebrija Urtearen batzorde zientifikoan.
  • 2022an Andaluziako Batzorderako eta Sevillako Unibertsitaterako Nebrija Urtearen komisario zientifikoa.
  • 2022an Sevilla Hiriko urrezko domina.[32][33]
  • 2022an Sevillako Liburu Azoka Elkartearen Urteko Irudia Saria.
  • 2023an Sevillako probintziako urrezko domina.
  • 2023an Hizkuntzaren Artxiletrak Saria 2023, Dibulgazio kategorian.[34][35]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Pavón, Juan Luis. (22 de abril de 2017). Los políticos ponen de moda palabras cuyo uso dura menos que unas chanclas. .
  2. ↑ «Lola Pons: «Hay que tomarse muy en serio que se siga escribiendo ciencia en español»» Diario Sur 15 de enero de 2019.
  3. ↑ Perfil en el directorio del Personal Docente e Investigador de la Universidad de Sevilla. .[Betiko hautsitako esteka]
  4. ↑ Perfil investigador en el Sistema de Información sobre Investigación de la Universidad de Sevilla (SISIUS). .
  5. ↑ «Instituto Cervantes. CFP. Cursos del Instituto Cervantes en colaboración con otras instituciones» cfp.cervantes.es.
  6. ↑ «Inicio» grupo.us.es.
  7. ↑ Subgrupo DOLEO (Documentación de Lamento en Español desde Orígenes) en la Red Charta. .[Betiko hautsitako esteka]
  8. ↑ Miembros de la Red CHARTA. Corpus hispánico y americano en la red. .
  9. ↑ Sevilla, Diario de. (26 de febrero de 2019). «"Vamos a hacer hablar al documento antiguo y a entender lo que nos dice"» Diario de Sevilla.
  10. ↑ «Curso de Formación para Profesores de Español como L2» departamento.us.es.
  11. ↑ Directorio de socios – ASOCIACIÓN DE HISTORIA DE LA LENGUA ESPAÑOLA. .
  12. ↑ «Equipo editorial» www.revista.fundacionramonmenendezpidal.org.[Betiko hautsitako esteka]
  13. ↑ Consejo editorial de la Revista Internacional de Lingüística Iberoamericana». .
  14. ↑ «Editorial board» www.phil.muni.cz.
  15. ↑ Dirección y gestión de la RHLE – ASOCIACIÓN DE HISTORIA DE LA LENGUA ESPAÑOLA. .[Betiko hautsitako esteka]
  16. ↑ «La lengua se pone a hacer gimnasia» ELMUNDO 14 de noviembre de 2016.
  17. ↑ «Lola Pons Rodríguez -» La Noche Europea de los Investigadores - Andalucía.
  18. ↑ Lola Pons Rodríguez - Café con CienciaCafé con Ciencia. .
  19. ↑ «Lola Pons: ‘Una lengua muy larga»» América 2.1.
  20. ↑ Iré, voy a ir, fuere: los futuros en la historia del español. .
  21. ↑ «Lola Pons: "El español no es de España ni tampoco de América, es de todos, así que no es de nadie"» Crónica Global.
  22. ↑ PAÍS, Ediciones EL. «Artículos escritos por Lola Pons Rodríguez en Verne EL PAÍS» Verne.
  23. ↑ PAÍS, Ediciones EL. «Artículos escritos por Lola Pons Rodríguez» EL PAÍS.
  24. ↑ «Primera convocatoria de los premios internacionales redELE» www.educacionyfp.gob.es.
  25. ↑ Press, Europa. (23 de noviembre de 2011). «Fallado el Concurso de Monografías 'Archivo hispalense' del año 2011» www.europapress.es.
  26. ↑ «Lola Pons gana el Premio de Periodismo Manuel Azaña 2019» comunicacion.us.es.[Betiko hautsitako esteka]
  27. ↑ Socios de Honor de Unión de Correctores del Español. .
  28. ↑ Sesión pública y solemne. Acto de ingreso como Académica de Dña. Lola Pons Rodríguez. .
  29. ↑ Nuevas académicas correspondientes. .
  30. ↑ La filóloga Lola Pons gana el XXV Premio Nacional de Periodismo Miguel Delibes. 10 de diciembre de 2021.
  31. ↑ [1]
  32. ↑ Conoce a las Medallas de Sevilla 2022. Ayuntamiento de Sevilla.
  33. ↑ [2]
  34. ↑ SER, Cadena. (2023-06-28). «Lola Pons premiada con el Premio Archiletras de la Lengua 2023 en la categoría de Divulgación» cadena SER.
  35. ↑ Cerro, Montse. (2023-06-28). «Carmelo Gómez, Lola Pons, Estrella Montolío, Cristian Olivé y Alexis Díaz-Pimienta, entre los ganadores de los segundos Premios Archiletras de la Lengua» Clabe.org.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Lola_Pons_Rodríguez&oldid=9854031"(e)tik eskuratuta