Marko Emilio Lepido (kontsula K.a. 187an)

Artikulu hau politikariari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Marko».

Marko Emilio Lepido (latinez Marcus Aemilius Lepidus), K.a. II. mendeko erromatar politikari bat izan zen. Regium Lepidi (Reggio Emilia) hiriak, bere izena hartu zuen.

Aktibitate politikoa

K.a. 200ean, Bigarren Mazedoniar Gerraren aurrtik Filipo V.a Mazedoniakoari ultimatuma jaurti zion kontsul ordezkaritzaren zati izan zen. K.a. 191n, Siziliako gobernari izan zen, pretore bezala. K.a. 187an erromatar kontsul aukeratua izan zen. Bere kide zen Gaio Flaminiorekin batera, Etruria eta Galia Zisalpina mehatxatzen ari ziren liguriarren aurkako garaipena lortu zuen. Zentsorea izan zen K.a. 187tik K.a. 153 arte, Pontifex Maximus K.a. 180tik K.a. 152 arte, eta, K.a. 179an, Princeps senatus izendatua izan zen. K.a. 175ean bigarren aldiz aukeratu zuten kontsul bezala

Aktibitatea zentsore bezala

K.a. 187tik K.a. 185 arte, Via Emilia izeneko bidea eraiki zuen Placentia (Piacenza eta Ariminium (Rimini) artean, bide honetan zehar, Parma eta Modena koloniak sortu zirelarik. Lehen erromatar antzokia eraiki zuen, Marteren Zelaian, eta, bere kide Marko Fulvio Nobiliorrekin, Erromatar foroan Emilia Basilika eraiki zuen. Erromako hirugarren akueduktuaren lanak ere hasi zituen, amaitzerik izan ez zituenak Marko Lizinio Krasoren oposizioagatik, honek ez baitzion bere jabegoak zeharkatzen utzi.

Aurrekoa
Gaio Livio Salinator eta Marko Valerio Mesala

Erromatar kontsula Gaio Flaminiorekin
K.a. 187

Ondorengoa
Espurio Postumio Albino eta Kinto Martzio Filipo

Aurrekoa
Gneo Kornelio Eszipion Hispalo eta Kinto Petilio eta Gaio Valerio Laevino kontsul suffectus bezal

Erromatar kontsula Publio Muzio Eszevolarekin
K.a. 175

Ondorengoa
Espurio Postumio Albino Paululo eta Kinto Muzio Eszevola

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Marko Emilio Lepido (kontsula K.a. 187an)