Miho Takagi (patinatzailea)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Miho Takagi (patinatzailea)

Bizitza
JaiotzaMakubetsu (en) Itzuli1994ko maiatzaren 22a (29 urte)
Herrialdea Japonia
Familia
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaNippon Sport Science University (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakizotz gaineko abiadura-patinatzailea
Pisua57 kilogramo
Altuera163 zentimetro
Jasotako sariak

Facebook: miho.takagi.543 Twitter: mihotakagi_ss Instagram: miho.t_ss Olympic.org: miho-takagi Edit the value on Wikidata

Miho Takagi (japonieraz: 高木 美帆 Takagi Miho?, Makubetsu, Hokkaido, 1994ko maiatzaren 22a) patinatzaile japoniarra da. Neguko Olinpiar Jokoetan zazpi domina eskuratu ditu.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

15 urte zituela egin zuen debuta Neguko Olinpiar Jokoetan, 2010an. 2012an eta 2013an Munduko gazte mailako abiadura-patinaje txapelketak irabazi zituen.

2018ko Pyeongchangeko Jokoetan hiru domina eskuratu zituen, urrezkoa talde jarraipen proban[1], zilarrezkoa 1.500 metrotako lasterketan eta brontzezkoa 1.000 metrotako distantzian. 2019an 1.500 metrotako emakumezkoen errekorra ezarri zuen Salt Lake Cityn, 1:49.83[2].

2022ko Pekingo Jokoetan hiru zilarrezko domina eskuratu zituen jarraian, 1.500 metrotan[3], 500 metrotan[4] eta tadeko jarraipenean[5]. Azkenik 1.000 metrotako proban txapeldun olinpikoa izatea lortu zuen[6].

Txapelketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Neguko Olinpiar Jokoak
Urtea Lekua Domina Proba
2018 Pyeongchang ( Hego Korea) 1. postua, urrezko domina Talde jarraipena
2018 Pyeongchang ( Hego Korea) 2. lekua, zilarrezko domina 1.500 m
2018 Pyeongchang ( Hego Korea) 3. postua, brontzezko domina 1.000 m
2022 Pekin ( Txina) 1. postua, urrezko domina 1.000 m
2022 Pekin ( Txina) 2. lekua, zilarrezko domina 1.500 m
2022 Pekin ( Txina) 2. lekua, zilarrezko domina 500 m
2022 Pekin ( Txina) 2. lekua, zilarrezko domina Talde jarraipena
Munduko Orotarako txapelketak
Urtea Lekua Domina Proba
2017 Hamar ( Norvegia) 3. postua, brontzezko domina Orotara
2018 Amsterdam ( Herbehereak) 1. postua, urrezko domina Orotara
2019 Calgary ( Kanada) 3. postua, brontzezko domina Orotara
2022 Hamar ( Norvegia) 2. lekua, zilarrezko domina Orotara
Munduko Bakarkako distantziako txapelketak
Urtea Lekua Domina Proba
2015 Heerenveen ( Herbehereak) 1. postua, urrezko domina Talde jarraipena
2016 Kolomna ( Errusia) 2. lekua, zilarrezko domina Talde jarraipena
2016 Kolomna ( Errusia) 3. postua, brontzezko domina Irteera masiboa
2017 Gangneung ( Hego Korea) 2. lekua, zilarrezko domina Talde jarraipena
2017 Gangneung ( Hego Korea) 3. postua, brontzezko domina 1.500 m
2019 Inzell ( Alemania) 1. postua, urrezko domina Talde jarraipena
2019 Inzell ( Alemania) 2. lekua, zilarrezko domina 1.500 m
2020 Salt Lake City ( AEB) 1. postua, urrezko domina Talde jarraipena
2020 Salt Lake City ( AEB) 1. postua, urrezko domina 1.000 m
Munduko sprint txapelketak
2019 Heerenveen ( Herbehereak) 2. lekua, zilarrezko domina sprint
2020 Hamar ( Norvegia) 1. postua, urrezko domina sprint
Asiako Jokoak
2011 Astana ( Kazakhstan) 3. postua, brontzezko domina Talde jarraipena
2017 Sapporo ( Japonia) 1. postua, urrezko domina 1.500 m
2017 Sapporo ( Japonia) 1. postua, urrezko domina 3.000 m
2017 Sapporo ( Japonia) 1. postua, urrezko domina Irteera masiboa
2017 Sapporo ( Japonia) 2. lekua, zilarrezko domina 1.000 m

Errekorrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Proba Errekorra Data Tokia
500 m 37.22 2019ko martxoaren 2an Calgary ( Kanada)
1.000 m 1:11.71 2019ko martxoaren 9an Salt Lake City ( AEB)
1.500 m 1:49.83 2019ko martxoaren 10ean Salt Lake City ( AEB)
3.000 m 3:57.09 2017ko abenduaren 1ean Calgary ( Kanada)
5.000 m 7:02.72 2019ko martxoaren 3an Calgary ( Kanada)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) Fielding, Gus. (2018-02-22). «Miho Takagi overjoyed after claiming coveted gold medal in team pursuit» The Japan Times (Noiz kontsultatua: 2022-02-10).
  2. (Ingelesez) Author, No. (2019-03-11). «Miho Takagi achieves world record in 1,500 meters» The Japan Times (Noiz kontsultatua: 2022-02-10).
  3. (Ingelesez) Murakami, Sakura. (2022-02-07). «Miho Takagi takes silver in 1,500-meter speedskating» The Japan Times (Noiz kontsultatua: 2022-02-10).
  4. the-japan-news.com (Noiz kontsultatua: 2022-02-13).
  5. NEWS, KYODO. «Olympics: Japan's team pursuit title defense ends with fall on final bend» Kyodo News+ (Noiz kontsultatua: 2022-02-16).
  6. (Ingelesez) notiulti. (2022-02-17). «Takagi gana el primer oro olímpico individual, Bowe se abre paso» Noticias Ultimas (Noiz kontsultatua: 2022-02-18).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]