1950. urtean jaio zen Apodaka herrian (Araba). Batxilergoaniraganarekiko jakinmina piztu zioten irakasle historia eta latineko eta grekoko irakasleek. Gainera, herri batekoa izanik, bertako adineko pertsonek kontatzen zituzten istorioekin ere lehenagoko kontuetara begira hasi zen. Nafarroako Unibertsitatean ikasi zuen Filosofia eta Letrak lizentziatura. 1975ean Cerámica a torno de la segunda Edad del Hierro en Álava izeneko lizentziatura memoria aurkeztu zuen.[2]
Hemeretzi urterekin joan zen lehen aldiz industera eta, harrezkero, bere bokazio eta ogibide profesionala izan da. Hori horrela, Euskal Herriko lehen emakume arkeologo profesionaletako bat da. Izan ere, 1969an arkeologiarekin izan nuen lehen kontaktua Federico Baraibar arkeologo arabarrak gidatutako ikastaro batean. Landetara eta leizeetara bisitak egiten hasi eta lehenengoko indusketa Henaioko kastroan izan zuen, Dulantzin. Induzketa-taldea Armando Llanosek, Jaime Fariñak, Jose Antonio Agorretak eta Juan Maria Apellanizek osatzen zuten. 1975-1997 bitartean Karanka (Araba) herriko Lastrako kastroan izandako indusketak zuzendu zituen. 1993anIruña-Veleiako sailak ureztatzea oinarri zuten obra batzuk kontrolatzen egon zen. Arabako Arkeologiarako Institutuko kide eta kolaboratzaile aktiboa izan da eta 1977tik haien Estudios de Arqueología Alavesa aldizkarian ikerketa artikuluak idatzi ditu.[3][1]
Garai eta aztarnategi askotan egin du lan Araban zehar, baina agian urtetan Lastrako Kastroak (Karanka, Gaubea) aztarnategikoa da bere indusketa ezagunenetakoa, zeinetan 23 kanpainatan zuzendari izan zen (1975etik 1997ra uztail guztietan aritu zen indusketan, Jaime Fariñak hasitako indusketari jarraipena emanez, eta gaur egungo arkeologo asko hasi ziren arkeologia munduan kanpaina haiei esker). Aztarnategi horretan Burdin Aroko kastroa aztertzen ari zela, mende asko geroago leku berean bizi izan ziren biztanleen Erdi Aroko aztarnak topatu zituen (eliza eta nekropolia batez ere) eta, era horretan, Araban Erdi Aroko arkeologian aritu zen lehen arkeologoetako bat bihurtu zen.[4]
Era berean, hainbat lekutan indusi du: San Andres (Argote, Trebiñu), Arkaia (Gasteiz), Mariturri (Gasteiz), Legardagutxi herri hustua (Lermanda, Gasteiz), Gasteizko hirigune historikoko hainbat orubetan, Guardiako hiribilduan, Gaubeako hainbat lekutan, eta abarretan.[5] Aztarnategi ugari aurkitu izan ditu obra handietako kontrol arkeologikoak eginez (ureztapen tutuenak, adibidez) eta Arkaia aztarnategia mugatzeko eta, ondorioz, ondare izendatu bihurtzeko arkeologia lanak zuzendu zituen.
Bere lanak aztertuta ikus daiteke: Brontze Arotik gaur egun arteko aztarnak aztertu dituela Araban, batez ere: aro guztietako zeramikak, epigrafia erromatarra, galtzada erromatarra, erromatar garaiko hezurrezko tresnak (orratzak), Erdi Aroko disko formako hilarriak, haitzulo artifizialak, populaketa
landa munduan eta hiribilduetan, eta beste hamaika lan aztertu ditu. Oraindik ikerketan lanean jarraitzen du:[1]
«
Indusketak egin eta gauzak irteten joan ahala, jakin daiteke zer gertatu zen orain dela urte batzuk, zer utzi ziguten antzinako herritarrek.
Paquita Sáenz de Urturi 2020ko Enrique Eguren saria jaso ostean hizketan. BIBAT museoan, 2021eko abenduaren 18an.Bizitza osoko lan profesionalagatik Enrique Eguren saria jaso zuen 2020. urtean.[6][7][8]
.jpg)
Araba, Euskal Herria
