Zelula Iraultzaileak
| Zelula Iraultzaileak | |
|---|---|
 | |
| Datuak | |
| Izen laburra | RZ |
| Mota | gerrillari taldea |
| Ideologia | Antiinperialismoa, antirrazismoa, antisionismoa eta feminismoa |
| Historia | |
| Sorrera | 1973 |
| Desagerpena | 1993 |
Zelula Iraultzaileak- alemanez: Revolutionäre Zellen-, sinpleki RZ (akronimoagatik), Mendebaldeko Alemaniako ezker iraultzaileko erakunde armatua izan zen, 1970eko eta 1980ko hamarkadetan aktiboa izan zena.[1] Lehergailuekin atentatu ugari eginez, banku-sukurtsalak erasoz eta hainbat indarkeria-ekintza burutuz, Zelula Iraultzaileak, Armada Gorriaren Frakzioa (RAF) bezalako beste talde batzuek ez bezala, bere egitura organiko deszentralizatuagatik ezaugarritu zen, batez ere kide gutxi batzuen kidetasun-taldeetan jardunez, eta horien artean autonomia handia izanik. Nabarmendu behar da, RAF ez bezala, hain ezaguna ez den erakundea izan arren, RZak garai hartako Alemaniako polizia-agintariei ihes egiteko gaitasunagatik nabarmendu zirela, taldeko militanteak beren existentzian zehar atzemate gutxi izan zituztelako.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erakunde hau hirurogeita hamarreko hamarkadaren hasieran sortu zen, Frankfurteko Unibertsitateko hiru ikasle erradikalek sortua. Hauek Wilfried Böse "Boni", bere lider nagusia zena, Johannes Weinrich "Steve", agintean bigarrena, eta Brigitte Kuhlmann "Antoine", Böseren kide sentimentala zena. Taldearen asmoa joera marxistako militante independenteen taldeak sortzea zen, baina alderdi sozialista bakarraren beharrik gabe, hau da, leninismoaren aurkakoak ziren. Gainera, Rote Zora talde feministarekin bat egin zuten. Talde horrek Alemanian borroka armatuari laguntzeko joera bera zuen, baina emakumez bakarrik osatuta zegoen.
Armada Gorriaren Frakzioa ez bezala, RZ bost pertsona inguruko zeluletan antolatu zen, eta oso zaila izan zen zerbitzu federalentzat eta polizialentzat haien artean harremana aurkitzea. RAFek bere kideek bizitza erabat klandestinoak bizi behar zituztela uste zuen bitartean, RZ bere militanteek bizitza normal baten itxura egitearen eta gizartean integratzearen aldekoa zen. Sobietar Batasuna desegin ondoren, RZk ez zuen gehiago jardun eta bere burua desegin zuela uste da.
Atentatuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Taldeak egindako atentatuen kopurua ez da ezaguna, RZk ez baitzituen bere ekintzak onartzen. 1976ko uztailaren 4an, Palestinaren Askapenerako Herri Frontea-Kanpoko Jarduerak taldearekin elkartutako RZko bi militantek, Brigitte Kuhlmannek eta Wilfried Bösek, Air Franceren 139 hegaldiaren bahiketan parte hartu zuten.[2] Wilfried Böse eta Kuhlmann Sayeret Matkalek Entebbe Operazioa deituriko erreskate-operazioan hil ziren.
Horrek taldearen bizitza operatiboaren amaiera markatu zuen; izan ere, bizirik atera zen lider eta sortzaileetako bat, Johannes Weinrich, Ilich Ramírez "Carlos"ekin elkartu, eta bere taldea "Carlos Taldea" izenekoan sartu zuen, talde horren aginduetara Zelula Iraultzaileen gainerako laguntza-sarea jarriz.[3] Weinrich Alemanian ez egoteak, taldearen diziplinaren distentsioa eta erlaxazioa eragin zuen, baina ez zuen aktibitaterik izan.
Zelula Iraultzaileei egotzitako azken jarduera bi bonba jartzea izan zen, bata aireportuan eta bestea antzinako Ekialdeko Alemaniako egitura federal batean, 1993an, baina ondorio handirik gabe.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ (Ingelesez) «Terrorist Suspects Surrender After 19 Years» Deutsche Welle 2007-2-5.
- ↑ (Ingelesez) Smith, Terence. (1976-7-4). «Hostages freed as israelis raid Uganda Airport; Commandos in 3 Planes Rescue 105-Casualties Unknown Israelis Raid Uganda Airport And Free Hijackers' Hostages» The New York Times.
- ↑ (Ingelesez) Karmon, Eli. (2005). Coalitions between terrorist organizations: revolutionaries, nationalists, and Islamists. Martinus Nijhoff, 94 or. ISBN 9789004143586..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q701219
Multimedia: Revolutionäre Zellen / Q701219