Eremuko ikerlanak

Wikipedia, Entziklopedia askea

Eremuko ikerlanak (baita eskualdeko ikasketak ere; ingelesez: area studies) diziplina arteko ikerketa-eremuak dira, batez ere AEBetako unibertsitateetan bigarren gerra mundialaren ondoren sortu ziren, eskualde geografiko, nazional, federal edo kultural partikularrak mundu akademikoan aztertzeko. Terminoak praktikan ikerketa-eremu heterogeneoak zer diren deskribatzen du, oro har, eta gizarte-zientziak zein giza zientziak hartzen ditu bere barruan. Eremuko ikerlanetako ohiko programek nazioarteko harremanak, azterlan estrategikoak, historia, zientzia politikoa, ekonomia politikoa, kultura-ikasketak, hizkuntzak, geografia, literatura eta horiekin zerikusia duten beste diziplina batzuk biltzen dituzte. Kultura-ikerlanetan ez bezala, eremu-ikerlanetan diaspora eta emigrazioa sartzen dira maiz.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Diziplinarteko eremuko ikerlanak gero eta ohikoagoak bihurtu ziren Amerikako Estatu Batuetan eta Bigarren Mundu Gerraren ondorengo mendebaldeko mundu akademikoan. Gerra horren aurretik, Estatu Batuetako unibertsitateek irakasle gutxi batzuk besterik ez zituzten, mendebaldekoak ez ziren munduari buruzko ikerketak irakasten edo egiten zituztenak. Ia ez zen kanpoko eremurik aztertu. Gerraren ondoren, liberalak eta kontserbadoreak kezkatuta zeuden Estatu Batuek Sobietar Batasunak eta Txinak Gerra Hotz berriaren testuinguruan zituzten kanpo-mehatxuei eraginkortasunez erantzuteko zuten gaitasunaz, bai eta Afrika eta Asia deskolonizatzearen ondorioez ere.

Testuinguru horretan, Ford Fundazioak, Rockefeller Fundazioak eta New Yorkeko Carnegie Korporazioak hainbat bilera deitu zituzten, eta bilera horiek adostasun handia ekarri zuten ezagutza-gabezia horri aurre egiteko. Estatu Batuek nazioarteko azterketetan inbertitu behar zuten. Beraz, arloko oinarriak oso errotuta daude Amerikan. Parte-hartzaileek argudiatu zuten nazioarteko orientazioko zientzialari politiko eta ekonomialarien garunean konfiantza handia izatea premiazko lehentasun nazionala zela. Hala ere, tentsio nagusi bat egon zen sendo sentitzen zirenen artean; izan ere, mendebaldeko ereduak aplikatu ordez, gizarte-zientzialariek munduko zenbait zati kulturalki eta historikoki testuinguruan kokatuta zegoen ezagutza garatu beharko zuten, humanistekin lankidetza estuan lan eginez, eta gizarte-zientzialariek teoria makrohistoriko orokorrak garatu beharko zituztela uste zutenen artean, hainbat geografiaren bidez aldaketa- eta garapen-ereduen arteko loturak egin ahal izateko. Lehenengoak eremuko ikerlanen aldezle bihurtu ziren, besteak modernizazioaren teoriaren defendatzaile.

Ford Fundazioa, azkenik, Estatu Batuetako eremu-azterketen programaren eraketako aktore nagusi bihurtu zen.[1] 1950ean, Fundazioak Atzerriko Arloko Beken Programa (FAFP) ospetsua ezarri zuen, Estatu Batuetan eremuko ikerlanak prestatzeko estatuko lehen lehiaketa handia. 1953tik 1966ra bitartean, 270 milioi dolar eman zizkien 34 unibertsitateri, arlo eta hizkuntza ikasketak egiteko. Aldi horretan ere, milioika dolar eman zizkien Gizarte Zientzietako Ikerketa Kontseiluak eta Elkarte Ikasien Kontseilu Amerikarrak batera administratutako batzordeei, eremuak, hitzaldiak eta argitalpen-programak garatzeko tailerretarako.[2] Denborarekin, SSRC eta ACLS batzordeek FAFPren administrazioa hartuko zuten beren gain.

Ford-en beste programa handi eta garrantzitsu batzuk erabili ziren. Are nabarmenago, 1957ko Defentsa Nazionaleko Hezkuntzari buruzko Legeak, 1965ean Goi Mailako Hezkuntzaren Legea izendatu zenak, unibertsitatean egoitza duten arloko 125 bat ikasketa-unitaterentzako funtsak eman zituen. Unitate horiei Baliabideen Zentro Nazionalaren programak deitzen zaie Estatu Batuetako unibertsitateetan, bai eta Atzerriko Hizkuntzaren eta Arlo Ikasketen bekak ere, gradu-ondoko ikasleentzat.

Bitartean, arloko ikasketak Sobietar Batasunean ere egin ziren.

Eztabaida eremuaren barruan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sortu zirenetik, eremuko ikerlanak kritikatuak izan dira, baita arloko adituek ere. Horietako askok alegatu zuten eremuko ikerlanak CIAko Gerra Hotzeko agendekin, FBIrekin eta inteligentziako eta beste erakunde militar batzuekin lotuta zeudenez, programa horietan parte hartzeak Estatuko agente gisa lan egitea bezala balio zuela.[3] Batzuen ustez, ideia bat dago: AEBko ikerketa-kezka eta -lehentasunek zehaztuko dute alor-azterketen eremu intelektuala.[4] Beste batzuek, ordea, unibertsitate-campusetan ezarri ondoren, eremuko ikerlanak gobernu-agentziek aurreikusitakoa baino askoz ere agenda intelektual zabalagoa eta sakonagoa hartzen hasi zirela azpimarratu zuten, eta, beraz, gune bakarra ez zen AEB.[5]

Seguru asko, eremuko ikerlanak proiektuaren mehatxu handienetako bat izan zen hautespen arrazionalaren teoria (rational choice theory) sortzea zientzia politikoan eta ekonomian.[6] Chalmers Johnson japoniar irakasleak, hautespen arrazionalaren teoriaren kritikari ospetsuenteko bati iseka egiteko, galdera hau egin zuen: Zergatik jakin behar duzu japoniera edo zerbait Japoniako historiari eta kulturari buruz, hautespen arrazionalaren teoriako metodoek azalduko badizute zergatik Japoniako politikari eta burokratek egiten duten egiten dutena?[7]

Sobietar Batasuna desagertu ondoren, fundazio filantropikoak eta burokrazia zientifikoak eremuetako ikerlanei ematen zieten laguntza murrizten hasi ziren, eta eskualdeen arteko gaiak sustatu zituzten, hala nola "garapena eta demokrazia". Gizarte Zientzietako Ikerketa Kontseiluak eta Gizarte Ikasien Kontseilu Amerikarrak, aspalditik eremuko ikerlanak funtsak bildu eta administratzeko balio izan dutenek, lehen berregituratze garrantzitsua egin zuten hogeita hamar urtean, eta arloko batzordeak itxi zituzten. Ikertzaileek hori ikerketa-ingurune aldakorraren seinale masibo gisa interpretatu zuten.[3]

Eremuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eremuak ez dira definitzen unibertsitatetik unibertsitatera, eta departamentutik departamentura, baina eremu komuneko ikasketa-eremuek honako hauek dituzte:   Potsdamen egoitza duen ikerketa-sare batek "TransArea Studies" (POINTS – Potsdam International Network for TransArea Studies) terminoa sortu du, fenomeno translokalak, eskualdekoak, transnazionalak eta transkontinentalak aztertzeko gero eta interes handiagoa baitu.

Diziplina arteko beste ikerketa-eremu batzuk, hala nola, emakume-ikasketak, genero-azterketak, ezintasun-azterketak, LGBT azterketak eta azterketa etnikoak (azterketa afroamerikarrak, Asiako ikasketa amerikarrak, ikasketa latinoak, txikanoak eta Amerikako natibo-ikasketak barne), ez dira eremuko ikerlanetan sartzen, baina, batzuetan, harekin batera eztabaidatzen dira.

Eremuko ikerlanei eskualdeko azterketak deitzen zaie batzuetan. Eskualdeko Ikasketa Elkartea diziplina arteko eremu horietan oinarritutako nazioarteko elkartea da.

Erakundeak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Goi-mailako irakaskuntzako erakunde oso batzuk (hirugarren mailako irakaskuntza), besteak beste, Ekialdeko eta Afrikako Ikasketen Eskola, Londresko Unibertsitatearen zati bat, eta Japoniako Tokioko Atzerriko Ikasketen Unibertsitatea. Oxfordeko Unibertsitatean, Diziplinarteko Arloko Ikasketa Eskola (SIAS). Eremu Interdiskermikoko Ikasketa Eskola, Oxford eta St. Antony Eremu Interdisdermikoko Ikasketa Eskola, arlo-azterketetan espezializatuta daude, eta graduatu ondoko zenbait programa eta ikerketa-zentro biltzen ditu, munduko hainbat eskualde hartzen dituztenak. Jawaharlal Nehru Unibertsitatea (New Delhi) da Indiako populazio-eremuko ikasketei ekarpen handia egiten dien erakunde bakarra. Eremu-ikasketez soilik arduratzen den erakundea GIGA da (Ikasketa Globalen eta Aleman Institutua) Alemanian. Gainera, Suediako Lund Unibertsitateak Asiako Ikasketen maisutza-programa handiena eskaintzen du Europako iparraldean, eta Asiako hegoaldearekin lotutako ikasketak sustatzen ditu SASNeten bidez.[8]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Ellen Condliffe Lagemann, The Politics of Knowledge: The Carnegie Corporation, Philanthropy, and Public Policy (University of Chicago Press, 1992), p. 178.
  2. ↑ David L. Szanton, "The Origin, Nature and Challenges of Area Studies in the United States," in The Politics of Knowledge: Area Studies and the Disciplines, ed. David L. Szanton (University of California Press, 2004), pp. 10–11.
  3. ↑ a b Cumings, Bruce. (1997). «Boundary Displacement: Area Studies and International Studies during and after the Cold War» Bulletin of Concerned Asian Scholars 29: 6–26.  doi:10.1080/14672715.1997.10409695.. Aipuaren errorea: Invalid <ref> tag; name "cumings" defined multiple times with different content
  4. ↑ See Patrick O'Meara, "Changing perspectives on international education", (Indiana University Press 2010), pp. 81.
  5. ↑ Moseley, W.G. 2009. “Area Studies in a Global Context.” Chronicle of Higher Education. Nov 29. http://chronicle.com/article/Area-Studies-in-a-Global-Co/49284/
  6. ↑ See "Rational Choice Theory," by John Scott, in Understanding Contemporary Society: Theories of The Present, edited by G. Browning, A. Halcli, and F. Webster (Sage Publications, 2000). Archived copy. .. Retrieved 2009-04-23.
  7. ↑ See Chalmers Johnson and E. B. Keehn, "A Disaster in the Making: Rational Choice and Asian Studies," The National Interest 36 (summer 1994), pp. 14–22.
  8. ↑ «Study Asia in Lund!» lu.se 27 June 2017.

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Eremuko_ikerlanak&oldid=9583965"(e)tik eskuratuta