Francisca de Braganza

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Francisca de Braganza

Bizitza
JaiotzaRio de Janeiro1824ko abuztuaren 2a
Herrialdea Brasil
HeriotzaParis1898ko martxoaren 27a (73 urte)
Hobiratze lekuaDreux Royal Chapel (en) Itzuli
Familia
AitaPetri I.a Brasilgoa
AmaMaria Leopoldina Austriakoa
Ezkontidea(k)Prince François, Prince of Joinville (en) Itzuli  (1843ko maiatzaren 1a -  ezezaguna)
Seme-alabak
Anai-arrebak
LeinuaBraganza etxea
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakaristokrata
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa

Find a Grave: 176258383 Edit the value on Wikidata

Francisca de Braganza (portugesez, Francisca de Bragança; Río de Janeiro, 1824ko abuztuaren 2aParis, 1898ko martxoaren 27a) Brasilgo Pedro I enperadorearen eta haren lehen emaztearen (María Leopoldina, Austriako artxidukesa) laugarren alaba izan zen.

Haurtzaroa eta hezkuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Francisca de Braganza by Franz Xaver Winterhalter (1844).

San Kristobal Jauregian (Rio de Janeiro) jaioa, Francisca neba-arrebekin batera hazi zen: Pedro, Paula eta Genara Mariarekin. Haren izena Minas Geraisko San Francisco ibaiaren omenez hautatu zuen aitak.

Franciskak hiru urte baino gutxiagorekin galdu zuen ama. Zazpi urte zituela, aita, amaordea, Beauharnaisko Amelia, eta ahizpa nagusia, Portugalgo Maria II.a izango zena, Lisboarantz abiatu ziren. Printzesa hezkuntza zorrotzean hazi zen.

Ezkontza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1837an, Francisco de Orleans, Joinvilleko printzea, Brasilera iritsi zen Santa Elena uhartera, Napoleon Bonaparteren hondakinak bilatu eta Frantziara itzultzeko. Bere eskalan, Pedro II enperadoreak hartu zuen eta bere arrebarekin, Francisca printzesa gaztearekin, elkartu zen.

Frantzisko, almirantea, Frantziako Luis Felipe I.aren eta Borboiko Maria Amelia Napolikoa eta Siziliakoaren hirugarren semea izan zen. 1843an itzuli zen Brasilera, urte horretako maiatzaren 1ean printzesarekin ezkonduz. La Belle Poule fragatan bidaiatuko zen bikotea Frantziara.

Frantziskaren dotea milioi bat franko izan zen, eta 25 milia karratu lur hartu zituen Brasilgo Santa Catarina probintzian, Cachoeira ibaiaren ezkerraldean, gaur egun Joinville hiria dagoen tokian. Hala ere, Frantziako koroak nahi zituen lurrak oso urrun zeuden, Guayana frantsesetik gertu.

Bizitza Europan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Joinvilleko printzesa, Ludwig Angererrek ateratako argazkian.

Frantzian, Frantziska laster bihurtu zen errege printzesa ezagunenetako bat. La Belle Françoise deitzen zioten. Brasilgo nobleziako emakume baten lagun egin zen, noble frantses batekin ezkonduta zegoan, Barraleko kondesarekin.

1848an monarkia abolitu egin zen Frantzian, eta Orleanstarrek erbesteratu behartu beharra izan zuten. Borrokarako izpiritu handi batez horniturik, Frantziskak errepublikanoekin negoziatu zuen bere familia herrialdetik ateratzea. Erbestera joan zen eta bere nebarekin harreman estua izan zuen Brasilen

Finantza-zailtasunak zirela eta, Joinvilleko printzeek Santa Catarinako lurra Kolonizazio Konpainia Alemanarekin negoziatu behar izan zuten. Konpainia hori Christian Mathias Schroeder senatariarena zen, negozio-gizon aberats eta itsasontzi batzuen jabearena. Horrela jaio zen Kolonia Francisca, geroago Joinville izenez ezaguna, gaur egun Santa Catarinako hiri handiena.

Pedro II.ak Mana Chica izena jarri zion Frantziiskari, eta Brasilen errepublikanismoaren hazkundearen aurkako neurri sendoen alde egin zuen.

1864an, Gaston de Orleans, Euko kondea, eta Luis Augusto de Sajonia-Coburgo-Gotha printzeak Brasilera bidali zituen, non bi ilobekin ezkondu ziren, Isabel Brasilgoa eta Leopoldina Bragantzakoarekin, hurrenez hurren.

Ondorengoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Francisca (1844-1925), Roberto de Orleansekin ezkondua, Chartresko dukea.
  • Pedro (1845-1919), Penthièvreko dukea. Inoiz ez zen ezkondu, baina legez kanpoko seme-alabak izan zituen.

Ohorezko goraipamenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Portugalo Frantziska infanta, François-René Moreaux (1844).

Brasildarrak

  • Hegoaldeko Gurutzearen Ordenako gurutze handia dama ().
  • Dama handia La Rosako Ordena Inperialean (Brasilgo Inperioa).

Atzerritarrak

  • Santa Isabel Erreginaren Ordenako dama (Portugalgo Erresuma).
  • Izar-gurutzearen ordenaren lehen klaseko dama (Austrohungariar Inperioa).
  • Maria Luisa Erreginaren Dama de la Orden de las Damas Nobles. (Espainiako Erresuma).

Genealogia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]