Friedrich Wöhler

Wikipedia, Entziklopedia askea
Friedrich Wöhler
Bizitza
JaiotzaEschersheim (en) Itzuli eta Frankfurt am Main1800go uztailaren 31an
Herrialdea Prusiako Erresuma
 Landgraviate of Hesse-Kassel
Electorate of Hesse
 Alemaniar Inperioa
HeriotzaGöttingen1882ko irailaren 23an (82 urte)
Hobiratze lekuaStadtfriedhof Göttingen (en) Itzuli
Hezkuntza
HeziketaMarburgeko Unibertsitatea
Heidelbergeko Unibertsitatea
Hezkuntza-mailadoktoretza
Tesi zuzendariaLeopold Gmelin (en) Itzuli
Jöns Jakob Berzelius
Doktorego ikaslea(k)Adolf Wilhelm Herman Kolbe
Georg Ludwig Carius (en) Itzuli
Carl Schmidt (en) Itzuli
Georg Städeler (en) Itzuli
Wilhelm Kühne (en) Itzuli
Heinrich Limpricht (en) Itzuli
Georg Städeler (en) Itzuli
Georg Ludwig Carius (en) Itzuli
Hizkuntzakalemana
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakkimikaria, unibertsitateko irakaslea eta biokimikaria
Enplegatzailea(k)Göttingengo Unibertsitatea
Q15787840 Itzuli  (1825 -  1831)
Jasotako sariak
KidetzaRoyal Society
Suediako Zientzien Errege Akademia
Göttingengo Zientzien Akademia
San Petersburgoko Zientzien Akademia
Hungariako Zientzien Akademia
Arteen eta Zientzien Ameriketako Estatu Batuetako Akademia
Zientzien Bavariar Akademia
Zientzien Errusiar Akademia
Prusiako Zientzien Akademia
Alemaniako Natur Zientzien Leopoldina Akademia
Académie Nationale de Médecine (en) Itzuli
Arteen eta Zientzien Herbehereetako Errege Akademia
Ameriketako Estatu Batuetako Zientzien Akademia Nazionala
Accademia delle Scienze di Torino

Friedrich Wöhler (1800 - 1882) kimikari alemaniarra zen, ospetsua urearen sintesia egiteagatik eta zenbait elementu bakartu zituelako.

Heziketa

Eschersheim herrian jaio zen, Frankfurt am Main distritoan. 1823an Wöhler-ek medikuntza ikasketak bete zituen Heidelbergen, Leopold Gmelin-en laborategian. Irakalse honek Jöns Jakob Berzelius-ekin lan egitera bidali zuen Stockholmera. Kimika irakatsi zuen 1825.tik 1831.ra Berlingo Eskola Politeknikoan; ondoren, Kasselgo Goimailako Eskola Politeknikoan 1836 arte. Gero, Göttingengo Unibertsitateko Kimika irakaslea izan zen, bere bizitza guztian.

Ekarpen zientifikoak

Wöhler Kimika organikoaren aitzindaritzat[1],[2] jotzen da, 1828.an egin zuen urearen[3] ustekabeko sintesiari esker. Ordurarte zientzialariek uste zuten izaki bizien zenbait substantzia organiko ("protoplasma") beharrezkoa zela konposatu organikoak prestatzeko, eta hau animalia edo landarek bakarrik egin zezaketela. Wöhler-ek frogatu zuen lehenego aldiz urea bezalako konposatu organikoa artifizialki presta zitekeela bi osagai ez-organiko elkarrekin erreakzionaraziz: amonio kloruroa eta berun isozianatoa. Esperimentu honek bitalismoaren teoria gezurtatu egin zuen eta konposatu organikoak edo biokimikoak "in vitro" presta zitezkeela erakutsi zuen.

1827.an Wöhler-ek atzeman zuen lehenengo aldiz konposatu kimikoen isomeria. Azido zianikoa prestatu zuen eta bere formula kimikoa (CHNO) Justus von Liebigek lortutako azido fulminikoaren berdina zela ziurtatu zuen, nahiz eta bien propietate fisiko eta kimikoak zeharo desberdinak izan. Aurkikuntza honek garai hartan pentsatzen zenaren aurka egiten zuen, molekula desberdina izateko formula enpiriko desberdina behar zela uste baitzen. Jöns Jakob Berzelius-ek eman zion isomeria izena eman zion fenomeno honi.

Wöhler-ek Kimika ez-organikoa ere jorratu zuen. Berilioa, itrioa, silizioa eta aluminioa metal libre gisa isolatu zituen. Horretarako, potasioa eskuratu zuen Humphry Davyren teknika erabiliz eta metal desberdinen kloruroak erreduzitu zituen metal libreak sortuz. 1836.an kaltzio karburoa sintetizatu zuen lehengo aldiz. Bere garaiko meteorito-bilduma onenetarikoa ere osatu zuen Wöhler-ek eta beraien analisiari buruzko lanak argitaratu zituen.

Wöhler-ek idatzitako zenbait artikulu aipagarri:

  • Lehrbuch der Chemie, Dresden, 1825, 4 vols.
  • Grundriss der Anorganischen Chemie, Berlin, 1830
  • Grundriss der Organischen Chemie, Berlin, 1840
  • Praktische Übungen in der Chemischen Analyse, Berlin, 1854

Kanpo loturak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Friedrich Wöhler Aldatu lotura Wikidatan

Erreferentziak

  1. Brigitte Hoppe (2007). Review of The life and work of Friedrich Wohler (1800-1882) by Robin Keen, edited by Johannes Buttner.Isis98(1): 195-196
  2. George B. Kauffman, Steven H. Chooljian (2001).Friedrich Wöhler (1800–1882), on the Bicentennial of His Birth. The Chemical Educator 6(2): 121-133.
  3. Wöhler, F. Annalen der Physik und Chemie, 1828, 37, 330