Ginnungagap

Wikipedia, Entziklopedia askea

Eskandinaviar mitologian, Ginnungagap ("ustezko hutsa" edo "zulo erraldoia"), Niflheim eta Muspelheim artean zegoen leize handia zen sorkuntzaren aurretik. Azken honen iparraldean, Niflheimeko hotz jasanezina zegoen, hegoaldean, berriz, Muspelheimeko bero izugarria. Denboraren hasieran, biak ala biak, Ginnungagapean aurkitzen ziren, eta beroak antzigarra ukitzen zuen tokian, honen tantak urtu egiten ziren eta eitr izeneko substantzia eratzen zuten, bizitzan, Ymir erraldoiaren forman bizkortu zena, Jotun edo antzigarreko erraldoi guztien aita.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mitologia Artikulu hau mitologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.