Almanzor
| Almanzor | |||
|---|---|---|---|
_01.jpg) | |||
978 - 1002 ← Al-Mushafî  - Abd al-Malik al-Muzafar → | |||
| Bizitza | |||
| Jaiotza | Algeciras, 930eko urtarrilaren 13a | ||
| Bizilekua | Al-Madinat al-Zahira | ||
| Heriotza | Medinaceli, 1002ko abuztuaren 11 (72 urte) | ||
| Hobiratze lekua | Medinaceli | ||
| Familia | |||
| Ezkontidea(k) | Urraka Sanoitz | ||
| Seme-alabak | |||
| Hezkuntza | |||
| Hizkuntzak | arabiera | ||
| Jarduerak | |||
| Jarduerak | politikaria eta gudaria | ||
| Zerbitzu militarra | |||
| Parte hartutako gatazkak |
Ruedako gudua Battle of Torrevicente Cerverako gudua | ||
| Sinesmenak eta ideologia | |||
| Erlijioa | sunismoa | ||
Muhammad ibn Abd-Allah ibn Abū Āmir (arabieraz: أبو عامر محمد بن عبد الله بن أبي عامر الحاجب المنصور), ezizenez Al-Mansur (arabieraz: المنصور, euskeraz Garailea), kristauen artean Almanzor[1][2] deitua (?, 938 - Medinaceli, 1002ko abuztuaren 11), andalustar militar eta politikoa, Kordobako kaliferriaren buruzagia eta Hisham II.aren hayib edo lehen ministroa.
Yemenetik etorritako familia batean jaioa, Kordoban ohore eta karguak lortu zituen kalifaren ondoan. 978an estatu-kolpe baten ondorioz hayib bihurtuta, Almanzorrek bai Magreben bai Al-Andalusen omeiar leinuaren lurraldeak hedatu zituen.
Nafarroako Antso II.aren alaba ezkondu zuen. Honek, Nafarroako Abdak Abderraman Antso semea zuen. Beste emazte-gatibuk, berriz, Abd al-Malik al-Muzafar semea eta oinordekoa izan zuen.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskaltzaindia (2016-09-30) (PDF) 181. araua: Erdi Aroko pertsona-izenak Iruñea 12. orrialdea.
- ↑ EIMA: Eskola-liburuetako onomastikaren, gertaera historikoen eta artelanen izenak. Zerrendak.
 |
Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Almanzor |
  |
Artikulu hau Andaluziako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
