Deabruaren zubia (Saint-Jean-de-Fos)

Deabruaren zubia (Saint-Jean-de-Fos)
	UNESCOren gizateriaren ondarea; Monumentu historikoa
	Donejakue bideak Frantzian
	Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Frantzia
Frantziaren banaketa administratiboa	Metropolitar Frantzia
Eskualdea	Okzitania
Departamendua	Hérault
Frantziako udalerri	Saint-Jean-de-Fos
Koordenatuak	43°42′27″N 3°33′26″E / 43.707625°N 3.557336°E
Historia eta erabilera
Izenaren jatorria	Deabrua
Arkitektura
Materiala(k)	harria
Dimentsioak	16 () × 4 () × 65 () m ;
Gurutzatzen du	Hérault
Eramaten du	bide
Gizateriaren ondarea
Erreferentzia	868-033
Eskualdea	Europa eta Ipar Amerika
Izen-ematea	bilkura)
Mérimée ID	PA00103697, IA00028660, PA00103356 eta IA34000030
	↑ UNESCOk egindako sailkapenaren arabera ;

Deabruaren zubia (frantsesez: pont du Diable) Frantziako Saint-Jean-de-Fos (Languedoc-Roussillon) herrian dagoen harrizko eraikuntza erromanikoa da. Zubiak bi arku ditu. 65 metroko luzera du, lau zabalerakoa eta 18 metro garaiera.^[1]

Lekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Herault ibaiaren arroilen gainean eraikia, Anianetik lau kilometro ipar-mendebaldean dago.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Frantziako zubi zaharrenetariko bat da. Zubia XI. mendean egin zen eta bi abadien itunaren ondorioa izan zen, Anianeko abadia eta Saint-Guilhem-le-Déserteko abadia artekoa; horrela dago jasota Gelloneko kartularioan. 1770 inguruan zubia aldatu zen, zabalera eta garaiera handiago emateko. 1935ko apirilaren 5ean Frantziako Kultura Ministerioak Frantziako Monumentu Historiko izendatu zuen. 1998tik, bestetik, Frantziako Donejakuen Bideekin batera Gizateriaren Ondarea bezala sailkatua izan zen, 868-033 zenbakiarekin.

Kondaira[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zubiarekin lotuta horrelako eraikinetan ohiko kondaira bat aurkitu dugu. Zubia altxatzerakoan, gizonek egunean zehar eraikitakoa gauean deabruak botatzen zuen. Egun batean, gizonezkoek deabruarekin hitzarmena lotu zuten: deabruak zubia eraikitzen utziko zien baina, horren truke, deabruak bertatik igaroko zuen lehen arima hartuko luke. Gizonek zubia eraiki zuten baina, behin bukatuez gero, inork ez zuen deabruari arima eman nahi. Hau engainatzen saiatu ziren, zakur bat zubia igaro arazten. Erabat haserretuta, deabrua, orduan, zubia botatzen saiatu zen, lortu gabe. Azkenik, etsituta, zubitik bere burua bota zuen eta hortik dator toponimoa.