Erlazio n-tar

Wikipedia, Entziklopedia askea

Matematikan, erlazio n-tarra (edo askotan erlazioa besterik gabe) erlazio bitarraren orokortzea da, non n-kotez osatuta dagoen:

predikatu n-kotea: n aldagaien funtzio bat da egia-balioetan.

Aurrekoa bezalako erlazio batek modu bakar batean predikatu n-kote bat definitzen duela eta, zeina -rako balio duen baldin eta soilik -n badago, eta alderantziz, erlazioa eta predikatua ikur berberaz adierazten dira. Beraz, adibidez, bi proposizio hauek baliokidetzat hartzen dira:

Adibidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erlazio hau, zenbaki arrunten multzoan definiturikoa, n-tarra da, n gai baititu:

azpimotak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Adierazpenaren gaien kopuruaren arabera:

4 gai baino gehiagoko erlazioei n-tarrak esaten zaizkie ; adibidez "erlazio 5-tarra".

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]