Georges Bernanos
Georges Bernanos | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Louis-Émile-Clément-Georges Bernanos |
Jaiotza | Parisko 9. barrutia eta Paris, 1888ko otsailaren 20a |
Herrialdea | Frantzia |
Lehen hizkuntza | frantsesa |
Heriotza | Neuilly-sur-Seine, 1948ko uztailaren 5a (60 urte) |
Hobiratze lekua | Cimetière de Pellevoisin (en) |
Heriotza modua | berezko heriotza: gibeleko minbizia |
Familia | |
Ezkontidea(k) | Jehanne Bernanos (en) |
Seme-alabak | ikusi
|
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | idazlea, eleberrigilea, saiakeragilea, kazetaria eta libretista |
Lan nabarmenak | ikusi
|
Jasotako sariak | ikusi
|
Influentziak | Teresa Lisieuxekoa |
Zerbitzu militarra | |
Parte hartutako gatazkak | Lehen Mundu Gerra |
Sinesmenak eta ideologia | |
Erlijioa | Erromatar Eliza Katolikoa |
Georges Bernanos frantses idazlea (Paris, 1888ko otsailaren 20a - Neuilly-sur-Seine, 1948ko uztailaren 5a).
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lehen ikasketak jesuitekin egin ondoren, Zuzenbidea eta Letrak ikasi zituen. Kazetaritza-lanei ekin zien, Action française alderdi eskuindarreko kide gisa. Laster, politikaren kritika morala bultzatu zuen bere idatzietan, frantses burgesiaren porrota salatuz. 1926an argitaratu zuen lehen eleberria: Sous le soleil de Satan (Satanen eguzkiaren azpian); bertan, protagonista den apaizak etsipenaren tentazioa jasaten du. Hain zuzen ere, Bernanosek deabruaren erasoen aurka arimak egin behar duen gudua deskribatzen du bere eleberrietan: L´imposture (1928, Iruzurra), La Joie (1929, Poza), Le Journal d´un curé de campagne (1936, Herriko apaiz baten egunkaria). Hasieran, Francoren altxamenduaren aldeko izan zen, baina Palma Mallorcakoan bizitako gertakarien lekukotza zuzenak Les Grands Cimetières sous la lune (1938, Ilargi azpiko hilerri handiak) idaztera behartu zuen; Eliza eta Francoren elkar-hartzea salatzen du bertan. Municheko Biltzarraren ondoren, Brasila erbesteratu zen, De Gaulle eta erresistentziaren alde agertu zelako: Scandale de la verité (1930, Egiaren eskandalua), Carte aux anglais (1942, Ingelesei gutuna). Frantziara itzultzean, Monsieur Ouine (1946) argitaratu zuen, bekaturik okerrena, graziaren aurreko axolagabekeria zela plazaratuz. Gero Tunisian finkatu zen (1946-1948), eta gerora antzerki eta film bilakatuko zen Dialogues des carmélites (Karmeliten elkarrizketak) eleberriari amaiera eman zion. Beste zenbait lan: La grande peur des bienpensants (1931, Pentsalari txintxoen izua), Un crime (1935, Krimena), La France contre les robots (1947, Frantzia roboten kontra), Le chemin de la croix des âmes (1948, Arimen gurutze-bidea).
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Georges Bernanos |
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
Bibliografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Bernanos, Georges; Mujika, Luis Mari (itzul.): Landako apaiz baten egunkaria (I), Georges Bernanos. - Egan, 2014-1/2, 207-224.
- Bernanos, Georges; Mujika, Luis Mari (itzul.): Landako apaiz baten egunkaria (II), Georges Bernanos. - Egan, 2015-3/4, 245-274.
- Bernanos, Georges; Mujika, Luis Mari (itzul.): Landako apaiz baten egunkaria (III), Georges Bernanos. - Egan, 2016-3/4, 189-218.
- Bernanos, Georges; Mujika, Luis Mari (itzul.): Landako apaiz baten egunkaria (eta IV), Georges Bernanos. - Egan, 2017-1/2, 201-207.