Joan Martínez Alier

Joan Martínez Alier
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Bartzelona, 1939 (84/85 urte)
Herrialdea	Katalunia
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania; katalana
Jarduerak
Jarduerak	ekonomialaria, katedraduna eta ikertzailea
Enplegatzailea(k)	Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa
Jasotako sariak	ikusi Balzan Prize (2020) ;

Joan Martínez Alier (Bartzelona, 1939ko ekainaren 6a) ekonomialari ekologista da. Bartzelonako Unibertsitate Autonomoko Ekonomia eta Historia Ekonomikoko katedraduna izan da.

Oxfordeko St. Anthony's Collegeko ikertzailea izan da, eta Ekuadorreko FLACSOko irakaslea. Andaluzian, Kuban eta Peruko mendilerroan, Ekonomia Ekologikoaren Nazioarteko Elkartearen eta Ingurumen Ekonomiaren Europako Elkartearen sortzaileetako bat da. Hainbat aldizkaritako kolaboratzaile izan da (Cuadernos del Ruedo Ibérico, Bicicleta, Mientrastanto, Archipiélago). Gaur egun Ecologia Política aldizkaria zuzentzen du.

L'ecologia i l'economia (Ekologia eta ekonomia) liburuaren egilea da. Ingelesez, gaztelaniaz, japonieraz eta beste hizkuntza batzuetan ere argitaratu da, eta ekonomia-zientziari egindako kritika ekologikoaren esku-liburu klasikoa bihurtu da.

Kataluniako herrialdeetan historiografia ekologikoa sartu du, eta ekologismo politikoa bultzatu du ekintzaile bezala. Espainiako Parlamentuko Berdeen hautagai izan zen, arrakastarik gabe.

2021ean, Balzan Saria jaso zuen, bere urte hartan argitaraturiko lanagatik, "Ingurumen erronkak: Gizarte Zientzien eta Giza Zientzien erantzunak” kategorian.^[1]

Pentsaera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Joan Martínez Alier kritikoa da mendebaldeko ekonomia fakultateetan eta hedabideetan gehien zabaldu ohi diren ekonomiaren ikuspegi (neo)liberalekin. Barne Produktu Gordinak eta diruak zer eta nola baloratzen duten, esate baterako, sakonago aztertu beharko litzateke. Goitik behera kritikatu izan du etengabeko hazkunde ekonomikoaren mitoa eta "baliabide agortuen ordezkapen betierekoa" mitoa.

«	BPGk produkzioak batzen ditu, baina ez ditu kalteen kenketa egiten. Adibidez, nekazaritza-ekoizpena batzen du, baina ez du kontuan hartzen akuiferoa kutsatu ote den edo intsektizida arriskutsuak erabili ote diren. Kontabilitate krematistikoa da, ez ekologikoa.	»
—Joan Martínez Alier^[2]

«	[Erabiltzen ari den] Energia fosil guztia berriztagarriarekin ordezkatzea ezinezkoa da, ez nik ez zuk, gazteagoa izanik, ez dugu inoiz ikusiko. Baikortasun zentzugabe samarra da energia-iturriak ordezkatu eta hazten jarrai dezakegula pentsatzea. Pixkanaka atzera egin behar da, batez ere herrialde aberatsetan.	»
—Joan Martínez Alier^[2]

«	Gizarte-mugimenduek balio dezakete. Baikorra izan nahi badugu, Greta Thunberg eta konpainia bezalako gazte mugimendu horien eta hegoaldeko mugimenduen arteko aliantzari begiratu behar diogu, hau da, ikatzik nahi ez dugula dioen jendeari, ez dugu petroliorik nahi, gutxi ordaintzen digutelako, gure lurrak suntsitzen dituztelako eta aldaketa klimatikoa areagotzen duelako '. Aliantza hori oso animatzailea da. Konponbidea ez da etorriko, zoritxarrez, Alemaniako Berdeak bezalako mugimenduetatik.	»
—Joan Martínez Alier^[2]

«	Ongizateak esan nahi du zer jan izatea, hotzik ez pasatzea, teilatua izatea, familia eta sexualitate gogobetegarria izatea, gaixorik ez egotea, gauza horiek dira zoriontasuna ematen dutenak, hori da giza ongizatea, nik dakidala; ez da gero eta gauza gehiago edukitzea. Hau egingarria al da hazkunde ekonomikorik gabe? Bai, noski, baina hobeto banatu behar da. Ni oinarrizko diru-sarrera unibertsalaren aldekoa naiz. Hazkundean pentsatzeari utzi eta desazkude ekonomikoan pentsatzeari ekin behar zaio, batez ere herrialde aberatsetan. Eta baita biztanleriaren murrizketan ere, nahiz eta azken hori esatea ez den hain atsegina ezkerrekoen ikuspegitik. Baina hobe da 6.000 milioi pertsona zoriontsu, 12.000 baino, baliabideengatik borrokan.	»
—Joan Martínez Alier^[2]

Horrelakoak eta antzeko desazkundearen aldeko arrazoiak eta argudioak eman izan ditu hamarkadetan.

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1968: (Gaztelaniaz) La Estabilidad del latifundismo análisis de la interdependencia entre relaciones de producción y conciencia social en la agricultura latifundista de la campiña de Córdoba (Latifundismoaren egonkortasuna: Kordobako landazabaleko nekazaritza latifundistako ekoizpen-harremanen eta gizarte-kontzientziaren arteko mendekotasunaren azterketa)
1972: (Gaztelaniaz) "Cuba: economía y sociedad" "Kuba: ekonomia eta gizartea" (Verena Stolckerekin lankidetzan)
1973: (Gaztelaniaz) "Los huacchilleros del Peru"
1984: L'Ecologisme i l'economia (Ekologismoa eta ekonomia).
1991: (Gaztelaniaz) "La economía y la ecología" ("Ekonomia eta ekologia")
1992: (Gaztelaniaz) De la economía ecológica al ecologismo popular (Ekonomia ekologikotik ekologismo herrikoira).
1996: (Ingelesez) Getting down tono earth: practical applications of ecological economics (Robert Costanza eta Olman Segurarekin elkarlanean argitaratua)
1997: (Gaztelaniaz) Pobreza, desarrollo y medio ambiente. (Pobrezia, garapena eta ingurumena). Zenbait egile.
1999: Introducció a l'economia ecològica (Ekonomia ekologikoaren hastapenak).
2000: (Gaztelaniaz) Economía ecológica y política ambiental. (Ekonomia ekologikoa eta ingurumen-politika). Jordi Roca eta Jusmet egilearekin elkarlanean.
2001: (Gaztelaniaz) Naturaleza transformada estudios de Historia Ambiental en España (Izaera eraldatua Ingurumen Historiaren azterketetan Espainian)
2003: (Gaztelaniaz) Quién debe a quién? deuda ecológica y deuda externa (Nork zor dio nori? Zor ekologikoa eta kanpo-zorra).
2005: (Gaztelaniaz) El Ecologismo de los pobres conflictos ambientales y lenguajes de valoración (Ingurumen-gatazka pobreen ekologismoa eta balorazio-hizkuntzak)
2007: Rethinking Environmental History: World -Systems History and Global Environmental Change (Alf Hornborg eta John Mc Neill egileekin batera argitaratua)
2008: Recent Developments in Ecological Economics 2 vols. (Inge Ropke egilearekin argitaratua)
2010: Pobreen ekologismoa: ingurumen-gatazkak eta balorazio-lengoaiak. Edizio berria, handitua eta Perun argitaratua, Espiritrompak Ediciones^[3]