K Operazioa

K Operazioa
Bigarren Mundu Gerra
Pazifikoko Gerra
Gutxi gora beherako ibilbidea
Data	1942ko martxoaren 4a
Lekua	Wotje atoloia, French Frigate Shoals, Oahu
Emaitza	Emaitzarik ez
Gudulariak
Ameriketako Estatu Batuak Japonia
Buruzagiak
Bat ere ez Hisao Hashizume
Indarra
Bat ere ez 2 Kawanishi H8K 3 itsaspeko
Galerak
Galera eskasak eremu pribatuetan. I-23 itsaspeko bat.

K operazioa (japonieraz: K作戦) Bigarren Mundu Gerran Japoniak egindako hegazkin-operazio bat izan zen. Haren helburua Pearl Harbor airetik aztertzea eta 1941eko abenduaren 7ko ustekabeko erasoaren ondoren hasitako erreskate- eta konponketa-operazioak etetea zen. 1942ko martxoaren 4an egin zen, bi Kawanishi H8K hidrohegazkin astunek emaitzarik izan ez zuen bonbardaketa eginda. Misio hau izan zen Bigarren Mundu Gerra osoan distantziarik handiena egin zuen bonbardaketa operazioa.

Planifikazioa

Operazioa egiteko planak Pearl Harborren aurkako erasoaren ondorengo asteetan hasi ziren, Japoniako Armada Inperialeko Goi Agintariak H8K irismen handiko hidrokanoen gaitasunak nola aprobetxa zitzaketen pentsatzen zuenean. Kalifornia eta Texas bonbardatzeko planak egin zituzten, baina Pearl Harborreko instalazioetan egindako konponketei buruzko informazio eguneratua behar izan zenean, kokaleku horrek lehentasuna izan zuen. Oahuko kai, ontziola eta aireko zelaietako konponketen azterketa batek Armada Inperialeko langileei lagunduko lieke zehazten AEBek hurrengo hilabeteetan botere militarra proiektatzeko zuten gaitasuna.

Hasierako proiektuan bost H8K erabili behar ziren, French Frigate Shoals atoloiraino hegan egingo zutenak. Han, erregaia hartuko zuten itsaspekoetatik Oahuraino hegan egiteko. Bonbardaketak arrakasta bazuen, misio berriak gauzatuko ziren.

Abenduaren 7ko erasoaren aurreko gertaeren errepikapenean, Japoniako komunikazioak deszifratu egin ziren eta misioaren helburua aurkitu zen, depositua betetzea barne, baina informazio hori ez zen kontuan hartu.

Exekuzioa

Kawanishi H8K2 hidrokanoa, K Operazioan erabilitako modeloa.

Plana hasi zenean, bi H8K bakarrik zeuden erabilgarri. Hisao Hashizume tenientea, hidrohegazkin bateko pilotua, misioaren buru zen; Shosuke Sasao alfereza, berriz, beste aparatua gidatzen ari zen. Wotjeko atoloira bidali zituzten, Marshall uharteetara, non gailu bakoitza 250 kg-ko lau bonbaz kargatu baitzuten. Handik, 1900 miliako hegaldia egin zuten French Frigate Shoalseraino, depositua betetzeko, eta azken etapari ekin zioten, Oahura (560 milia) iritsi arte. Azterketa egiteaz gain, Ten-Ten kaia bonbardatu nahi zuten Pearl Harborreko itsasontzi-basean, erreskate- eta konponketa-lanak geldiarazteko.

Hala ere, bi aldeek arazo eta akats batzuk izan zituzten. I-23ak, B1 motako itsaspeko japoniar batek, patruilatu egin behar zuen Oahuren hegoaldean, eguraldiari buruzko informazioa emateko eta tripulazioak eraitsiz gero, hauek hidrohegazkinetatik erreskatatzeko, baina otsailaren 14aren ondoren desagertu zen.

Estatu Batuetako Kauaiko radar-estazioek eta, ondoren, Oahuk, bi hidrohegazkinak aurkitu zituzten hurbildu ahala, eta P-40 Warhawk hegazkinekin hasi ziren bila. PBY Catalina hidrohegazkinak bidali zituzten hegazkin-ontzi japoniarrak aurkitzeko, bertatik hegazkinak bota zituztela uste baitzuetn. Hodei trinko horiek direla eta, ia 4.600 metroko altueran hegan egiten zuten japoniar aparatuak ezin izan zituzten aurkitu.

Hodei horiek ere Japoniako pilotuak nahastu zituzten. Kaena Pointen erreferentzia gisa itsasargi bat erabiliz, Hashizumek iparraldetik eraso egitea erabaki zuen. Sasaok ez zuen Hashizumeren agindua entzun eta Oahuko hegoaldeko kostaldea inguratzeko biratu zuen.

Hashizumek, bere puntuari begira galdu ondoren, eta hodeien artean ikusteko moduko lur-zatiak besterik ez zituela, bere lau bonbak bota zituen Tantalus mendiaren magalean, Honoluluren iparraldean itzalitako sumendi bat, goizaldeko 2:00etatik 2:15era, ordu lokalean, eta Pearl Harbor ezin ikusi zuen, aire-erasoak saihesteko egindako itzalaldi selektiboak zirela eta. Hashizumeren bonbak institutu batetik 300 metrora lehertu ziren, 2-3 metroko sakonerako kraterrak sortuz, 6-9 metroko diametrokoak. Leihoetako kristalak haustera mugatu zen kaltea. Beste bilaketa alferreko baten ondoren, Sasaok bonbak itsasoan bota zituen, Waianae edo Pearl Harborren aurrean. Bi hidrohegazkinak hego-mendebaldera abiatu ziren Jaluiteko atoloirantz, Marshall uharteetan.

Ondorioak

Ez zen bajarik izan inongo bandotan, baina erasoak Hawaiiko inbasio japoniar baten beldurra areagotu zuen. Japoniako komunikabideek Los Angelesko irrati baten ustezko albiste bat aipatu zuten: Pearl Harborren kalte handiak izan ziren, 30 hildako eta 70 zauritu langile zibil eta militarren artean.

Beste ikerketa-misio bat martxoaren 6rako edo 7rako aurreikusita zegoen, baina bertan behera geratu zen, atzerapena izan zelako lehen aldiz sartzerakoan, Hashizumeren H8K-ean kalteak izan zituelako eta tripulazioa nekatu egin zelako.

Hurrengo misioa maiatzaren 30ean egin zen, baina Chester Nimitz almiranteak French Frigate Shoals patruilatu zuen atoloia topaleku gisa erabil ez zedin. Itsaspeko japoniar batek Estatu Batuetako bi gerraontzi ikusi zituen han ainguratuta, bi egun geroago Japoniako hidrohegazkinek kokapen horretan jaitsi behar zutenez,plana bertan behera utzi zuten.

Patruilen hazkundearen albo-ondorio bat izan zen japoniarrek ezin zutela AEBko itsas jarduera zelatatu, eta, beraz, hegazkin-konpainiena. Itsaspeko japoniarren lerro berri bat zabaldu zen helburu horrekin ekainaren 3an, baina AEBetako flotak Pearl Harbor utzi zuen Midwayko gudurantz.

Bibliografia

• (Ingelesez) Budnick, Rich (2005). Hawaii's Forgotten History: the good...the bad...the embarrassing. Aloha Press. ISBN 0-944081-04-5.
• (Ingelesez) Horn, Steve (2005). The Second Attack on Pearl Harbor: Operation K and Other Japanese Attempts to Bomb America in World War II. Naval Institute Press. ISBN 1-59114-388-8.
• (Ingelesez) Simpson, MacKinnon (2008). Hawaii Homefront: Life in the Islands during World War II. Bess Press. ISBN 978-1-57306-281-7.

Kanpo estekak

• Datuak: Q1888550