Sophie Menter
| Sophie Menter | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Munich, 1846ko uztailaren 29a |
| Herrialdea |  Bavariako Erresuma |
| Heriotza | Stockdorf (en)  , 1918ko otsailaren 23a (71 urte) |
| Hobiratze lekua | Alter Südfriedhof (en) |
| Familia | |
| Aita | Joseph Menter |
| Ezkontidea(k) | David Popper (en) (1872 - 1886) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | alemana |
| Irakaslea(k) | Sigmund Lebert (en) Franz Liszt Hans von Bülow |
| Ikaslea(k) | ikusi
|
| Jarduerak | |
| Jarduerak | piano-jotzailea, musika-irakaslea, unibertsitateko irakaslea eta musikagilea |
| Enplegatzailea(k) | San Petersburgoko Musika Kontserbatorioa |
| Genero artistikoa | musika klasikoa |
| Musika instrumentua | pianoa |
    | |
Sophie Menter (Munich, Alemania, 1846ko uztailaren 29a – Ibidem, 1918ko otsailaren 23a) alemaniar piano-jotzailea, musikagilea eta irakaslea izan zen, eta Franz Liszten ikasle emakumezko gogokoena bihurtu zen. Hari buruz esaten zen Liszt Parisen berraragiztatzea zela, jotzeko modu sendo eta argia zela eta, eta bere garaiko piano jotzaile handienetako bat zela.[1][2][3][4][5]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sophie Menter Munichen jaio zen, Josef Menter biolontxelo-jolearen eta Wilhelmine Menter kantariaren alaba (Diepolden jaioa). Pianoa ikasi zuen Siegmund Lebertekin eta Friedrich Niestekin.
Hamabost urte zituela, Carl Maria von Weberren pianorako kontzertua jo zuen, Franz Lachnerren zuzendaritzapean. Gero Stuttgarten, Francfurt am Main eta Suitzan jo zuen, eta 1867an berriro txalotu zuten Leipzigeko Gewandhaus Orkestran Liszten piano-musika interpretatzeagatik. Berlinen, Carl Tausig piano jole ospetsuarekin eta Hans von Bülow-ekin ikasi ondoren, 1869an Liszten ikasle bihurtu zen. 1872 eta 1886 artean David Popper biolontxelo-jolearekin ezkonduta egon zen.
Musikari ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1881ean Ingalaterran jardun zuen eta Errege Elkarte Filarmonikoaren ohorezko afiliazioa eman zioten bi urte geroago. 1883an piano-irakasle jardun zuen San Petersburgoko Kontserbatorioan, baina 1886an utzi egin zuen kontzertuekin jarraitzeko.[6]
Chaikovskik ere oso ondo ezagutzen zuen Menter, eta Fantasia Kontzertua eskaini zion. 1892ko irailean Austrian Ungarische Zigeunerweisen konposatu zuen (Hungariar estiloko kontzertua) piano eta orkestrarako, eta lau hilabete geroago Odesan estreinatu zen.[7]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ «Tchaikovsky Research : Sophie Menter (1846–1918)» web.archive.org 2011-07-19 (Noiz kontsultatua: 2023-12-17).
- ↑ (Ingelesez) «Sophie Menter - Tchaikovsky Research» en.tchaikovsky-research.net (Noiz kontsultatua: 2023-12-17).
- ↑ (Ingelesez) «Sophie Menter – Repertoire (alphabetical)» Classical Pianists 2021-12-03 (Noiz kontsultatua: 2023-12-17).
- ↑ (Frantsesez) Giraudet, Jean-Paul. (2013-03-25). «Sophie Menter» musicalics.com (Noiz kontsultatua: 2023-12-17).
- ↑ Txantiloi:En-EN «Sophie Menter» prabook.com (Noiz kontsultatua: 2023-12-17).
- ↑ Rieger, 326.
- ↑ https://web.archive.org/web/20110719223136/http://www.tchaikovsky-research.org/en/people/menter_sophie.html Sophie Menter
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Rieger, Eva, arg. Julie Anne Sadie eta Rhian Samuel, "Menter, Sophie," The Norton/Grove Dictionary of Women Composers (New York eta London: W.W. Norton & Company, 1995). ISBN 0-393-03487-9.
- Schonberg, Harold C., The Great Pianists (New York: Simon & Schuster, 1987, 1963). ISBN 0-671-64200-6.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q66818
Multimedia: Sophie Menter / Q66818