Txangurru

Wikipedia, Entziklopedia askea
Txangurrua
Sailkapen zientifikoa
ErreinuaAnimalia
FilumaArthropoda
KlaseaMalacostraca
OrdenaDecapoda
FamiliaMajidae
GeneroaMaja
Espeziea Maja squinado
[[|]]

Txangurrua[1] edo langusta-karramarroa[2] (Maja squinado) Brachyura subordenako krustazeo bat da. Neurri handiko karramarro migratzailea da. Maiz, Cancer pagurus espeziekoei ere deritze txangurru.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oskola arantza eta konkor handiz beteta dago eta 20 zentimetroko diametroa izan dezake, 2.500-3.000 g inguru pisatzeraino.

7 edo 8 urte bizi dira naturan, Ozeano Atlantikoaren iparraldeko eremuetan eta Mediterraneo itsasoan. Organismo mota ugariz elikatzen da, hauen artean nagusienak honakoak direlarik: neguan algak eta moluskuak, udan berriz itsas trikuak eta itsas luzokerrak.

Emeak urteko lau aldiz ugaldu daitezke, eta 50.000-500.000 arrautza errun urtean.

Arrantza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrantza otarrez edo sarez egiten da eta legezko tamaina minimoa 120 mm da.

Frantzia da ekoizle nagusia, urtean 5000 tona, ekoizpenaren %70. Erresuma Batuak %10, Anglo-normandar uharteak 6%, Espainiak %3, Irlandak %3, Kroaziak %2, Portugalek %1 ekoizten dute, eta gainontzekoa Montenegrok, Danimarkak eta Marokok,[3]

Sukaldaritzan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sakontzeko, irakurri: «Txangurru (gastronomia)»
Txangurrua Asturiasko El Rinconín Txoko edo Elkarte Gastronomikoan jateko prest.

Txangurrua oso estimatua da gastronomian, batez ere euskal sukaldaritzan. Aipatzekoa da Txangurrua Donostiako eran, mamia papurtu eta barazki saltsarekin nahastu ondoren oskola bete eta labean sartzean datzana.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]