Jevgeni Zamiatin
| Jevgeni Zamiatin | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Евге́ний Ива́нович Замя́тин |
| Jaiotza | Lebedyan, 1884ko urtarrilaren 20a (juliotar egutegia) |
| Herrialdea |  Errusiar Inperioa  Sobietar Errepublika Sozialisten Batasuna |
| Heriotza | Parisko 16. barrutia, 1937ko martxoaren 10a (53 urte) |
| Hobiratze lekua | Cimetière parisien de Thiais (en)  |
| Familia | |
| Familia | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | San Petersburgoko Institutu Politeknikoa 1908) |
| Hizkuntzak | errusiera |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | zientzia-fikzioko idazlea, ingeniaria, satira-idazlea, libretista, gidoilaria, antzerkigilea, idazlea, literatura-kritikaria, eleberrigilea, prosalaria eta iritzi-kazetaria |
| Enplegatzailea(k) | Peter the Great Saint Petersburg State Polytechnical University (en) |
| Lan nabarmenak | |
| Jasotako sariak | ikusi
|
| Genero artistikoa | zientzia-fikzioa satira politikoa dystopian fiction (en) fikzio espekulatiboa antzerkia libretoa historical prose literature (en) |
| Ideologia eta sinesmenak | |
| Alderdi politikoa | Boltxebike |
    | |
 | |
Jevgeny Ivanoviti Zamiatin (errusieraz: Евге́ний Ива́нович Замя́тин; Lebedian, Lipetsk, 1884ko otsailaren 1agreg./urtarrilaren 20ajul. - Paris, 1937ko martxoaren 10a) errusiar idazlea izan zen. Itsasontzietako ingeniaria zen bizibidez. Ipuin-liburu batekin egin zen ezagun: Uiezdnoie (1911, Probintzia giroko ipuinak). Ondoren eleberri labur bat idatzi zuen, Na kulitxkakh (1914, Munduaren bukaeran). Zamiatinen idazkera inpresionista da eta eragin handia izan zuen 1920-1930 bitarteko urteetan Errusiako idazleengan eta, batez ere, «Serapionen Anaiak» literatura taldeko kideengan. Literatura eta politika bereiztearen alde ageri zen bere kritika lanetan. 1924an My (Gu) eleberria argitaratu zuen, Ingalaterran (Errusian inoiz ez zen argitaratu), eta Zamiatinen kontrako jarrerak ugaldu egin ziren Sobietar Batasunean; izan ere, gero Orwellek eta Huxleyk ibiliko zuten bidetik, gizarte komunistaren deshumanizazioaren eta indibidualismoaren satira egin zuen liburu hartan; horregatik, 1932an, eta Gorkiren arartekotzari esker, Errusiatik Parisa joan zen erbesteraturik. Zamiatinenak dira halaber: Ostrovitiane (1917, Uhartekoak), eta Ipuin lizunak (1927) ipuin-bildumak, eta Ja boius (1921, Beldur naiz), saiakera.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q204868
Multimedia: Yevgeny Zamyatin / Q204868