Cuando dejes de quererme

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cuando dejes de quererme
Jatorria
Argitaratze-data2018
IzenburuaCuando dejes de quererme
Jatorrizko hizkuntzagaztelania
Jatorrizko herrialdeaEspainia eta Argentina
Banatze bideaeskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoafilm dramatikoa eta thrillerra
Hizkuntzagaztelania
Iraupena105 minutu
Koloreakoloretakoa
Grabazio lekua(k)Bilbo, Oiartzun, Zumaia, Donostia, Irun, Durango, Deba, Oñati, Aldatz, Urkiola eta Amarita
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)Igor Legarreta
Antzezlea(k)
Miki Esparbé
Eduardo Blanco
Joaquín Climent
Antonio Dechent (en) Itzuli
Eneko Sagardoy
Itziar Aizpuru
Kandido Uranga
Josean Bengoetxea
Mario Pardo (en) Itzuli
Gotzon Sánchez
Enrique Berrendero (en) Itzuli
Amaia Ruiz
Koldo Olabarri



[[Kategoria:Antonio Dechent (en) Itzuli antzeztutako filmak]]




[[Kategoria:Mario Pardo (en) Itzuli antzeztutako filmak]]

[[Kategoria:Enrique Berrendero (en) Itzuli antzeztutako filmak]]

Bestelako lanak
MusikagileaLucio Godoy
Fikzioa
Kontakizunaren tokiaDurango eta Buenos Aires

IMDB: tt3674018 Filmaffinity: 227964 Edit the value on Wikidata

Cuando dejes de quererme, 2018. urtean Igor Legarreta bilbotarrak zuzendutako filma da.[1]

Argumentua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

Aita misterioz desagertu eta Laura eta bere ama Durangotik alde egin eta Argentina aldera joan ziren. 32 urte pasa ondoren, telefono dei bat jasoko dute: aitaren gorputza agertu da. Laura, Fredo aitaordearekin batera, jaioterrira itzuliko da.

Filmaketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bilbon, Oiartzunen, Zumaian, Donostian, Irunen, Durangon, Deban, Oñatin, Aldatz eta Urkiolako basoetan, Zumaian edo Amaritan grabatu zuten.[2]

Aktoreak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zinema Artikulu hau zinemari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.