Almohade dinastia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Almohadeen kalifa-herria
الموَحدون
al-Muwahhidūn
1121 – 1269
Monarkia
Almohadeen kalifa-herriko bandera

Almohadeen kalifa-herriko armarria

Almohads1200.png
Almohadeen lurrak 1200. urtearen inguruan
Geografia
HiriburuakMarrakex, Sevilla eta Rabat
Azalera1.621.393,5 km²
Kultura
ErlijioaSunitar Islama
Historia
Aurrekoa
Flag of Almohad Dynasty.svgAlmorabideak
Ondorengoak
MariniakFlag of Marinid and Saadi Dynasty (1258-1420) (1554-1659).svg
Granadako ErresumaRoyal Standard of Nasrid Dynasty Kingdom of Grenade.svg
AbdaluadiakFlag of Zayyanid Dynasty.png
Hafsidar leinuaTunis hafsid flag.png
Zilarrezko Dirham almohadea.

Almohadeen dinastia[1] berbere-musulman jatorriko dinastia bat izan zen, XII. mendean gaur egun Maroko den lurraldean sortutakoa Magreben jabeak ziren almorabideek azaldutako heterodoxiaren aurka. Izena arabierazko al-Muwahhidūn (الموحدون), hitzetik (euskaraz: «unitarioak») dator, jainkotiar bakartasunen oinarritutako bere ikuspegi fundamentalista nabarmentzeko erabilia.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ibn Tumartek sortzaileak musulman guztiei Koranera itzultzea eskatu zuen. Jarrera honek almorabide egindakoaren aurka zegoen, hauek bere inperioko jendearen ohiturak ia ez zituztelako aldatu.

Afrikako iparraldea bereberrei esker okupatu ondoren, 1145ean Iberiar Penintsulan sartu eta taifa erresumak batzeari lotu zioten. Deitutako jihadi esker 30 urteetan, almohadeek Santarémdik Tripoliraino zihoazen inperioa lortu zuten, 1195eko Alarcosko guduan kristauak garaituz.

Nahiz eta bere imanek ahaleginak egin, almohadeek arazo asko izan zituzten Al-Andalus kontrolatzeko, batez ere Granada eta ekialdean. Bere jarrera ortodoxoak ez ziren Espainiako musulmanen gustukoak, berbereen ohituretatik urrun zegoela. XIII. mendearen hasieran Balear Uharteak eta Tunisia konkistatu zituztenean hedapen handiena lortu zuten.

Hala ere 1212ko Navas de Tolosako guduak mugimenduaren amaieraren hasiera adierazi zuen. 1216 eta 1217 artean, Banu Marinek Fezen irabazi zituzten almohadeak. 1227an Ibn Hud Murtziako emir bihurtu zen. 1229an bere adarra zen Tunisiako hafsidarrek independentzia lortu zuten.

1232an Muhammad I.ak bere burua Arjona, Jaén, Guadix eta Bazako emirtzat hartu zuen eta 1237an Granadako emir bihurtu zen. 1268an marindarrek Magreb gobernatu zuten.

Buruzagiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]