Bardo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bardoa (1815). John Martinen margolana.

Bardoa edo koblari zelta Europako historia klasikoaren pertsonaia da, zeinek istorioak, kondairak eta poemak transmititzen eta euren herrien gertakizunak abesten zituzten.

Bardoak historian zehar[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kaletatik zehar joaten ziren euren istorioak kontatzen, publiko ezberdinen aurrean, istorio hauek ahaztuak ez izatearren. Oso beharrezkoak ziren, izan ere, berrien, mezu eta kontakizun mota guztiko igorleak ziren herri ezberdinen artean.

"Bardo" hitza Proto-Zeltiar hizkuntzatik dator, eta "ahotsa altxatzea" edo "otoitz egin" esan nahi du. Kultura honen kideen artean izaera sakratua zeukaten, eta izaki berezitzat hartuak ziren.

Topaketa famatuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtero ospatzen ohi dira topaketa batzuk non bardo guztiak biltzen dira euren ezagutzak amankomunean jartzeko.

Adibide Historikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Alan-a-Dale
  • Will Scarlet
  • Amergin
  • Homero

Izan ere kultura bakoitzak bere istorio kontalaria dauka, bai bardo, skald edo juglarea deitua bazen ere.



Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]