Eva Lootz
| Eva Lootz | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Viena, 1940 (83/84 urte) |
| Herrialdea |  Espainia |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | eskultorea eta artista bisuala |
| evalootz.net | |
Eva Lootz (Viena, 1940) austriar artista plastikoa, eskultorea da. 1967tik Espainian bizi da eta espainiar nazionalizatuta dago.[1][2]
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Austrian, Lootzen Arte Ederrak, Musikologia, Zinematografia eta Filosofia ikasi zituen. Filosofia Fakultatean eta Vienako Zinematografia eta Telebista Eskolan egin zuen ibilbide hori, zati batean. Hala ere, bere ibilbide artistikoa Espainian garatu da nagusiki, hain zuzen ere, Madrilen, bertan bizi eta lan egiten baitu 1967tik.
Juan Navarro Baldeweg, Patricio Bulnes, Santiago Auserón, Catherine François eta Ignacio Gómez de Liañorekin batera HUMO aldizkariaren sorreran parte hartu zuen. Bere eskulturengatik da ezaguna. Lootz hainbat 'hizkuntza' artistikorekin lan egin du, hala nola, instalazioa, marrazkia, grabatua, argazkia edo bideoa.
Haren lana, oro har, instalazioak, gizakiak naturan duen esku-hartzeari buruzko gogoeta gisa interpretatu ohi da. Merkurioa, ikatza, harea, zura... bezalako materialekin lan egiten du, eta haiekin oroimenaren, denboraren eta gizakiaren funtsezko arazoen inguruko diskurtsoa eraikitzen du. Eva Lootzek 1994an Arte Plastikoen Sari Nazionala jaso zuen eta bere lana bilduma pribatu eta publiko entzutetsuetan aurki daiteke.
Lana[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eva Lootzen lanak kezka nagusi bat du ezaugarri: materiaren eta hizkuntzaren arteko inbrikazioa hainbat angelutatik arakatzea.
Hasiera batean, argi eta garbi adierazten dute artearen muga historikoak hausteko borondatea dagoela, obra prozesu baten aztarna bihurtzean. Garai hartatik datoz material iragankorrez egindako xaflak, hala nola kotoia, lurra, guata, parafinaz estalitako haziak eta likido aglutinatzailez egindako lanak, hala nola lakreaz, kola sintetikoz eta argizariaz, eta gogoeta zabal eta sakon bati ekiten dio, materiaren debaluazioaren jatorrira hurbiltzeko ideiari dagokionez, kultura gehienetan emakumeari ematen zaion balioaren degradazioarekin batera doan debaluazioa
Gogoeta horretan, mineralak eta lehengaiak erauzteko eta tratatzeko prozesuak, trukerako bideak, ondorio soziokulturalak, aztarnak paisaian eta hizkuntzan aztertzen ditu. Garai hartakoak, laurogeiko hamarkadakoak, Almadén, Riotinto, Las Médulas, Rodalquilar eta Torreviejari buruzko ikerlanak dira, besteak beste, Metal, Circuitos roto, Bucle infinito, Ruta de la seda eta bidaiari handiei buruzko lanak: Humboldt, Novalis, Lineo, Hirosiguhe.
Beti nabarmentzen ez diren aztarnak hautematen saiatzen da; 1987an, Bartzelona Montcada aretoan Noche, decían izeneko lana, hizkuntza-egitate batetik abiatzen den lana- gau eta zortzi hitzen hurbiltasun fonetikoa Indoeuropar hizkuntza guztietan -, pentsamenduaren eta kontzientziaren mutazioak nabarmentzeko. Haren ondoren, Noche, Arriba y abajo, Canon inverso, No-ma-de-ja-do, Alfombra escrita, Endless Task, Arenas giróvagas, besteak beste. 1981ean, Oeste film laburra egin zuen, TVEn Paloma Chamorrok zuzentzen zuen Trazos saiorako.
A Farewell to Isaac Newton'# lanean oinarrituta (South London Gallery, Londres, 1994), kezka nabari da, inguruko irudiak gero eta gehiago saturatzen ari baitira. Horrek esan nahi du, batetik, ez direla hain garrantzitsuak, eta, bestetik, ahulak direla, ordenagailuak gero eta presentzia handiagoa duela bizitzaren eremu guztietan, eta, aldi berean, psikoanalisia eta emakumeen psikosubjektibotasun zehatzak gora egiten duela. Sasoi horretakoak dira argazki batzuk zuri-beltzean: Ellas, Nudos, La mano de Lineo, Como el silencio de una gran orquesta, Tú y yo 1, Cascada, Danaïdes, La madre se agita, Berggasse 19 eta Pequeño teatro de derivas.
1994an Espainiako Arte Plastikoen Sari Nazionala jaso zuen.[3]
La madre se agita lanean hasi zen bere instalazio batzuetan soinua sartzen, hala nola Tú y yo 2, Voces para Zamora eta La lengua de los pájaros erakusketetan. Erakusketa hori Cristal del Retiro jauregian egin zen, Reina Sofia Arte Zentroak antolatuta, eta berriro ekin zion zinema jarduerari, bideo labur batzuen bidez, hala nola, Viajes de arena, Urdilde, Neda, Medardos, No es más que un pequeño agujero en mi pecho, Blind spot, Casting, La postal y A veces después de la lluvia'$.
2016. urtean Riotintora egin zuen lehen bidaiari berriro helduz, La canción de la tierra/Lurraren kanta egin zuen, mundua egiten eta suntsitzen duten materiei buruzko erakusketa, hala nola kobrea, gatza, ura eta elektrizitatea.[4]
Azkenik, Lootzen obran, marrazkiaren garrantzia nabarmendu behar da; izan ere, apunte-koaderno gisa, bere kezkak islatu zituen, eta, azkenaldian, idazki-liburu bat argitaratuta: Lo visible es un metal inestable (Árdora Argitaletxea, 2007).
2018an, Madrilgo Udaleko Erdialdeko Komunikabideen Jauregia Zentroak antolatutako "La NO comunidad" erakusketa kolektiboan parte hartu zuen, "Ella vive en el traje que se está haciendo" lanarekin. Bakardadeari begirada poliedrikoa ematen dio erakusketak, komunitatearen ideia zalantzan jarriz.[5][6]
2018an, Sin título (1977) eskulturak Espainiako 1978ko Konstituzioaren 40. urteurrenean antolatutako El poder del arte erakusketan parte hartu zuen. Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía Museo Nazionaleko lanak Diputatuen Kongresuan eta Senatuan kokatu ziren.[7]
2018an, Huescako Arte eta Natura Zentroak (CDAN) antolatu zuen Territorios que importan. Género, Arte y Ecología erakusketan parte hartu zuen beste artista batzuekin. Arte garaikidearen, naturaren eta genero-ikuspegiaren arteko lotura ezartzen da. Erakusketak jatorri desberdineko ehun bat obra bildu zituen, hirurogeita hamarreko hamarkadatik une horretara arte sortuak. Eva Lootzek Lengua de Tierra.1983 lana aurkeztu zuen.[8][9]
Lan-biltegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere lana hainbat bilduma pribatutan eta erakunde publikotan dago irudikatuta, hala nola: Sofia Erregina Museoa, Madril; Bartzelonako Arte Garaikidearen Museoa, Bartzelona;Cuencako Arte Abstraktuaren Museoa; Artium Museoa, Arte Garikidearen Euskal Zentroa, Gasteiz; Malmöko Arte Garaikidearen Museoa, Suedia; Udal Museoa; Madrilgo Udal Museoa, Madril; Patio Herreriano Museoa, Valladolid; Arte Garaikideko Galiziako Zentroa, Santiago de Compostela; Arte Modernoko Zentro Atlantikoa, Las Palmas, Kanaria Handia; Caja de Burgos arte-zentroa, Burgos; Fotomuseum, Zarautz; Murtziako Autonomia Erkidegoa, Murtzia; Asociación Colección Arte Contemporánea; Liburutegi Nazionala, Madril; Banco de España, Madril; Banco Exterior de España; Caja de Ahorro de Asturias, Oviedo; Caja de Ahorro de Burgos, Burgos; Colección BBVA, Madril; The Chase Manhattan Bank, New York, Estatu Batuak; Fundació Caixa de Pensión, Bartzelona; Fundación Amigos del Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madril; Fundación Coca - Cola, Madril; Fundación Joan March, Palma Mallorcakoa; Fundación Antonio Pérez, Cuenca; Instituto de Crédito Oficial, Madril; Colección Unión Fenosa, Coruña; Colección de Arte del Ayuntamiento de Miengo, Kantabria; Colección Martín Blanco, Segovia; Colección Pilar Citoler, Madril; Santander.
Liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Eva Lootzek hauxe idatzi zuen:
«Artista izatea, nire kasuan sentiberatasuna ondorio guztiekin bizitzea da. Gauzei eta besteei errotik irekitzea da».[10]
Bere lan plastikoetan bezala, berak ere objektu berezi horri begiratzen dio bere prosetan, hau da, esperientziaren angelu oharkabeenetan kokatutako bizitzari. Hauskortasuna, ausazko izaera, arrazoizko ahanztura eta hondoratzeak ere, gure naturaren eta artearen beraren adierazpen egiazkoagoa izateagatik erakartzen duen errealitate ez hain nabariaren inguruabarrak dira.
- Nudos/Korapiloak, ARTE EDERREN ZIRKULUA, ISBN ά87619984
- Escultura, negative sculpture, LA OFICINA DE ARTE, ISBN ά127052
- Lo visible es un metal Inestable/Ikusgai dagoena metal ezegonkor bat da, Ardora argitaletxea, ISBN ά88020390, arg. Javier Arnaldoren eskutik; lehen aldiz biltdu zuen bere testuen bilduma bat.
Zenbait erakusketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1973az geroztik, modu erregularrean erakutsi ditu bai Espainian bai atzerrian, eta bere banakakoen artean hauek nabarmentzen dira:[11]
- 1981: Galleriet, Lund, Suedia.
- 1983: Metal, Fundación Valdecilla, Madril.
- 1987: Nit, deien, Sala Montcada de la Fundació Caixa de Pensión, Bartzelona.
- 1990: David Beitzel Gallery, New York, AEB Barbara Faber galeria, Amsterdam, Herbehereak.
- 1991: Arenes Girovagues, Tinglado Dos, Tarragona. Esku-hartzea Cartuja lorategietan, Expo ‘92 Sevilla.
- 1994: Farewell to Isaac Newton, South London Gallery, Londres, Erresuma Batua.
- 1996: Caer/Erori. Pilar i Joan Miró Fundazioa, Palma de Mallorca. Eskulturak eta argazkiak, Galería Barbara Farber, Amsterdam, Herbehereak.
- 1997: Eva Lootz. La madre se agita, L'Almodí, Valentzia. Eva Lootz, Luis Avanzada galeria, Valentzia. Ibiltaritza: Borås Konstmuseum, Borås, Suedia; Lunds Konsthall, Lund, Suedia; Kunsthallen Brandts Klaedefabrik, Odense, Danimarka.
- 2002: La lengua de los pájaros, Palacio de Cristal del Retiro, Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madril.
- 2004: Sedimentaciones/Sedimentazioak. Fundació Sa Nostra, Palma, Mallorca. Cuatro Caminos, Sa Nostra, Ibiza. Soldata, Sa Nostra, Formentera.
- 2016: La canción de la tierra, Tabacalera -La principal, Madril.[12]
Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 2013ko Arte eta Mezenasgo Saria.[13]
- 2009ko Medallistikako Tomás Francisco Prieto saria.[14]
- 1994an Arte Plastikoen Sari Nazionala jaso zuen.[3]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Eva Lootz. Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía
- ↑ Resolución de 14 de enero de 1982, de la Dirección General de los Registros y del Notariado, por la que, en cumplimiento de lo dispuesto en el artículo 223 del Reglamento del Registro Civil, se acuerda publicar la relación de concesiones y aprobaciones de nacionalidad durante el segundo semestre de 1981.. .
- ↑ a b Eva Lootz. "El mercado del arte no privilegia la reflexión"
- ↑ Eva Lootz canta a la Madre-Tierra y a la tierra envenenada. 5 de junio de 2016.
- ↑ «La NO Comunidad» CentroCentro.
- ↑ ARTEINFORMADO. (20180924). «La NO comunidad. A modo de ensayo sobre la soledad en el tardocapitalismo, Exposición, oct 2018» ARTEINFORMADO.
- ↑ Aniversario, Constitución 40. (23 de noviembre de 2018). «Congreso, Senado y el Museo Reina Sofía colaboran en una exposición que explora la relación del arte y la historia de la Transición» Constitución 40.
- ↑ Molina, Ángela. (4 de enero de 2019). El feminismo como interpretación del mundo. ISSN 1134-6582..
- ↑ ARTEINFORMADO. (20181010). «Territorios que importan. Género, arte y ecología, Exposición, oct 2018» ARTEINFORMADO.
- ↑ Lo visible es un metal Inestable
- ↑ CV Eva Lootz. .
- ↑ Folleto de Tabacalera, 2016
- ↑ Premios Arte y Mecenazgo. .
- ↑ elEconomista.es. (19 de octubre de 2009). «Eva lootz gana el premio tomás francisco prieto 2009 de la casa de la moneda - EcoDiario.es» ecodiario.eleconomista.es.
