Horace François Bastien Sébastiani de La Porta

Wikipedia, Entziklopedia askea
Horace François Bastien Sébastiani de La Porta

Frantziako enbaxadorea Erresuma Batuan

1835 - 1840
minister without portfolio (en) Itzuli

1833ko martxoaren 22a - 1834ko apirilaren 1a
Kanpo Arazoetako Ministroa

1830eko azaroaren 17a - 1832ko urriaren 11
French Navy minister (en) Itzuli

1830eko abuztuaren 11 - 1830eko azaroaren 17a
Q59240573 Itzuli

1815eko maiatzaren 7a - 1848ko otsailaren 24a
ambassador of France to the Ottoman Empire (en) Itzuli

1806 - 1812
Guillaume-Marie-Anne Brune (en) Itzuli - Antoine-François Andréossy (en) Itzuli
Bizitza
JaiotzaBastia1772ko azaroaren 17a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaParis1851ko uztailaren 20a (78 urte)
Hobiratze lekuaVault of Governors (en) Itzuli
Familia
Ezkontidea(k)Aglaé de Gramont (en) Itzuli
Seme-alabak
Anai-arrebak
Familia
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, diplomazialaria eta militarra
Lantokia(k)Paris
Jasotako sariak
KidetzaComité grec de Paris (en) Itzuli
Zerbitzu militarra
GraduaFrantziako mariskal
Parte hartutako gatazkakNapoleondar Gerrak

Find a Grave: 7494 Edit the value on Wikidata
Frantziako Inperioaren kondea

Horace François Bastien Sébastiani de La Porta (korsikeraz: Oraziu Francescu Bastianu Sebastiani De A Porta ; 1771ko azaroaren 111851ko uztailaren 20a) frantziar soldadu, diplomatiko eta politikaria izan zen. Nabigazio ministroa, Kanpo Arazoetako ministroa eta Estatuko Ministroa izan zen, Uztaileko monarkian.

Frantziako Iraultzaren Armadako kide izan zenean, Sébastiani Napoleon Bonaparteren aldekoa bilakatu zen. Sébastiani Frantziako kontsulatuaren mandataria izan zen Levanten, bereziki Otomandar Egipto berreskuratzeko planak idaztziz eta, gero, Inperioko enbaxadorea izan zen Ate Gorenera. Azken kargu horretan, Frantziako eragina areagotu eta Danubiar printzerrietan errusiarren aldeko ekintzak markatu zituen, 1806-1812ko gerra suspertuz. 1807an Sébastiani Konstantinoplako defentsa antolatu zuen Dardaneloen Operazioan zehar. Erretiratuta britainiarren presioagatik Selim III.a kargutik kendu ostean, Gerra Penintsularrean zerbitzatu zuen eta Alhambran bizi izan zen, arrakastarik izan ez zuen Errusiako inbasioan parte hartu zuen, eta Xanpainako eskualdea defendatu zuen Seigarren Koalizioaren aurka.

Sébastiani-k Borboien berrezarkuntza aitortu zuen, baina Napoleonekin bat egin zuen Ehun Egunetan, lehen aldiz 1815. urtean Ganberarako hautatua izan zenean. Luis XVIII.a-ren itzuleraren ondoren denbora gutxirako erbesteratu zen, baina 1819. urtean berriz ere diputatu gisa onartu zuten, Ezkerreko fakzioareikin eseriz, liberal politika liberalari laguntzeko, eta Jean-Baptiste de Villèle Kabinetearekin gatazkan sartuz. Uztaileko Iraultzaren ondoren, Luis Filipe babestua zuen. Sébastiani Kanpo Arazoetako ministroa izanik Frantziak Belgikako Iraultzan parte hartzea, Azaroaren altxamendua zigortzea, Ameriketako Estatu Batuetako merkataritza gatazkaren konponbide polemikoa eta Anconaren frantses okupazioa gertatu ziren. Ondorengo urteetan, Frantziako Gobernuko zerbitzura joan zen enbaxadore gisa.

Bere alabaren (Francoise, Praslingo dukesa) 1847ko hilketak 1848ko Iraultza zeharka eragin zuen.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]