Kattalin Miner

Wikipedia, Entziklopedia askea
Kattalin Miner
Kattalin Miner .jpg
Bizitza
Jaiotza Hernani, 1988ko urriaren 9a (32 urte)
Herrialdea  Gipuzkoa, Euskal Herria
Hezkuntza
Heziketa Euskal Herriko Unibertsitatea
Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa
Hizkuntzak euskara
Jarduerak
Jarduerak kazetaria eta idazlea
Jasotako sariak
Literaturaren Zubitegiko fitxa 959

Kattalin Miner Perez (Hernani, Gipuzkoa, 1988ko urriaren 9a) gipuzkoar kazetari, idazle eta ekintzaile feminista da.[1]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Prestakuntza akademikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskal Herriko Unibertsitatean Kazetaritzan lizentziaduna eta Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan Literatura Konparatuan masterduna da. Horrez gain, Gizon eta Emakumeen Berdintasuneko masterra egin zuen EHUn.[2]

Idazlanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2015ean Igartza Saria irabazi zuen Kafe beteak izenburuko eleberri proiektuagatik, baina 2017an eleberria argitaratu zenean Nola heldu naiz ni honaino izenburua jaso zuen. Bertan gaur egungo aktualitatearen erretratuaren deskribapen zehatz bat egiten du Jezabel izeneko emakume gaztearen bizitza kontatuz.[3][4][5][6]

2019an Moio: gordetzea ezinezko zen saiakera liburu argitaratu zuen Tene Mujika beka irabazi eta gero.[7] Bertan Aimar Elosegi Ansa gazte transexualaren suizidioaren inguruko memoria ariketa egiten du, bederatzi lagun elkarrizketatuz.[8][9][10][11][12]

Euskal hedabideetan kolaborazioak egin izan ditu: EITB, Berria,[13] Naiz[14] eta Argian[15] besteak beste.

Ekintzaile feminista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Miner Medeak taldeko kidea da eta ekintzaile feminista aktiboa da bai kalean bai hedabide zein sare digitaletan.[16][17] 2015ean Donostiako Udal Hauteskundeetan PlaZ! zerrendako hautagaia izan zen.[18]

Liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eleberrigintza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Nola heldu naiz ni honaino (Elkar, 2017)[19]
  • MOIO gordetzea ezinezkoa zen (Elkar, 2019)[20]

Sariak eta errekonozimenduak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2020an Urrezko Hirukia (EHGAM)[21]
  • 2019an Tene Mujika Saria[7]
  • 2017an Martin Ugalde Beka, euskal egunkarietan genero gaiek izandako bilakaera aztertzeko beka.[22]
  • 2015ean 18. Igartza Saria.[23]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «Invitad@s - Literaktum» www.literaktum.eus . Noiz kontsultatua: 2020-07-01.
  2. ↑ Euskal Idazleen Elkartea. Kattalin Miner. . Noiz kontsultatua: 2018ko urtarrilaren 7a.
  3. ↑ Unanue, Maria. (). «Nola heldu naiz ni honaino -» pikara magazine . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  4. ↑ «Kattalin Miner, Igartza Sariaren irabazle» Goierriko Hitza 2015eko irailaren 10a . Noiz kontsultatua: 2018ko urtarrilaren 7a.
  5. ↑ Kattalin Miner "Nola Heldu Naiz Honaino" Liburua. . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  6. ↑ Kiriketan l Kattalin Miner, "Nola heldu naiz ni honaino" liburuaren aurkezpena. . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  7. ↑ a b «Kattalin Minerrek irabazi du Tene Mujika Saria — Debako udala» www.deba.eus . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  8. ↑ Aperribai, Julen. «'Moio. Gordetzea ezinezkoa zen' liburua argitara eman du Kattalin Minerrek» Berria . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  9. ↑ [http://www.uberan.eus/?gatzetan-gordeak/elkarrizketak/item/liburuarekin-nuen-beldur-handienetako-bat-minaren-pornografia-egitea-zen «Uberan - Euskal Idazleen Elkartea - �Liburuarekin nuen beldur handienetako bat minaren pornografia egitea zen�»] www.uberan.eus . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  10. ↑ (Gaztelaniaz) «Kattalin Miner presenta 'Moio, gordetzea ezinezkoa zen'» www.eitb.eus . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  11. ↑ Aperribai, Julen. «Isiltasuna eten, memoria egiteko» Berria . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  12. ↑ «Miner: ‘Huste lana baino euste lana izan da gaurko Kattalinetik aritzea’» www.eitb.eus . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  13. ↑ Berria.eus. «Kattalin Miner» Berria . Noiz kontsultatua: 2018-08-05.
  14. ↑ (Gaztelaniaz) naiz: - Kattalin MIner - 1. . Noiz kontsultatua: 2018-08-05.
  15. ↑ «ARGIA» www.argia.eus . Noiz kontsultatua: 2018-08-05.
  16. ↑ «Jenioen atzeko emakumeak: Jane Wilde, Mileva Maric eta Zelda Fitzgerald» www.eitb.eus . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  17. ↑ «Kattalin Miner, feminismoaz: 'Gazteek sekulako kontzientzia daukate'» www.eitb.eus . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  18. ↑ «2015EKO UDAL HAUTESKUNDEAK.HAUTESKUNDE ADMINISTRAZIOA.DONOSTIALDEKO HAUTESKUNDE BATZOR­DEA» ORAIN Gipuzkoa (Gipuzkoako Aldizkari Ofiziala) . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  19. ↑ 1988-, Miner, Kattalin,. (2017). Nola hendu naiz ni honaino. Elkar ISBN 9788490276860 PMC 986385851 . Noiz kontsultatua: 2018-08-05.
  20. ↑ Miner, Kattalin, 1988-. (2019). Moio : gordetzea ezinezkoa zen. Elkar ISBN 9788490279434 PMC 1112606232 . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  21. ↑ Telebista, Euskal Irrati. (2020-06-27). «Kattalin Miner, Urrezko Hirukia 2020, 'Moio, Gordetzea ezinezkoa zen' liburuagatik» www.eitb.eus . Noiz kontsultatua: 2020-07-01.
  22. ↑ TaPuntu. «Kattalin Miner hernaniarrak jaso du Martin Ugalde Beka - Kronika» www.kronika.eus . Noiz kontsultatua: 2019-10-05.
  23. ↑ Berria.eus. «Txikikeria baten aurrean, erabaki ezinik» Berria . Noiz kontsultatua: 2018-08-05.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikiesanetan badira aipuak, gai hau dutenak: Kattalin Miner
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Kattalin_Miner&oldid=8189536"(e)tik eskuratuta