Magüi Mira

Magüi Mira
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Valentzia, 1944 (79/80 urte)
Herrialdea	Espainia
Familia
Ezkontidea(k)	Emilio Hernández (en) ; José Sanchis Sinisterra
Seme-alabak	ikusi Clara Sanchis;
Hezkuntza
Hizkuntzak	gaztelania
Jarduerak
Jarduerak	antzerki zuzendaria eta aktorea
Jasotako sariak	ikusi Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina (2016) ; Distinction of the Generalitat Valenciana for Cultural Merit (2022) ;
Kidetza	Academia de las Artes Escénicas de España

Magüi Mira Franco (Valentzia, 1944ko abuztuaren 14a) valentziar aktore, idazle, zinema-ekoizle eta antzerki-zuzendaria da.^[1]^[2]^[3]^[4] 2016an Arte Ederretako Merituaren Urrezko Domina jaso zuen.^[5]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Carles Mira zinemagilea neba zuen (1947-1993). Sanchis Sinisterra dramaturgoarekin ezkonduta egon zen, eta harekin bi alaba izan zituen: Clara Sanchis aktorea eta Helena Sanchis jantzien diseinatzailea. Gero Almagroko Antzerki Klasikoaren Jaialdiko (2005-2008) zuzendari izan zen Emilio Hernández Sorianorekin ezkondu zen.

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antzerkian saritutako aktorea da. Bere lehen lana Sanchis Sinisterrak idatzitako La noche de Molly Bloom bakarrizketa izan zen eta James Joyceren Ulises lana du oinarri.

José Luis Pellicenarekin batera Celestina Saria jaso zuen Escenas de matrimonio (Ingmar Bergmanen Secretos de un matrimonio filmaren antzerki-egokitzapena) lanarengatik.

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aktore antzerkian[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lana eta norena den:

La noche de Molly Bloom (1980),James Joyce, José Sanchis Sinisterrak zuzendua
Fedra (1986), Eurípidesena
Pareja abierta (1986), Darío Forena
Séneca o el beneficio de la duda (1987), Antonio Gala
El hombre deshabitado (1988) , Rafael Alberti
Miles gloriosus (1989), Plauto
Maribel y la extraña familia (1989, Miguel Mihura
Voces de gesta (1991), Valle-Inclán
La señorita Julia (1993), August Strindberg
Tres mujeres altas (1995), Edward Albee
Cristales rotos (1995), Arthur Miller
Antonio y Cleopatra (1996), William Shakespeare
El anzuelo de Fenisa (1997), Lope de Vega
Cartas de amor a Stalin (1999), Joan Maiorga
Descalzos por el parque (2006), Neil Simon
El cerco de Leningrado (2010), José Sanchis Sinisterra.
La anarquista (2013), David Mamet.
La culpa (2019), David Mamet.

Zuzendari antzerkian[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Madame Bovary (2012), Emilio Hernándezek egokitutako testua, Gustave Flauberten nobelan oinarritua. Bellas Artes Antzokian.
Kathie y el hipopótamo (2013), Mario Vargas Llosa. Naves del Español.
En el estanque dorado (2013), Ernest Thompson. Teatro Principal.
El discurso del rey (2015), Emilio Hernándezek egokitutako testua, David Seidlerren gidoian oinarritua. Teatro Español.
César y Cleopatra (2015), Emilio Hernández. Teatro Español.
Festen (2017),Thomas Vinterberg y Mogens Rukoven testua, Bo Hr. Hansenen egokitzapena. Valle Inclán Antzokia, Centro Dramático Nacional.
La velocidad del otoño (2017), Eric Coble, Bernabé Ricok bertsionatua. Bellas Artes Antzokia.
Consentimiento (2018), Nina Raineren testua. Teatro Valle Inclán, Centro Dramático Nacional.
Las amazonas (2018), Magüi Miraren testua, Heinrich von Kleisten Pentesilea lanean oinarritua. Meridako erromatar antzokia.
Penélope (2020), Magüi Miraren testua, Odisea eta Penélope mitoaren emakume-berrinterpretazioan oinarritua. Meridako erromatar antzokia.

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

El rey del mambo (Carles Mira, 1989).
Yo soy esa (Luis Sanz, 1990).
Reflejos (Miguel Ángel Vivas, 2002).
En las estrellas (Zoe Berriatúa, 2018).
Un mundo normal (Achero Mañas, 2020).
Venus (Jaume Balagueró, 2022).

Aktore telebistan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Josefina Molinaren Teresa de Jesús (1984).
El olivar de Atocha (1989), Lola Salvador.
Miguel Servet, la sangre y la ceniza (1989), José María Forquerena.
La casa de los líos (1999-2000)
Estudio 1:Las amargas lágrimas de Petra von Kant (2001)
Arroz y tartana (2003)
Martes de carnaval (2008)
La que se avecina (2016), Estrella Pacheco gisa (1 atala: Una yaya por sorpresa, una vasectomia y la gran orquesta de Montepinar).
Estoy vivo (2021)
Alma (2022)

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2019: Antzerkiko Valle -Inclán saria, XIII. edizioan, Consentimiento lanaren antzerki-zuzendaritzan egindako lanarengatik.^[6]
2016: Merituaren Urrezko Domina Arte Ederretan.^[5]
2016: Ibilbide artistikoarengatiko Ercilla saria, kategoria berezian
2014: Arte Eszenikoen Akademiako kide izendatu zuten.
2014: Zuzendaritza Onenaren Ceres saria, Ernest Thompsonen En el estanque dorado lanarengatik.
2002: Zuzendari onenaren Agora saria, Lope de Vegaren El perro del hortelano filmarengatik.
2001: Emakumezko aktore onenaren María Guerrero saria, Escenas de boda (Ingmar Bergman) filmarengatik.
2000: Madrilgo Kritikako aktore onenaren Celestina saria, Ingmar Bergmanen Escenas de boda filmarengatik.
2000: Joan Maiorgaren Carta de amor a Stalin filmarengatik, Madrilgo Kritikako aktore onenaren Celestina saria.
1995: Emakumezko Interprete Onenaren kategorian Ercilla Saria, David Mameten Cristales rotos lanarengatik .
1985: Aktore onenarentzako Ertzilla saria, Dario Foren Pareja abierta lanarengatik.