María Herreros

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
María Herreros
Bizitza
JaiotzaValentzia, 1983 (40/41 urte)
Herrialdea Espainia
Jarduerak
Jarduerakkomikigilea, muralist (en) Itzuli eta ilustratzailea
María Herrerosek Georgia O'Keefferen bizitza komiki eran kontatua, Thyssen Bornemisza Museoaren Komik-bildumakoa, 2021
María Herrerosen lana,2021
María Herrerosek egindako erakusketa, Georgia O'keefferen bizitza kontatzeko, Durangoko Erakusketa kartela, 2022 uztail-abuztua

María Herreros (Valentzia, 1983) historialaria, muralista, ilustratzailea eta komiki egilea da.

Bere proiektuek ilustrazioa, komikia eta lan pertsonala hartzen dituzte. Coca-Cola eta Reebok bezalako markekin lan egin du eta bere lanak Bartzelona, Madril, Porto, Berlin, Txileko Santiago eta Quebeceko galerietan erakutsi ditu. Besteak beste, Fabricación eta Negro viuda, rojo puta liburuen egilea da.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Valentzian jaio zen. Txikitan, marrazten eta asmatzen ematen zuen denbora. Zortzi urterekin, ahizpak eta berak erakusketak egiten zituzten etxean, eta koadroak saltzen zizkioten aitari. Umetan ez zioten komikirik oparitzen, mutilentzako oparitzat hartzen baitzuten komikia. Beraz, nebari hartzen zizkion komikiak. Amari 50eko eta 60ko hamarkadetako neskentzako aldizkari batzuk hartzen zizkion, paper horixka batean yéyé nesken argazki-erreportajeekin. Lehen plano asko eta mundu bukoliko bat zeuden, amestua, denboraren poderioz ideia estetikoetan eragin handia izan zuena.[2]

Arte Ederretan lizentziatua eta Ilustrazioan graduatua San Karloseko Unibertsitatean.[3] Ilustrazioko graduondokoa egin zuen Carlos Ortínen ESAT eskolan, eta hark lagundu zion ikusten berak beti egin nahi izan zuena eta eskaini nahi zuena aukera profesionala izan zitekeela.[4]

Ibilbide profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2009tik, freelance ilustratzaile gisa lan egiten du. Bere proiektuak ilustraziotik komikira doaz, eta bere obra pertsonalean gizakiaren sena adierazten du, edertasunaren eta groteskoaren arteko estiloarekin.[3]

2014. urtean Illustration Now proiektuan parte hartu zuen. 2021 urtean Illustration Now 5 zerrendan Munduko 150 ilustratzaile onenak agertu ziren. Horietako 9 espainiarrak ziren, tartean Valentziako hiru: Carla Fuentes ( Littleisdrawing izenez ezagunagoa), María Herreros eta Londresen lan egiten duen Cachetejack bikotea (Nuria Bellver eta Raquel Fanjulek osatua).[5]

Bere lanak argitaratu dituzten argitaletxeen artean daude Taschen, Lunwberg, Astiberri, Diminuta Editorial, Ultraadio, Norma edo Dibbuks.[3][6] Aldizkari eta egunkarietarako lanak egin ditu, hala nola, Vogue, La Vanguardia, El País, Yo Dona edo Público; eta Mango, Uniqlo, Kenzo, Reebok, Coca-Cola, etab.[7] 

Bere lana Bartzelonako, Seuleko SLPicture Institute of Arts edo San Frantziskoko SOMA rts museoetan erakutsi du.[8] Besteak beste, AEBko, Espainiako, Kanadako, Mexikoko, Poloniako, Txinako, Txileko eta Portugalgo galerietan erakutsi du.[7][9]

Hainbat egoitza artistiko egin ditu Seulen, New Yorken Chandelier Creativerentzat eta Nepalen eskola batean horma-irudi bat egiteko (2016).[10][11]

2017an, "Autoreak jabetzarik gabe" dokumentalean parte hartu zuen, eta bere sorkuntzen plagio eta lapurreta kasuak azaldu zituen.[12][13]

Arte-estiloa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere ikonografia hirurogeiko urte zoriontsuen, poparen eta antropologia garaikidearen artean mugitzen da.[7]Ikusten duena margotzen du, apaindu gabe. Inperfektuaren edertasuna gustatzen zaio. Artifizioetatik urruntzen da, inperfekzioan, zimurrean, xehetasunean eta abarretan birsortzen du. Edertasunaren eta groteskoaren arteko oreka bilatzen du gizarte eta genero gaiez hitz egiteko.[10]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011. urtetik fanzinetan lan egin du (Arròs Negre,[14] Negro Viuda, Rojo Puta), eta hainbat proiektu kolektibotan parte hartu du, hala nola Enjamben, Necronautasen eta Todas putasen.[15][16] Autore gisa egin zuen lehen lana Fenomeno (De Ponent, 2012) izan zen, ondoren Tea (Diminuta Ed., 2015), eta zenbait partaidetza Fosfatina, Mong eta Lunwerg taldeetako komikietan.[17]

Ilustratzaile gisa, Lunwerg-en argitaratu zuen: Marilyn tenía once dedos en los pies (2016), Paris sera toujours Paris (2018), Máximo Huertaren testuekin, eta Viva la dolce vita (2019), Máximo Huertarekin testuak . También ha Rosa Monteroren Nosotras (Alfaguara, 2018), eta Javier Garcíaren Mi vida es un poema (SM, 2018) ere ilustratu ditu.

Taschen Illustration Now! 5 (2014) eta The Illustrator. 100 Best from Around the World (2019) antologietan parte hartu du.[18][19]

Georgia O’Keeffe-ren komiki-biografia, Thyssen-Bornemisza Museoak enkargatua eta Astiberrik argitaratua, 2021eko bere lana izan zen.[17]

2022an, A las mujeres de España María Lejárraga filmaren kartela egin zuen.[20]

2021-2022ko abuztuan María Herrerosek AEBko Judith Joy Ross argazkilariaren lana ilustratu eta azalpen bideoak ere grabatu ditu.[21][22]

Argitaratutako liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Georgia O´Keeffe, testua eta ilustrazioa (Todos tus libros.com)[23]
  • Viva La Dolce Vita, Lunw rg Editores 2019[1]
  • Paris sera toujours Paris,ilustrazioa, testua Maximo Huertarekin, Lunwerg Editores 2018[1]
  • Marilyn tenía once dedos en los pies,testua eta ilustrazioa, Lunwerg Editores 2016[1][24]
  • Negro viuda, rojo puta, 2013 [25]
  • Kes, ilustrazioa, (Todos tus libros.com) [26]
  • Tea, ilustrazioa, (Todos tus libros.com) [27]

Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2019ko Taschen katalogoan munduko 100 ilustratzaile garrantzitsuenetakotzat hartua.[8]
  • 2021ean Illustration Now 5 zerrendan Munduko 150 ilustratzaile onenen artean agertu ziren.

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Seme bat du, Leon, Ricardo Cavolo bikotekidearekin.[28] Besteak beste, Valentzian, Bartzelonan eta Madrilen bizi izan da.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b c d (Gaztelaniaz) «Maria Herreros» PlanetadeLibros (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  2. ↑ «María Herreros: "Estamos obsesionados con la belleza ideal, pero la realidad es imperfecta"» TELVA 2020-02-24.
  3. ↑ a b c d «Miscelanea Artista: María Herreros» miscelanea.info.
  4. ↑ «María Herreros | Underbrain Mgz» underbrain.com 2014-07-10.
  5. ↑ «El talento valenciano se cuela en la 'biblia' de la ilustración mundial» ELMUNDO 2014-08-21.
  6. ↑ «María Herreros::Astiberri Ediciones» www.astiberri.com.
  7. ↑ a b c «La ilusión pop de María Herreros» Gunter Gallery.
  8. ↑ a b «Actualidad - durango-udala.net» www.durango.eus.
  9. ↑ (Gaztelaniaz) JIMÉNEZ (@vinetabocadillo), JESÚS. (2022-08-04). «María Herreros expone los originales de 'Georgia O'Keeffe' en Durango» RTVE.es (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  10. ↑ a b «MARÍA HERREROS» www.artemodusoperandi.com.
  11. ↑ «Un mural en una escuela de Nepal, por Noemí Elías» El Español 2016-05-22.
  12. ↑ gràffica. (2017-04-12). Watch AUTORES SIN PROPIEDAD Online | Vimeo On Demand. .
  13. ↑ graffica info. Maria Herreros: "Lo disfrazaron de post sobre mi trabajo". .
  14. ↑ Gràffica. (2011-09-19). «Arròs Negre Fanzine» Gràffica.
  15. ↑ «ENJAMBRE | María Herreros, Ana Galvañ, Mamen Moreu» Material Revolution.
  16. ↑ tebeosfera. necronautas 2015 ultrarradio. .
  17. ↑ a b tebeosfera. (2021). María Herreros. .
  18. ↑ JIMÉNEZ, JESÚS. (2014-08-18). «'Illustration now! 5', un nuevo catálogo de los mejores ilustradores del mundo» RTVE.es.
  19. ↑ TASCHEN. «The Illustrator. 100 Best from around the World - Libros TASCHEN» www.taschen.com.
  20. ↑ Cinemanía. (2022-03-03). «[EXCLUSIVA Descubrimos el cartel de la película 'A las mujeres de España', obra de la artista María Herreros»] Cinemanía.
  21. ↑ «Maria Herreros - Bing video» www.bing.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  22. ↑ «Maria Herreros - Bing video» www.bing.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  23. ↑ (Gaztelaniaz) «Todos los libros del autor Herreros Maria» www.todostuslibros.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  24. ↑ (Gaztelaniaz) «Marilyn Tenía Once Dedos En Los Pies de Herreros, Maria 978-84-16489-48-0» www.todostuslibros.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  25. ↑ (Gaztelaniaz) «NEGRO VIUDA, ROJO PUTA» www.libreriaboticadelectores.es (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  26. ↑ (Gaztelaniaz) «Kes de Hines, Barry 978-84-16542-98-7» www.todostuslibros.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  27. ↑ (Gaztelaniaz) «TEA de Herreros Evangelio, Maria 978-84-942399-3-9» www.todostuslibros.com (Noiz kontsultatua: 2022-08-29).
  28. ↑ Nast, Condé. (2020-05-01). «Diario de una ‘mommy cool’: María Herreros» Vogue España.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=María_Herreros&oldid=9027747"(e)tik eskuratuta