Marta Calamonte

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marta Calamonte

Bizitza
JaiotzaMérida1982ko uztailaren 30a (41 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakgimnasta erritmikoa

Facebook: marta.calamontemarquez Instagram: martacalamonte Edit the value on Wikidata

Marta Calamonte Márquez (Merida, Badajoz, 1982ko uztailaren 30a) gimnasta ohia, entrentzailea eta fisioterapeuta da. Sevillako Munduko Txapelketan (1998) 3 zinta eta 2 eraztunetako munduko txapelduna izan zen. Horrez gain, Espainiako gimnasia erritmikoko selekzio nazionalarekin beste hainbat sari lortu zituen, hala nola Munduko Txapelketa horretako zilarra edo Europako zenbait domina. 2000 Sidney Udako Olinpiar Jokoetan. Gero, Club Gimnastico Almendralejo entrenatzen aritu zen.

Kirol-biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hastapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Meridan jaioa, 7 urterekin gimnasia erritmikoan hasi zen Meridako E.D.M.-n. Etapa horretan, Eli Isidorok eta Fernando Molina Alének entrenatu zuten. 1994an, haurren Espainiako txapeldunordea izan zen, eta 1996an, Espainiako txapeldunorde juniorra. Txapelketa horretan ez zuen parte hartu aparatuen finaletan, apendizitisa zela eta. 1996an ere, Espainiako junior taldearekin, Thiaisko nazioarteko txapelketan 5.a izan zen eta Europako Txapelketan, Askerren, 15. postua lortu zuen. Junior talde hura honako hauek osatu zuten: Marta Calamonte, Ana del Toro, Carolina Malchair, Carolina Montes, Beatriz Nogales, Carmina Verdú eta, ordezko gisa, Blanca López Belda eta Tania Pacheco. 1997ko urtarrilean hasi zen Espainiako gimnasia erritmikoko selekzio nazionaleko talde seniorrean.[1]

Hautaketa nazionaleko etapa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1997: Patraseko europearra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1997rako, taldeko kideek Canillejas txaletetik INEFen ondoko eraikin batera aldatu zuten egoitza, eta Madrilgo Errendimendu Handiko Zentroan entrenatzen hasi ziren. 1996ko abendutik, María Fernández zen hautesle nazional berria, Emilia Bonevaren martxaren ondoren, azaroan bihotzeko ebakuntza izan baitzuen.[2] Urte hasieran, Marta, Sara Bayón eta Carolina Malchair ere taldean sartu ziren. Taldean sartu eta gutxira, Martak infekzio bat izan zuen belarrian, zorabioak eta oreka galtzea eragiten zizkiona, ordezkoa izanarazi ziona. Lesioarekin batera, Marta Baldó, Estela Giménez eta Estíbaliz Martínez erretiratu ziren, eta apirilean Esther Domínguez sartu zen taldean. Urte horretarako egindako bi ariketetatik, 5 pilotakoak, musika gisa, Édith Piaf-en abesti-sorta bat zuen, hala nola «Non, je ne regrette rien» edo «Hymne à l'amour», eta 3 pilota eta 2 zintakoak, berriz, «Maitasunaren gauzak», Quintero, León eta Quirogak osatua.[3]

Txapelketa batzuen ondoren, hala nola Ibiza Hiria edo Campofrío Sari Nagusia, Marta Calamontek Patrasen egindako Gimnasia Erritmikoko Europako Txapelketan hartu zuen parte, baina ordezko gisa, lehiaketa orokorrean laugarren postua lortu zuen, 5 pilotatan zilarrezko domina bat eta 3 pilotatan eta 2 zintatan brontzezko domina bat lortu zituen. Lehen egunean, lehiaketa orokorrean 38,300 euroko nota metatuta, podiumaren 50 milaren inguruan geratu ziren. Hurrengo eguneko aparatuen finaletan 19,600eko nota lortu zuten 5 pilotako ariketan, eta horrek zilarrezko domina eman zien. Ariketa mistoan, 3 pilota eta 2 zintarekin 19,500 metroko nota lortu zuten, eta podiumeko hirugarren kaxara eraman zituzten.[4] Taldea, orduan, hauxek osatu zuten: Marta, Sara Bayón, Nuria Cabanillas, Esther Domínguez, Lorena Guréndez, Tania Lamarca eta Carolina Malchair. Gero, urrezko domina lortu zuen Tokioko (Japonia) Epson Cup-en.

1998: munduko titulua Sevillan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1998an, ariketak 3 zinta eta 2 eraztunenak eta 5 pilotarenak izan ziren, eta Sevillako «Juego de luna y arena» (Lorcaren poema batean inspiratua) eta «El vaivén» tangoa erabili zituzten musika gisa, José Luis Barrosoren bi gai.[3] Marta urte horretan titularra izan zen bi ekitaldietan. Taldeak Kalamatan edo Budapesten prestatze-txapelketa batzuk jokatu ondoren, 1998ko maiatzean Munduko Txapelketa irabazi zuen Sevillan. 3 zintako eta 2 eraztuneko lehiaketan lortu zuen taldeak Bielorrusia 19,850 punturekin gainditzea.[5] Gainera, lehen egunean taldeak zilarrezko domina lortu zuen lehiaketa orokorrean, 39,133ko nota metatuarekin. 5 pilotako lehiaketako zazpigarren postua izan zuten.[6] Txapelketa horretan, Espainiako konbinatuak Longines saria jaso zuen dotoreziari dagokionez; sari hori erloju homonimoen markak eta FIG markak ematen dute gimnasia nabarmeneko nazioarteko lehiaketetan.[7] Urte horretan, Marta, Sara Bayón, Lorena Guréndez, Carolina Malchair, Beatriz Nogales, Paula Orive eta Nuria Cabanillas ordezko izan ziren.

1999 - 2000: Osakako Munduko Txapelketa eta Sidneyko Joko Olinpikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1999an, Nancy Usero zen taldeko hautatzaile eta entrenatzaile berria. Nancyk Dalia Kutkaite zuen laguntzaile eta , juniorren multzoko entrenatzaile gisa, eta Cristina Álvarezekin lehenengo urtean koreografo gisa. Urte horretan, bi ariketak 3 zintakoak eta 2 eraztunekoak izan ziren, eta 10 mazokoak, lehena «Zorongo gitano»rekin eta bigarrena Chano Domínguez, Indukan Yamoto eta Javier Paxariñoren «Babelia» musikarekin.[3] Marta zinten eta eraztunen titularra izan zen, eta mazoetan ordezkoa. Talde titularra Marta, Sara Bayón, Lorena Guréndez, Carolina Malchair, Beatriz Nogales eta Paula Orive izan ziren urte hartan. Maiatzaren amaieran Europako Txapelketa jokatu zen Budapesten. Lehiaketa orokorrean, taldea zazpigarren postuan geratu zen, 10 mazako ariketan kalifikazioa txarra izan zelako. 3 zintako eta 2 eraztuneko lehiaketan brontzezko domina lortu zuen.[8] Abuztuan, taldeak zilarrezko domina lortu zuen 3 zintatan eta 2 eraztunetan DTB-Pokal de Bochum-en. Irailaren amaieran, Osakako Munduko Txapelketa jokatu zen. Taldea zazpigarren postuan geratu zen lehiaketa orokorrean, eta horrek hurrengo urteko Sidneyko Joko Olinpikoetarako sailkapena eman zien. Ondoren, seigarren postuan egon zen, bai 3 zinta eta 2 eraztunetan, bai 10 mazotan.[9]

Atlanta '96ko Urrezko Dominaren 20. urteurreneko galara gonbidatutako batzuk: Ezkerretik eskuinera: María Eugenia Rodríguez, Ana Bautista, Carolina Pascual, Alba Caride, Almudena Cid, Marta Calamonte eta Carolina Malchair, Badajoz 2016.

2000. urterako (olinpiar urtea), Espainiako konbinatuak muntaia berriak egin zituen, bai 3 zinta eta 2 eraztunetarako, Los Activos eta Vicente Amigoren musikarekin, bai 10 mazako musikarekin, The Corrs eta Loreena McKennitten medley edo nahasketa batekin.[3] Marta izan zen mazoen eta zinten eta uztaien ariketaren titularra. Urtarrilaren 2tik 11ra Errendimendu Handiko Zentroan kontzentratu ziren, Sierra Nevadako (Granada) CSDren altuerako entrenamendurako.[10] Denboraldi hasierako nazioarteko txapelketetan emaitza onak lortu zituzten, hala nola zilarra orokorrean, urrea mazoetan eta zilarra mistoan Madeiran, brontzea orokorrean, 8. postua mazoetan eta zilarra mistoan Thiaisen, zilarra Kalamatan eta berriro zilarra Malagan. 2000ko irailean egin ziren Sidneyko Joko Olinpikoak. Marta, Igone Arribas, Lorena Guréndez, Carolina Malchair, Beatriz Nogales eta Carmina Verdúk osatutako talde espainiarrak lau urte lehenago Atlantan lehiaketa berean lortutako urrezko domina berriro baliozkotzeko aukera zuen. Hala ere, bi ariketak egitean zenbait akats gertatu ziren, hala nola korapilo bat zinta batean eta bi maza-erorketa, eta, horren ondorioz, Espainiako konbinatua sailkapen-fasean hamargarren eta azken postuan jarri zen; beraz, ezin izan zuen finalean parte hartu.[11][12]

Gimnasia uztea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2000. urtearen amaieran erretiratu zen Marta, Sidneyko Joko Olinpikoak jokatu ondoren. Geroago, Caceresko Santa Cecilia ikastetxeko talde bat zuzentzen eta entrenatzen hasi zen. Gazteriako zinegotzia izan zen (2003 - 2007) Meridako Udalean, Alderdi Popularrean.[13] 2008ko urrian, Almendralejoko gimnasia erritmikoko eskolan entrenatzen hasi zen, eta, gero, Club Gimnastico Almendralejo izan zen.[14]

2016ko uztailaren 23a Badajozen ospatutako Atlanta '96ko Urrezko Dominaren 20.urteurreneko ekitaldian, Espainiako gimnasia erritmikoko gonbidatutako pertsona garrantzitsuenetako bat izan zen.[15] Gero klub berean entrenatzen jarraitu zuen eta fisioterapeuta gisa lan egiten du Meridan.

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2012ko ekainaren 23an ezkondu zen eta seme bat du.[16]

Ekipamenduak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Maillotak eta entrenamendu-arropa
Aldia Hornitzailea
2000 Harea



2000 (OG.OO) Fumarela



Ariketen musika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Aparatuak Musika
1997: 5 pilota Édith Piaf-en abestien nahasketa, hala nola «Non, je ne regrette rien» edo «Hymne à l'amour».
1997: 3 pilota eta 2 zinta «Las cosas del querer», Quintero, León eta Quirogak osatutako koplak.
1998 5 pilota José Luis Barrosoren «El vaivén» tangoa.
1998 3 zinta eta 2 eraztun Sevillana, José Luis Barrosoren «Juego de luna y arena» (Lorcaren poema batean oinarritua).
1999 10 mazoa Chano Domínguez, Indukan Yamoto eta Javier Paxariñoren «Babelia».
1999 3 zinta eta 2 eraztun «Zorongo gitano», Federico García Lorcak eta La Argentinitak moldatutako kanta herrikoi espainiarra.
1999 Erakusteko ariketa (esku librekoa) «Balanca», gai flamenkoa.
2000 10 mazoa The Corrs eta Loreena McKennitt-en nahasketa, gai hauekin: «Toss the Feathers», «Irish Music», «Someday» eta «Erin Shore».
2000 3 zinta eta 2 eraztun ALos Activos eta Vicente Amigo-ren nahasketa, «Mestizo», «Poeta en el viento» eta «Flor de la noche» gaiekin.[3]

Kirol-palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako selekzioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Junior taldea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1996

  • Nazioarteko Thiais Txapelketa
5. postua azkenean (6 pilota)
  • Asker/Osloko Europako Txapelketa
15. postua atarikoetan (6 pilota)

Senior taldea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1997:

  • Ibiza*
Zilarra lehiaketa orokorrean
  • Campofríoko Sari Nagusia*
Zilarra lehiaketa orokorrean
  • Europako Patrasko Txapelketa*
4. postua lehiaketa orokorrean
Zilarra 5 pilotatan
Brontzea 3 pilotatan eta 2 zintatan
  • Epson Cup*
Urrea lehiaketa orokorrean

1998

  • Thiais
Urrea lehiaketa orokorrean
Urrea 5 pilotatan
Urrea 3 zintatan eta 2 eraztunetan
  • Kalamata Cup
Zilarra lehiaketa orokorrean
Urrea 5 pilotatan
Urrea 3 zintatan eta 2 eraztunetan
  • Budapest Tournament
Urrea lehiaketa orokorrean
Urrea 5 pilotatan
Urrea 3 zintatan eta 2 eraztunetan
  • Estella International
Urrea lehiaketa orokorrean
Zilarra lehiaketa orokorrean
7. postua 5 pilotatan
Urrea 3 zintatan eta 2 eraztunetan[6]

1999

  • Kalamata Cup
7. postua lehiaketa orokorrean
Brontzea 10 mazotan
  • Thiais
4. postua lehiaketa orokorrean
4. postua 10 mazotan
Brontzea 3 zintan eta 2 eraztunetan
  • Budapest Tournament
Urrea lehiaketa orokorrean
4. postua 10 mazotan
Urrea 3 zintatan eta 2 eraztunetan
  • Budapesteko Europako Txapelketa
7. postua lehiaketa orokorrean
Brontzea 3 zintan eta 2 eraztunetan[8]
  • DTB-Bochumeko pokala
6. postua lehiaketa orokorrean
5. postua 10 mazotan
Zilarra 3 zintan eta 2 eraztunetan[17]
  • Osakako Munduko Txapelketa
7. postua lehiaketa orokorrean
6. postua 10 mazotan
6. postua 3 zintan eta 2 eraztunetan[9]

2000

  • Madeira Cup
Zilarra lehiaketa orokorrean
Urrea 10 mazotan
Zilarra 3 zintan eta 2 eraztunetan
  • Thiais
Brontzea lehiaketa orokorrean
8. postua 10 mazatan
Zilarra 3 zintan eta 2 eraztunetan
  • Kalamata Cup
Zilarra lehiaketa orokorrean
  • Malaga International
Zilarra lehiaketa orokorrean
  • Sidney 2000ko Joko Olinpikoak
10. postua kalifikazioan[12]

*Taldearen ordezko gisa bi ekitaldietan

Sariak, aintzatespenak eta goraipamenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gimnasta gisa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Longines saria, Sevillako Munduko Txapelken (1998) dotoreziagatik[7]

Entrenatzaile gisa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Entrenatzaile onena Almendralejoko Kirol Sarien XII. Galan (2016)[18]

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telebista-programak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telebista-programak
Urtea Titulua Katea Oharrak
1999 Escuela de deporte TVEko 2a Erreportajean agertzea
2018 Mujer y deporte Teledeporte Erreportajean elkarrizketatua[16]
2019 A esta hora Extremadura kanala Gonbidatua[19][20]

Publizitatea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Ribera del Guadiana jatorrizko deituraren igorlea, «Tierra, vino y amigos» kanpainarako (2017).[21]

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telebista emanaldiak