Martina Navrátilová

Martina Navrátilová
	; (1980) Irudi gehiago
; Women's Tennis Association (en) lehendakari
; Women's Tennis Association (en) buruzagi
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Martina Šubertová
Jaiotza	Praga, 1956ko urriaren 18a (66 urte)
Herrialdea	Txekoslovakia (1956 - 1981); Ameriketako Estatu Batuak (1981 - ; Txekia (2008ko urtarrilaren 9a -
Bizilekua	Sarasota (Florida); Řevnice; Nokomis (Florida)
Lehen hizkuntza	txekiera
Familia
Ezkontidea(k)	Yulia Lemigova (en) (2014ko abenduaren 15a -
Bikotekidea(k)	ikusi Rita Mae Brown (en) ; Judy Nelson (en) ;
Hezkuntza
Hizkuntzak	txekiera; ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	tenislaria, autobiografialaria, eleberrigilea eta idazlea
Tenis
Jokaera	ezkerra eta esku bakarreko errebesa
Bakarka i/g	1442–219
Binaka i/g	747–143
Rankinga	1 tennis singles (en) (1978ko uztailaren 10a); 1 tennis doubles (en) (1984ko irailaren 10a)
	Parte-hartzailea tennis at the 2004 Summer Olympics – women's doubles (en) (5.) ;
Entrenatzailea	Renée Richards
Lateralitatea	ezkerra
Pisua	65 kilogramo
Altuera	173 zentimetro
Jasotako sariak	ikusi Czech Medal of Merit ; Kiroletako Asturiasko Printzesa Saria (1994) ; 100 Emakume (BBC) (2013) ; International Tennis Hall of Fame (2000) ; Associated Press Athlete of the Year (1983) ; Associated Press Athlete of the Year (1986) ; 100 Emakume (BBC) ;
	martinanavratilova.com

Martina Navrátilová (Praga, 1956ko urriaren 18a) txekiar-estatubatuar tenislari profesional ohia da. Guztira 59 Grand Slam titulu irabazi zituen, historiako tenislaririk onenetariko bat izanik. Horietatik, 18 aldiz irabazi zuen guztira lau txapelketa nagusietan bakarka, Wimbledonen nabarmenduz 9 titulurekin, AEBetako Irekian laurekin, Australiako Irekia hirurekin eta Roland Garros birekin.^[1]

1975ean jokatu zuen lehenengo aldiz final bat lau handi haietan, eta 1994an azkena. 2006an erretiratu zen^[2].

Txekoslovakian jaioa, 1975ean nazionalitatea kendu zioten eta estatubatuar bilakatu zen 1981ean. Txekiar naziotasuna berreskuratu zuen dena den 2008an, amerikar herritartasuna mantenduz^[3].

Bizitza pertsonalean, bestela, azpimarratzekoa da LGBT mugimenduaren alde egindako lana.^[4]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Irabazlea:
- 1978an 2–6, 6–4, 7–5 Chris Everten aurka.
- 1979an 6-4, 6-4 Chris Everten aurka.
- 1982an 6–1, 3–6, 6–2 Chris Everten aurka.
- 1983an 6-0, 6-3 Andrea Jaegeren aurka.
- 1984an 7–6 (7–5), 6–2 Chris Everten aurka.
- 1985ean 4–6, 6–3, 6–2 Chris Everten aurka.
- 1986an 7–6(7–1), 6–3 Hana Mandlíkováren aurka.
- 1987an 7–5, 6–3 Steffi Grafen aurka.
- 1990ean 6–4, 6–1 Zina Garrisonen aurka.

Finalista: 1988an (Steffi Graf 5–7, 6–2, 6–1), 1988an (Steffi Graf (6–2, 6–7(1–7), 6–1) eta 1994an (Conchita Martínez 6–4, 3–6, 6–3)

Irabazlea:
- 1983an 6–1, 6–3 Chris Everten aurka.
- 1984an 4–6, 6–4, 6–4 Chris Everten aurka.
- 1986an 6–3, 6–2 Helena Sukováren aurka.
- 1987an 7–6 (7–4), 6–1 Steffi Grafen aurka.

Finalista: 1981ean (Tracy Austin 1–6, 7–6(7–4), 7–6(7–1)), 1985ean (Hana Mandlíková 7–6(7–3), 1–6, 7–6(7–2)), 1989an (Steffi Graf 3–6, 7–5, 6–1) eta 1991an (Monica Seles 7–6(7–1), 6–1).

Irabazlea:
- 1981ean 6–7(4–7), 6–4, 7–5 Chris Everten aurka.
- 1983an 6–2, 7–6 (7–5) Kathy Jordanen aurka.
- 1985ean 6–2, 4–6, 6–2 Chris Everten aurka.

Finalista: 1975ean (Evonne Goolagong 6–3, 6–2), 1982an (Chris Evert 6–3, 2–6, 6–3) eta 1987an (Hana Mandlíková 7–5, 7–6 (7–1))

Irabazlea:
- 1982an 7–6(8–6), 6–1 Andrea Jaegeren aurka.
- 1984an 6–3, 6–1 Chris Everten aurka.

Finalista: 1975ean (Chris Evert 2–6, 6–2, 6–1), 1985ean (Chris Evert 6–3, 6–7(4–7), 7–5), 1986an (Chris Evert 2–6, 6–3, 6–3) eta 1987an (Steffi Graf 6–4, 4–6, 8–6)