Metal natibo

Wikipedia, Entziklopedia askea
Platino natiboa, Kondyor meatzea, Khabarovsk kraia, Errusia

Metal natiboa naturan era metalikoan, garbian, agertzen den metala da. Bi mota daude: elementu natiboak (urrea, kobrea, beruna, aluminioa, merkurioa, zilarra, platinoa, burdina,[oh 1][1] iridioa, osmioa, paladioa, rodioa, rutenioa) eta aleazioak (letoia, brontzea, peltrea).

Historiaurreko gizakiarentzat metalak eskuratzeko bide bakarra izan ziren, uste baita metalak mineraletatik erauzteko prozesua duela 7.500 urte inguru garatu zela.[2] Hala ere, metal natiboak oso kantitate txikitan baino ezin ziren aurkitu; beraz, kobrea eta burdina Kobre Aroa eta Burdin Aroa baino askoz lehenago ezagutzen baziren ere,[3] galdaketa agertu arte ez zuten eragin handirik izan.

Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Lurraren azalean burdina natiboa oso urria da. Gehiena meteoritoetan iritsitakoa da, eta nikelarekin nahasturik dago.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Iron-Nickel. galleries.com (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).
  2. Ancient metal workshop found in Serbia. stonepages.com (Noiz kontsultatua: 2022-12-01).
  3. Egiptoarrek meteoritoetako burdina landu zuten. Argia, 2013ko irailak 8, argia.eus (Noiz kontsultatua: 2022-12-05).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.