Mireia Sentís

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Mireia Sentís
Madrilgo Thyssen Museoan, 2022an, Eugenia Balcellsen filmaren aurkezpenean.
Bizitza
JaiotzaBartzelona, 1947 (76/77 urte)
Herrialdea Katalunia
Jarduerak
Jarduerakidazlea, argazkilaria eta editorea
Mireia Sentís "La risa de las flores" erakusketan, Madrilgo Lorategi Botanikoan, 2022.06

Mireia Sentís Casablancas (Bartzelona, Katalunia, 1947ko ekainaren 4a) bartzelonar idazlea, argazkilaria, editorea eta feminista da.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehen ikasketak Parisen egin zituen eta gero batxilergoa Bartzelonan, 1963tik 1968ra. Oxford eta Florentzian Artea eta Literatura ikasi zuen 1967-1970 urteetan, eta ikusizko irudiaren arloko ikasketak zabaldu zituen New York School of Video eskolan bideoaren ikaskuntzaren bidez. Telebista New School for Social Research eskolan (New York). Telebistarako eta zinemarako zuzendaritza eta publizitatea ikasi zituen 1972-1981 bitartean State Island Unibertsitatean.

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ipar Amerikako hiri horretan, New Yorken, bi urtez lan egin zuen Nazio Batuen Erakundeko (NBE) itzulpen-sailean.[2]

Madrid (BAAM) afroamerikar liburutegiko zuzendarikidea.[3] Kultura afroamerikarraren gaia da Sentisen lanaren gai nagusietako bat, En el pico del águila (1999) elkarrizketa-liburu zabalean islatu zen bezala.[4]

Espainiako komunikabide nagusi batzuetan parte hartu du, bai prentsa idatzian (El País, La Vanguardia, El Europeo edo Le Monde Diplomatique) delakoan, bai ikus-entzunezko hedabideetan (COPE, Cadena SER, Radio Nacional).[5]

Radio Televisión Españolan, RTVEko Dos en raya kultura-programa aurkeztu eta zuzendu zuen 1984-85 urteetan, eta programa horretan Espainiako bizitza politiko eta kulturaleko hainbat pertsonaia elkarrizketatu zituen.[6]

Erakusketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Komisariatuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erakusketak komisariatu ditu Madrilgo eta Bartzelonako erakunde garrantzitsuenetako batzuetarako, hala nola Sofía Erregina Arte Museoa, La Casa Encendida, Círculo de Bellas Artes eta Bartzelonan, La Pedrera (Milá etxea) eta La Caixa aretoetan.[7]

Erakusketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bakarka azaldu ditu bere lanak New Yorkeko Fawbush Gallery (1989), Dominikar Errepublikako eta Costa Ricako Espainiako Kultur Etxean (2000) eta Tolosako Moriarty Galerian (1989-2008).[8] Bere argazkiaren atzera begirako bi erakusketa egin ditu Madrilgo BB AA Zirkuluan 2008an eta Bartzelonako Santa Mónica aretoan 2009an.[7][6]

Talde-erakusketetan parte hartu du, besteak beste, Fragments (Bartzelonako Unibertsitatea, 1993; A García Lorca Madrilgo Posta eta Telegrafia Museoan, 1998; Miradas de mujer; 20 argazkilari espainiar; Esteban Vicente de Segovia Museoan, 2005ean; edo Funwomen Gallery Onetwentyeight 2007).[9][10][11][12]

Argitalpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Al límite del juego 1994, 1960 eta 1970eko hamarkadetako abangoardia estatubatuar heterodoxoenari buruzkoa, Árdora Ediciones, Madril, 1994.
  • En el Pico del Águila. Una introducción a la cultura afroamericana/ Arranoaren gailurrean. Kultura afroamerikarrari buruzko sarrera bat, Árdora Ediciones, Madril, 1998.
  • James Yatesen De Misisipi a Madrid. Memorias de un afroamericano de la Brigada Lincoln (2011) lanerako sarrera. Langston Hughes-en Espainiari buruzko idatzien edizioa eta sarrera (2011).
  • Angela Davisen Una historia de la conciencia (ensayos escogidos)/ Kontzientziaren historia (aukeratutako saiakuntzak) (2016). Edizioa eta sarrera. Gorputz politiko beltzaren edizioa eta sarrera (2017), guztiak BAAM Ediciones de Oriente y Mediterráneo bilduman argitaratuak.[13]
  • Uneko Espainiako egunkarian, El País egunkarian, hainbat artikulu argitaratu ditu XX. mendeko 1990az geroztik, bai eguneroko egunkarian, bai El Viajero bidaia-gehigarrian, bai Babelia arte-gehigarrian.[14][15]
  • Mireia Sentísek El País egunkarian idatzitako artikuluen zerrenda.[16]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «Mireia Sentís» elestadomental.com.
  2. ↑ «Mireia Sentís - Círculo de Bellas Artes» www.circulobellasartes.com.
  3. ↑ El nuevo canon literario afroamericano | Babelia | OTRA REVISTA. .
  4. ↑ Mireia Sentís, la curiosidad como herramienta. 2009-11-19 ISSN 1134-6582..
  5. ↑ «Centro Atlántico de Arte Moderno - CAAM > Diccionario de Artistas: Mireia Sentis» www.caam.net.
  6. ↑ a b Redacción. (2009-10-11). «Retrospectiva de Mireia Sentís» Revista de Arte - Logopress.
  7. ↑ a b «Mireia Sentís» www.eldorado.org.es.
  8. ↑ Pozuelo, Abel H.. (2005-01-13). Mireia Sentís. .
  9. ↑ «Mireia Sentís - Videobrasil» site.videobrasil.org.br.
  10. ↑ Biblioteca Artium. .
  11. ↑ Jarque, Fietta. (2005-04-15). Fotógrafas de lo imperceptible. ISSN 1134-6582..
  12. ↑ «mireia sentis Funny women (Gallery Onetwentyeight de Nueva York, 2007 - Buscar con Google» www.google.com.
  13. ↑ Sentís, Mireia – Ediciones del Oriente y del Mediterráneo. .
  14. ↑ PAÍS, Ediciones EL. «Artículos escritos por Mireia Sentís en El Viajero» EL PAÍS.
  15. ↑ Sentís, Mireia. (2022-01-04). «El aullido de los Beats resuena en la era digital» El País.
  16. ↑ PAÍS, Ediciones EL. «Artículos escritos por Mireia Sentís» El País.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Mireia_Sentís&oldid=9515929"(e)tik eskuratuta