Pelegrina Pastorino
| Pelegrina Pastorino | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Genova, 1902 |
| Herrialdea |  Italia  Argentina |
| Heriotza | Buenos Aires, 1988 (85/86 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | italiera gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea |
Pelegrina Pastorino, Péle izenaz ezagunagoa (Genova, Italia, 1902 – Buenos Aires, 1988) emakume argentinarren moda-erreportaria izan zen, moda-editorea, kritika-itzultzailea, hezitzaile feminista eta Floridako Taldeko kidea. 1930 eta 1940 urteetan emakumeen eskubideen mugimenduan aktibista izan zen. Bigarren Mundu Gerran, Europatik ateratzen ziren emakume eta haurren erreskatean parte hartu zuen.[1][2]
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Péle erreportaria Gino Coppede (1866-1927) arkitekto italiarrak eraikitako Palazzo Pastorinon jaio zen, Art Nouveauren adierazle nagusietako batean, Vía Bartolomeo Bosco 57, Genova, Italia. Palazzo Pastorino familia aberatsarentzat eraiki zen, eta Portorian dago, Genovaren erdialdean.[3]
,_Harrods_editorial_catalogue,_Spring_1920s,_by_photographer_Louis_Pastorino.jpg)
Geroago, haurtzaroan, Buenos Airesera, Argentinara, iritsi zen, familia etorkinarekin, eta, azkenik, heldutasunera iritsitakoan, familiak Italiara itzularazi zuen, eskola amaitzeko. Han moda, arte ederrak eta letrak ikasi zituen Milango "Academia di Belle Arti di Brera" izenekoan. Hasieran, Harrods konpainia britainiarrarentzako eredu eta harreman publiko gisa hasi zen Péle, emakumezkoen berdintasuna eta moda feministaren joerak sustatzen zituzten moda-saltzaileak ordezkatuz, emakumeentzako prakak Argentinara eramanez eta Aristóteles Onassis enpresaburu greziar-argentinarraren "emakumeentzako zigarroak" izeneko lehen zigarro-konpainiarako komertzialetan parte hartuz.[4]
Nicolás Barrios Lynch saiogilearekin ezkondu zen.
Kazetaritza-lana[aldatu | aldatu iturburu kodea]
_y_Maria_Rosa_Oliver,_Hurlingham_Club,_Pilar,_1938.jpg)
Mugimendu Feministan parte hartzen hasi zen Sur aldizkarian lan egiten zuen bitartean. 1931tik 2002ra argitaratutako literatura-aldizkaria da.[5] María Rosa Oliver itzultzaile eleanitzarekin egindako lanari esker, eduki editoriala eman ahal izan zion, emakumeen lan-arloko eta, oro har, gizarteko berdintasuna onartzera bideratuta.[6] Nazioarteko konpromiso feministetan parte hartu zuen Victoria Ocampo idazle feministaren laguntzaile pribatu gisa.
Lan humanitarioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bigarren Mundu Gerran, Pélek Europatik ateratzen ziren emakume eta haurren erreskatean parte hartu zuen, eta Argentinan, Uruguain eta Brasilen aurkitu zituen etxeak, Nazioarteko Gurutze Gorriko eta Unescoren errefuxiatuen trebakuntzarako laguntza-programaren bidez.[1]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b Maria Belén Hernández-González (2016). "The Construction of the Memory of Italy in Argentina through a Choice of Translated Essays". CALL: Irish Journal for Culture, Arts, Literature and Language.
- ↑ Multimedia Archive Villa Ocampo, a UNESCO Foundation. https://en.unesco.org/creativity/sites/creativity/files/press_presentation_of_the_unesco_report_on_cultural_policies_in_buenos_aires.pdf
- ↑ Image Archive of Palazzo Pastorino by Gino Coppede, Genova, Italy 2018 | https://www.alamy.com/stock-photo/palazzo-pastorino-gino-coppede.html
- ↑ Onassis Foundation - http://www.onassis.org/en/founder-will.php
- ↑ Towards a Reading of the Argentine Literary Magazine Sur,by John King, Latin American Research Review Vol. 16, No. 2 (1981), pp. 57-78 https://www.jstor.org/stable/pdf/2503125.pdf
- ↑ Multilingual Papers, Princeton University. https://findingaids.princeton.edu/collections/C0829
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q29870823
Multimedia: Pelegrina Pastorino / Q29870823