Txaro Arrazola

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Txaro Arrazola

Bizitza
JaiotzaGasteiz, 1963ko irailaren 13a (60 urte)
Herrialdea Araba, Euskal Herria
Hezkuntza
HeziketaEuskal Herriko Unibertsitatea doktore : Arte Ederren gradu
New York Estatuko Unibertsitatea Master of Fine Arts (en) Itzuli
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakartista eta unibertsitateko irakaslea
Enplegatzailea(k)Euskal Herriko Unibertsitatea

Txaro Arrazola-Oñate Tojal (Gasteiz, Araba, 1963ko irailaren 13a) diziplina anitzeko artista arabarra da, batez ere pinturara dedikatzen dena. Hainbat elkarte eta plataformetako kide aktiboa da eta horietatik lan kolektiboarekiko, hezkuntzako eta praktika artistiko soziopolitikoekiko interesa erakusten du, emakumeak gaur egun arte sisteman duen jarrera aldarrikatuz.[1]

Biografia eta ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arrazola Arte Ederretan lizentziatu zen 1988an Euskal Herriko Unibertsitatean, batez ere pintura arloan lan eginez, ikus-entzunezko euskarriekin, argazkilaritzarekin, instalazioekin edo eskulturarekin konbinatuz.[2]

1987an Arabako Arte Lehiaketaren Lehen Saria lortu zuen eta 1989an bere lehen bakarkako erakusketa egin zuen Gasteizko Araba Aretoan. Hurrengo urteetan, prestakuntza eta ikerketa artistikoaren arloko bekak jaso zituen, hala nola Arabako Foru Aldundiak 1993an New Yorken ezagutzak handitzeko emandakoa. Ondoren, Bilbora itzuli zen doktorego-ikastaroak egitera 1994 eta 1995 artean, eta urtebete geroago, 1996an, Kultura Ministerioak emandako Fullbright beka jaso zuen, New Yorken arte-sorkuntza kolektiboei buruzko ikasketak osatzeko. Bertan, MFA lortu zuen Purchase-ko State University of New Yorken, 1996 eta 1998 artean.[3]

Amerikako Estatu Batuetako ikasketak amaitutakoan, Arrazola Euskal Herrira itzuli zen artea eta irakaskuntza uztartzeko UPV / EHUko Arte Ederren Fakultatean, 2002tik Analisi, Pintura, Kolore eta Proiektuen Laborategiko klaseak emanez.[4]

Bere lanean konpromiso soziala nabarmentzen da eta 90eko hamarkadaren amaieratik arte praktika artistiko kolaboratiboak, artea eta feminismoa ikertzen ditu, A Plataformako kide kolaboratzailea da, artistek artearen arloan egiten duten lana ikusarazteko kolektibo feminista.[5]

Kulturkilk aldizkari digitalari eskainitako elkarrizketan, Arrazolak A plataformari buruz hitz egin zuen, eta "Artearen historia ofizialak emakumeak ahaztu egin dituela" adierazi zuen.[6]

2003az geroztik bere lan artistikoa sistema ekonomikoaren krisian, pobrezia endemikoa eta ingurumeneko hondamendiek eragindako klima aldaketetan oinarritu da, hala nola populazio osoak suntsitzen dituzten urakanak eta tifoiak. Bestalde, Arrazolak errefuxiatuen gaira jotzen du mugara jasandako giza masa erraldoi gisa, bere lanean gertatzen dena kontatuz eta bere margolan, bideo edo instalazioen bidez testigantza artistikoa eraikiz.[7][8] Arrazolak bere lanaren bidez gaur egungo gizarteak bizi duen oraina islatzen duen arazoei buruzko erreferentzia kritikoa da eta El País egunkaria bezalako Espainiako hedabideen aitorpena jasotzen du, non José Luis Merinok lanari buruz hitz egiten duen kritika idazten duen. artistaren egilea: "Badira txabola miserableak, errefuxiatuen kanpamendu abegikorrak, ikusten ez ditugun izakien jendez gainezka daudela, baina ahuldutako destituzioz beteak irudikatzen ditugula, iragan bikaina oraina erreta bihurtzen duten hondakinak eta laztutako beltzezko beste istorio bisual batzuk. ".

Arrazolak, 2005ean, "Erantzunik gabeko pinturak" erakusketaren aurkezpenean, Montehermoso Kultur Etxean, honako hitz hauek adierazi zituen: "Artea hausnarketa eragiteko plataforma dela uste dut. Nik gauza horiek pintatu behar ditut, kolorearen arloan lanean hastea friboloa iruditzen zaidalako, adibidez, Interneten, prentsan edo telebistan pobreziaren edo indarkeriaren irudiak ikusi berri ditudanean, beste arte mota bat baloratzen dut, baina ez dut uzten pasatzen diziplina artistikoak ematen didan aukera hau guztia kontatu gabe.[9][10]

2012an Arte Ederretan doktoratu zen UPV / EHUn honako tesiarekin "Sorkuntza kolektiboa, Egiletzaren nozioari buruzko teoriak, sorkuntzarako elkarlaneko ereduak eta arte garaikidearen praktikarako eta hezkuntzarako inplikazioak"

2016az geroztik "Salón Pompadour o cómo recuperar el arte de la conversación" proiektuan parte hartu du Nafarroako Unibertsitate Publikoan.Salón Pompadour Sofía Albero Verdú arte historialariak eta NUPeko doktore tituludunak diseinatutako proiektua da, artista eta unibertsitate ikasleen topaketa sortzen duena.

Bere lanak Bilboko Vanguardia galerian egon dira ikusgai Esther Ferrer, Marisa González eta Begoña Zubero bezalako artistekin batera, Petra Pérez Marzo jabeak zuzenduta, baita Montehermoson (Gasteiz), Pedro Modesto Campos Fundazioan (Tenerife), Kunstarkaden (Munich) edo Arteko galerian (Donostia), besteak beste.

Erakusketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2021 Ustiaketa bikaina Gasteizko Artium museoan.[11]
  • 2011 ARCO 11 Madrid, Autorretrato Bailando; Recuerdo, Repetición y Elaboración.
  • 2009 ARCO 09 Madrid, Galería Vanguardia, Madril; Inmersiones, Sala Amárica, Vitoria-Gasteiz; Co(n)parada, Fundación Caja Vital, -Gasteiz.
  • 2008 Wake up, we are getting killed, Kunstarkaden, Munich.
  • 2004 7ª Bienal Martínez Guerricabeitia: “Violències”, Museo de la Citat, Valentzia
  • 1998 In Motion, SUNY Purchase, New York.
  • 1997 Domestic Life / Solo Exhibition of Recent Work, SUNY Purchase, New York.
  • 1996 Pinturas Negras, Galería El Gayo Arte, Madril
  • 1994 ARCO 94, Museo de BB.AA. de Álava, Madrid; Arts et Dialogues Européens; Maisons desArts GeorgesPompidou, Cajarc; Obstinadas Apariencias, Galería EL Gayo Arte, Madril.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Gaztelaniaz) «TXARO ARRAZOLA O CÓMO CONJURAR LOS DESASTRES DE LA CRISIS CONTEMPORÁNEA» M-Arte y Cultura Visual 2014-09-12 (Noiz kontsultatua: 2020-09-09).
  2. ↑ Txaro Arrazola. .
  3. ↑ http://www.galeriavanguardia.com/wp-content/uploads/2016/11/dea64-cv-arrazola.pdf. .
  4. ↑ «actp | máster en arte contemporáneo tecnológico y performativo» masteractp.com (Noiz kontsultatua: 2020-09-09).
  5. ↑  doi:10.6035/Kult-ur.2016.3.5.13. ISSN 2386-5458..
  6. ↑ «Txaro Arrazola · Memorial 3 de Marzo de 1976» web.archive.org 2017-11-20 (Noiz kontsultatua: 2021-10-31).
  7. ↑ Iriarte, Elena P.. (1999-06-17). «La artista Txaro Arrazola presenta en Vitoria el montaje "En movimiento"» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2021-10-31).
  8. ↑ Merino, José Luis. (2001-06-03). «La pintura moral de Txaro Arrazola» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2021-10-31).
  9. ↑ «Arrázola-Oñate Tojal, Txaro - Auñamendi Eusko Entziklopedia» aunamendi.eusko-ikaskuntza.eus (Noiz kontsultatua: 2021-10-31).
  10. ↑ «Txaro Arrazola» www.montehermoso.net (Noiz kontsultatua: 2021-10-31).
  11. ↑ Alava, Noticias de. «Artium se pasea por los 'Paisajes sociales' de Txaro Arrazola» www.noticiasdealava.eus (Noiz kontsultatua: 2021-10-31).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Txaro_Arrazola&oldid=9581996"(e)tik eskuratuta