Guido Vildoso

Wikipedia, Entziklopedia askea
Guido Vildoso


70. Boliviako presidentea

1982ko uztailaren 21a - 1982ko urriaren 10a
Celso Torrelio - Hernán Siles Zuazo
Bizitza
JaiotzaCochabambako departamendua1937ko apirilaren 5a (87 urte)
Herrialdea Bolivia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria
Graduabrigada-jeneral

Guido Hernán Vildoso Calderón jenerala (La Paz, Bolivia, 1937ko apirilaren 5a) Boliviako militar ohia da, 1982an de facto Boliviako 59. presidente izan zena. Boliviako de facto azken presidentea izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

La Pazen jaio zen 1937ko apirilaren 5ean, Vildoso Boliviako indar armatuetan sartu zen eta ikastaro espezializatuak egin zituen Brasilen, Panaman eta Estatu Batuetan. 1970eko hamarkadan Hugo Banzer diktadore militarraren kabinetean aritu zen. Vildoso Boliviako Armadako bigarren komandantea zen, 1982ko uztailean, bere kideek militarrak boteretik ateratzeko eta herrialdea aginte konstituzional eta demokratikora itzultzeko ardura eman ziotenean, hainbat diktaduraren ostean. Bere izendapena Luis García Mezaren eta Celso Torrelioren 1980-82ko diktadura oso ezezagunen ondoren gertatu zen .

Lehendakaritza (1982)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Vildoso Boliviako presidente bihurtu zen 1982ko uztailaren 21ean. Krisi sozial, ekonomiko eta fiskal larri baten aurrean, Vildosok birdemokratizazio prozesua azkartu zuen. Berak eta bere buruzagi kideek, funtsean, bi aukera zituzten: hauteskunde berriak deitzea edo 1980ko Kongresua berriro biltzea eta urte horretako presidentetzarako lehiaren emaitzak errespetatzea. Hauteskunde berriak egin baino lehen herrialdea gerra zibilean eroriko zela agerian geratu zenean, Vildosoren juntak 1980ko Kongresua gogora ekarri zuen eta bere presidente aukeratzea onartuko zuela agindu zuen. Irailaren 23an bildu zen berriro Kongresua, eta bere lehen ekintza birtuala 1980ko hauteskundeen emaitzak berrestea izan zen, Hernán Siles Zuazo presidente ohia oso aurretik erakutsi baitzuten, gehiengorik ez izan arren. Urriaren 5ean, Kongresuak gehienbat hautatu zuen Siles presidente.

Vildosok 1982ko urriaren 10ean itzuli zituen presidentetzarako ikurrak Kongresura, eta horrela Boliviako kontrol militarrari ateak itxi zizkion. Keinu horri esker Silesi ofizialki kargua hartzeko aukera eman zion egun horretan beranduago. Dena den, Vildoso eta bere kabineteari ozenki astindu zituzten Silesen boterea transferitzean presente zegoen biztanleek. Boliviako Kongresuak geroago aitortu zion Vildosori bere bi lorpen nagusiengatik: Boliviari demokrazia odol-isuririk gabe berreskuratzea eta plan ekonomikoaren oinarriak garatzea, 21060, gero Víctor Paz Estenssoro presidenteak nazioari aldagai makroekonomiko sendoak berreskuratzeko erabili zuena.

Presidentetza osteko (1982-gaur egun)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Agintearen esku utzi ondoren, Vildoso soldadutzatik erretiratu zen eta gaur egun Cochabamban bizi da. Boliviako herritarrek oso estimatua omen dute. Orain arte, herrialdeko azken agintari ez-konstituzionala da.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Prado Salmón, Gral. Gary. "Poder y Fuerzas Armadas, 1949-1982".

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]