Sebastián Ágreda

Wikipedia, Entziklopedia askea
Sebastián Ágreda


9. Boliviako presidentea

1841eko ekainaren 10a - 1841eko uztailaren 9a
José Miguel de Velasco - Mariano Enrique Calvo
Bizitza
JaiotzaPotosí, 1795
HerrialdeaRío de la Platako Erregeorderria  1816)
 Bolivia  (1825 -
HeriotzaLa Paz1875eko abenduaren 18a (79/80 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria

Sebastián Ágreda (1795 - 1875eko abenduaren 18) Boliviako militar eta estatu-gizona izan zen, 1841ean 29 egunez Boliviako zazpigarren presidente izan zena. Presidente gisa bere epe laburrez gain, beste gobernu-eginkizun batzuk ere bete zituen, baita Boliviako armadako pertsonaia nabarmena ere.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ágreda Potosin (Bolivia) jaio zen 1795ean, oso gaztetatik, José de San Martin jeneralaren armadetan sartu zen. Chacabuco eta Maipuko guduetan parte hartu zuen.

Ágredak Junin eta Ayacuchoko guduetan aritu zen Antonio José de Sucreren agindupean, horregatik, Mariskal Handiak Chuquisacako Kolegio Militarreko komandante gisa saritu zuen. Geroago, Andrés de Santa Cruzek Armadako komandante izendatu zuen, eta heroi nazionaltzat hartu zuten 1838ko Montenegroko guduan Argentina garaitu zuten Boliviako indarren buru izateagatik.

Geroago, Guillermo Miller jeneralaren dibisioan, Junín eta Ayacuchoko guduetan aritu zen Antonio José de Sucreren agindupean. 1826an Sucrek izendatu zuen Elkargo Militarreko bigarren buru 1828ra arte. Peruko Andrés de Santa Cruz mariskalaren kanpainetako gudu nagusietan aritu zen.

Santa Cruz Mariskalaren Gerra Ministroa izan zen. Geroago Montenegroko guduan borrokatu zuen. Borroka horretan izandako merituengatik Limako ministro ahalguztiduna izendatu zuten.

Lehendakaritza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mariskal Handiaren aldeko leial, 1841eko ekainean Ágreda jeneralak José Miguel de Velasco jenerala boteretik kentzea lortu zuen, bere burua de facto agintari gisa ezarriz Santa Cruz itzuli bitartean. Armadaren zati batzuk baino ez zituen kontrolatzen eta, gainera, Kongresuko kide gurtsuen oposizioari aurre egin zion, haiekin talka egin baitzuen, orain horietako bat behin-behineko presidente kargua izendatzen tematu zirenetik.

Hilabete besterik ez agintean egon ondoren, uztea onartu zuen, baldin eta Kongresuak Santa Cruzen aldeko behin-behineko presidentea izendatzen zuen Santa Cruz bera gobernatzera itzuli ahal izan arte. Hori eginda, Gobernu Jauregia utzi zuen, eta gerrako heroi errespetatua izaten jarraitu zuen. Izan ere, nolabaiteko estatu-gizon zahar bat bihurtu zen, atzerrian enbaxadore eta kabineteko kide gisa aritu zen José Balliviánen menpe, eta La Paz eta Chuquisacako prefeta bere azken urteetan (batez ere Jorge Córdova eta José María Acháren administrazioetan). 80 urte zituela hil zen La Pazen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo[aldatu | aldatu iturburu kodea]