Mauro Nespoli

Wikipedia, Entziklopedia askea
Mauro Nespoli

Bizitza
JaiotzaVoghera1987ko azaroaren 22a (36 urte)
Herrialdea Italia
Hezkuntza
Hizkuntzakitaliera
Jarduerak
Jarduerakarkularia
Pisua85 kilogramo
Jasotako sariak

Mauro Nespoli (Voghera, 1987ko azaroaren 22a) italiar arkularia da; Pekin-en, 2008ko Udako Olinpiar Jokoetako talde lehiaketako zilarrezko domina irabazi zuen; Londresen, 2012ko Udako Olinpiar Jokoetako taldekako urrezko domina irabazi zuen,[1] eta Tokion, 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan, zilarrezko domina banakako lehiaketan.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Voghera-n jaioa, 1987ko azaroaren 22an, Annamaria Ventura eta Paolo Nespoli ditu guraso; Pavia inguruan bizi izan da beti, eta 1997ko uztailean jarri zen lehen aldiz arku-tiroarekin harremanetan, bere familiarekin Aprican oporretan zegoen bitartean. Hilabete bat geroago, arku-tiro ikastaro batean izena eman zuen; bertan, Luciano Malovini zen irakasle, Italiako Paralinpiar Selekzioko kirolaria. Haien arteko harremana urteetan zehar jarraitu du; hain zuzen ere, Luciano bere entrenatzaile pertsonala bihurtu da.

Nespolik bere arkua enkantean atera zuen ("pinguino" arku pertsonalizatua, munduko arinena barne), minbizia zuen Yaron Tal arkulari israeldarraren tratamendu garestiari ekonomikoki laguntzeko. Tal 2008ko uztailaren 30ean hil zen, 34 urte zituela.

2008ko maiatzaren 20an, Mauro Nespoli —Italiako Amedeo Tonelli, Pia Carmen Lionetti eta Elena Tonetta Italiako selekzioko lagunekin batera—, Aireko Armadan sartu zen, Air Force Kirol lehiaketako iragarkiari jarraituz. Horrela, Marco Galiazzo eta Michele Frangilli-rekin bat egingo du aire armadan.

2017an, Mexiko Hirian jokatutako Munduko Txapelketan, esku hartu zuen banakako proban, 3. sailkatuz; hala ere, hirugarren txandan gelditu zen; dena den, munduko txapeldun izatea lortu zuen arku makurrarekin (espezialitate olinpikoa) gizonezkoen taldekako proban. David Pasqualucci, Mauro Nespoli eta Marco Galiazzo-ren bidaia final-zortzirenetan hasten da, eta Taipei txinatarra 5-3 garaitzen dute final-laurdenetan AEBen aurka aritzeko. Honi ere 5-3 irabazi zien. Munduko lehenak, eta bezpera arte faboritoak zirenak, Hego Koreak, 5-4ko jaurtiketan irabaztea lortzen dute. Finalean, Frantziari 6-0 irabazten diote, munduko txapeldun bihurtuz. Bigarren aldiz Italiako historian (lehenengoa, Riom-en izan zen, 1999an).

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nespolik, bere urrezko lehen domina, 1998ko Gazte Jokoetan irabazi zuen. 2002an, Italiako junior taldera deitu zuten lehen aldiz, eta, 2006az geroztik, senior taldeko kidea da. Gaztea izan arren, nazioarteko lehiaketetan hogei parte hartze baino gehiago ditu Italiako selekzioarekin.

Pekingo 2008ko Udako Olinpiar Jokoetara deitu zioten, ofizialki, Marco Galiazzorekin, Ilario Di Buorekin, Natalia Valeevarekin, Elena Tonettarekin eta Pia Carmen Lionettirekin batera; Ilario Di Buò eta Marco Galiazzorekin zilarra irabazi zuen gizonezkoen taldekako proban.

Lau urte geroago, Londresko Olinpiar Jokoetan, 2012ko uztailaren 28an, urrea irabazi zuen talde lehiaketan, Marco Galiazzo eta Michele Frangillirekin, finalean AEBri irabazita. [1]

2015ean, Bakun (Azerbaijan) ospatutako Europako lehen jokoetan, urrea irabazi zuen Natalia Valeevarekin parekatutako Talde Mistoan. Finalean, Georgiako arkulariak garaitu zituen.

2021eko uztailaren 31an, zilarrezko domina irabazi zuen gizonezkoen arku-tiro banakako proban, Tokyo 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan.

Nazioarteko emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udako Olinpiar Jokoak
Urtea Lekua Domina Kategoria
2008 Pekin Txinako Herri Errepublika Txina 2. lekua, zilarrezko domina taldeka
2012 Londres Erresuma Batua Erresuma Batua 1. postua, urrezko domina taldeka
2020 Tokio Japonia Japonia 2. lekua, zilarrezko domina Bakarka
Europako Txapelketa
Urtea Lekua Domina Kategoria
2002 Atena Grezia Grezia Txantiloi:Bonze3 Taldeka
2016 Cles Italia Italia 3. postua, brontzezko domina Bakarka
2016 Silkeborg Danimarka Danimarka 1. postua, urrezko domina Bakarka
2016 Nimburk Txekia Txekiar Errepublika 3. postua, brontzezko domina Taldeka
2016 Cles Italia Italia 3. postua, brontzezko domina Taldeka
2016 Silkeborg Danimarka Danimarka 3. postua, brontzezko domina Taldeka
2016 Vittel Frantzia Fantzia 1. postua, urrezko domina Taldeka
Munduko Txapelketa
Urtea Lekua Domina Kategoria
2002 Nimburk Txekia Txekiar Errepublika 3. postua, brontzezko domina Taldeka
2005 Aalborg Danimarka Danimarka 2. lekua, zilarrezko domina Taldeka
2011 Torino Italia Italia 3. postua, brontzezko domina Taldeka
2015 Kopenhage Danimarka Danimarka 2. lekua, zilarrezko domina Taldeka
2017 Mexiko Hiria Mexiko Mejiko 1. postua, urrezko domina Taldeka
2019 's-Hertogenbosch Herbehereak Herbehereak 3. postua, brontzezko domina Talde mistoa
Europar Jokoak
Urtea Lekua Domina Kategoria
2015 Baku Azerbaijan Azerbaijan 1. postua, urrezko domina Talde mistoa
2019 Minsk Bielorrusia Bielorrusia 1. postua, urrezko domina Talde mistoa
2019 Minsk Bielorrusia Bielorrusia 3. postua, brontzezko domina Taldeka
Munduko Kopa
Urtea Lekua Domina Kategoria
2007 Dover Erresuma Batua [[Erresuma Batua] 1. postua, urrezko domina Taldeka
2008 Santo Domingo Dominikar Errepublika Dominikar Errepublika 3. postua, brontzezko domina Taldeka
2008 Parenzo Kroazia Kroazia 2. lekua, zilarrezko domina Taldeka

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]