Naomi Wolf

Wikipedia, Entziklopedia askea
Naomi Wolf

Bizitza
JaiotzaSan Frantzisko, 1962ko azaroaren 12a (61 urte)
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
Familia
AitaLeonard Wolf
AmaDeborah Goleman Wolf
Ezkontidea(k)David Shipley (en) Itzuli  (1993 -  2005)
Hezkuntza
HeziketaYale Unibertsitatea
New College (en) Itzuli
Hizkuntzakestatubatuar ingelesa
Jarduerak
Jarduerakpolitika-idazlea, aktibista, aholkulari politikoa, saiakeragilea, kazetaria, emakumeen eskubideen aldeko ekintzailea eta idazlea
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
naomiwolf.org
IMDB: nm0937890 Facebook: naomi.wolf.author Twitter: naomirwolf Edit the value on Wikidata

Naomi Wolf (San Frantzisko, Kalifornia, AEB, 1962ko azaroaren 12a) estatubatuar kazetaria, idazlea, aktibista eta feminista da, konspirazioaren aholkularitza politiko eta teorikokoa. 1991ean bere lehen liburua, The Beauty Myth: How Images of Beauty Are Used Against Women (Edertasunaren mitoa) lana argitaratzearekin batera, feminismoaren hirugarren olatu gisa ezaguna izan zenaren ordezkari nagusietako bat bihurtu zen.[1][2] Gloria Steinemek (idazle eta aktibista politikoa) eta Betty Friedanek (idazlea) goraipatu zuten bere lana; beste batzuek, ostera, Camille Paglia (irakasle feminista) barne, kritikatu egin zuten. 90eko hamarkadan, aholkularitza politikoa eman zuen Bill Clinton eta Al Goreren lehendakaritza-kanpainetan.[3]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wolf San Frantziskon jaio zen familia judu batean.[4] Deborah Goleman du ama, antropologoa eta The Lesbian Communityren egilea.[5] Leonard Wolf idazlea du aita, beldurrezko eleberri gotikoen egilea. Literatura ingelesa ikasi zuen Yaleko Unibertsitatean eta Oxfordeko Unibertsitatean lan egin zuen.[6] Bill Clintonen kazetari eta kolaboratzailearekin, David Shipleyrekin, ezkonduta egon zen, eta bi seme-alaba izan zituen.[7]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

The Beauty Myth[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laurogeita hamarreko hamarkadaren hasieran, Wolf-ek nazioarteko ospea lortu zuen feminismoaren hirugarren olatuaren ordezkari gisa, Edertasunaren mitoa (ingelesez: The Beauty Myth: How Images of Beauty Are Used Against Women) lehen liburuaren arrakastaren ondorioz, nazioarteko supersalmenta izan zen.[6]

Liburuan argudiatu zuen "edertasun" kontzeptua, arau-balio gisa, guztiz sozialki eraikitzen dela, eta patriarkatuak eraikuntza horren edukia zehazten zuela, haren hegemonia berregiteko.

Wolf-ek "burdinazko dama" (iron-maiden) ideia postulatzen du. Estandar hori berez lorezina da, eta emakumeak fisikoki eta psikologikoki zigortzeko erabiltzen da, hura lortzeko eta horretara egokitzeko porrotarengatik. Wolf-ek moda eta edertasun-industriak kritikatzen ditu, emakumea ustiatzeko tresna gisa, baina esaten du edertasunaren mitoa gizarteko beste eremu batzuetara zabaltzen dela. Wolf-ek dioenez, emakumeek "nahi dutena egiteko aukera izan behar lukete beren aurpegiekin eta gorputzekin, jarrera, presio ekonomikoa eta, areago, emakumeen itxuraren gaineko epai judizialak erabiltzen dituen ideologiarengatik zigorrik jaso gabe". Wolf-ek defendatzen du "edertasunaren mitoak" emakumeei eraso egiten diela bost arlotan: lana, erlijioa, sexua, indarkeria eta gosea.[8]

Amerikaren amaiera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Naomi Wolf Brooklyn Law Schooleko hitzaldian, 2009ko urtarrilaren 29an

The End of America: A Letter of Warning to a Young Patriot lanean, Wolf-ek faxismoaren jatorriaren azterketa historikoa egiten du, talde batek (edo gobernu batek) nazio edo estatu baten izaera demokratikoa suntsitu eta aurretik zegoen askatasun-ordena iraultzeko behar diren hamar urratsak zehaztuz.

  1. Barneko edo kanpoko etsai beldurgarri bat aipatzea.
  2. Torturak egiteko espetxe sekretuak sortzea.
  3. Kasta edo indar paramilitar arduragabea garatzea herritarren aurrean.
  4. Barne-zaintzako sistema bat ezartzea.
  5. Herritarren taldeen jazarpena.
  6. Atxiloketa eta askapen arbitrarioak gauzatzea.
  7. Helburu gisa gizabanako giltzarriak hartzea.
  8. Prentsaren kontrola.
  9. Disidente politikoak traidoretzat hartzea.
  10. Legearen inperioa etetea.[9]

Liburuaren arabera, jarraibide hori Alemania nazian, Italia faxistan eta beste leku batzuetan jarri zen abian, eta irailaren 11ko erasoen ondoren Estatu Batuetako politikan izan zuen eragina eta aplikazioa aztertzen ditu.[10][11]Annie Sundbergek eta Ricki Sternek dokumental gisa egokitu zuten The End of America pantailarako. 2008ko urriaren 27an estreinatu zen Hamptons International Film Festivalen. Stephen Holden-ek The New York Timesen eta Variety Magazinek aldeko kritika egin zizkioten End of Americari.[12][13]

2011ko atzipenaldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011ko urriaren 20an, Wolf atxilotu egin zuten New Yorken, OcuWall Street iozeneko protestetan. Ordubetez egon zen atzipetuta.[14]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Wolf, Naomi. The Beauty Myth. New York: Bantham Doubleday Dell Publishing, 1991; p. 281: "The beauty myth can be defeated only through an electric resurgence of the woman-centered political activism of the seventies—a feminist third wave—updated to take on the new issues of the nineties...I've become convinced that here are thousands of young women ready and eager to join forces with a peer-driven feminist third wave that would take on, along with the classic feminist agenda, the new problems that have arisen with the shift in Zeitgeist and beauty backlash."
  2. ↑ (Ingelesez) Wolf, Naomi. (2009-03-17). The Beauty Myth: How Images of Beauty Are Used Against Women. Harper Collins ISBN 978-0-06-196994-2. (Noiz kontsultatua: 2024-03-28).
  3. ↑ ISSN https://www.nytimes.com/1999/11/01/us/adviser-pushes-gore-to-be-leader-of-the-pack.html..
  4. ↑ Wolf, en una entrevista en The Alex Jones Show podcast 22 de October, 08 @ 2:40:38 into the program: "Well, you know, I'm Jewish and so, you know, I think there's this very deep reaction in people with my ancestry because my dad's family was largely wiped out by the holocaust, a sensitivity to travel restrictions because for people of my ethnicity there's a giant divide between people who got out before the border hardened during the National Nazi Socialist regime and those who waited a little too long. So I watch with concern when I travel, the growth of the [US] watchlist which is growing by 20,000 names a month..."
  5. ↑ Hix, Lisa. (19 de junio de 2005). «Did Father Know Best? In Her New Book, Third Wave Feminist Naomi Wolf Reconsiders Her Bohemian Upbringing» San Francisco Chronicle.
  6. ↑ a b «Naomi Wolf (biografía y blog)» Huffington Post.
  7. ↑ Baxter, Sarah. (8 de enero de 2008). «Finding her heart – and getting a divorce» The Sunday Times (London)..
  8. ↑ The Beauty Myth, pp. 17–18, 20, 86, 131, 179, 218.
  9. ↑ Wolf, Naomi. "Fascist America, in 10 Easy Steps." The Guardian. 24 de abril de 2007.
  10. ↑ Wolf, Naomi (2007). The End of America: A Letter of Warning to a Young Patriot. White River, VT: Chelsea Green Publishing. ISBN 978-1-933392-79-0.
  11. ↑ Naomi Wolf. (27 de septiembre de 2007). Books: The End of America. .
  12. ↑ Holden, Stephen. (3 de diciembre de 2008). When Laws and Liberties Test Each Other's Limits. .
  13. ↑ Scheib, Ronnie. (2o de octubre de 2008). The End of America Movie Review. .
  14. ↑ Matt Wells in New York. (19 de octubre de 2011). Occupy Wall St: Naomi Wolf condemns 'Stalinist' erosion of protest rights | World news | guardian.co.uk. Londres.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Naomi_Wolf&oldid=9643599"(e)tik eskuratuta