Okil handi
| Okil handi | |
|---|---|
.jpg) | |
| Iraute egoera | |
 Arrisku txikia (IUCN 3.1) | |
| Sailkapen zientifikoa | |
| Erreinua | Animalia |
| Filuma | Chordata |
| Klasea | Aves |
| Ordena | Piciformes |
| Familia | Picidae |
| Generoa | Dendrocopos |
| Espeziea | Dendrocopos major Linnaeus, 1758
|
| Banaketa mapa | |
 | |
| Datu orokorrak | |
| Elikadura iturri nagusia | Hazia, kakalardoa, Lepidoptera, Horntail (en)  , Aphidoidea, Coccoidea, inurria, Krustazeoa, Moluskua, haratustela, arrautza, juvenile (en) , fruitu oskolduna, Ezkurra, begia, zuhaitz azala eta baia |
| Masa | 5,7 g (pisua jaiotzean) 89 g (helduen pisua) |
| Zabalera | 36 cm |
| Kumaldiaren tamaina | 5,9 |
| Errute denbora | 15 egun |
| Arrautza | |
 | |
Okil handia (Dendrocopos major) pizidoen familiako hegaztia da, Europa eta iparraldeko Asiako basoetan bizi dena[1]. Euskal Herrian ere bizi da, txori arrunta da.
Beste okilen modura moko luze eta sendoa du, zuhaitzeko enborretik gora ibili ohi da zulotxoak egiten. Luma gorriak ditu sabelaldean, bestela zuri beltza da; arrak, baina, orban gorri bat izaten du buruaren atzealdean. Zuhaitz-enborretan egindako zulo horietan egiten du habia, eta haziak jaten ditu edo enborretako intsektu-larbak. Okiletan handiena da 23 cm luze izaten baita.[2]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Gorman, Gerard (2004): Woodpeckers of Europe: A Study of the European Picidae. Bruce Coleman. ISBN 1-872842-05-4
- ↑ Jon., Larrañaga,. ([1996]). Euskal herriko fauna : (ornodun lehortarrak) : anfibioak, narrastiak, hegaztiak, ugaztunak. Elhuyar Kultur Elkartea ISBN 8487114091..
|
Artikulu hau biologiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q26209
Multimedia: Dendrocopos major
Espezieak: Dendrocopos major