Roger De Vlaeminck

**Roger De Vlaeminck**
Informazio pertsonala
Izena	Roger De Vlaeminck
Ezizena	Monsieur Paris–Roubaix
Jaiotza data	1947ko abuztuaren 24a
Jaiotza herria	Eeklo
Jaiotza herrialdea
Altuera	1,81 m
Pisua	74 kg
Kirol informazioa
Egungo taldea	Erretiratua
Modalitatea	Errepidea / ziklo-krosa
Rola	Ordokilaria
Trebetasuna	Klasikomanoa
Profesional taldea(k)
1969–1971; 1972; 1973–1977; 1978; 1979; 1980; 1981–1982; 1983; 1984	Flandria; Dreher; Brooklyn; Sanson; GIS; Boule d'Or-Colnago; DAF Trucks; Gios; GIS
Garaipen nagusiak
	Txapelketak; Belgikako Errepide Txapelketa (1969, 1981); Munduko Ziklo-kros Txapelketa (1975); Belgikako Ziklo-kros Txapelketa (1974, 1975, 1978); Klasikak; Paris-Roubaix (1972, 1974, 1975, 1977); Milan-San Remo (1973, 1978, 1979); Flandriako Tourra (1977); Lonbardiako Giroa (1974, 1976); Liège–Bastogne–Liège (1970); Flèche Wallonne (1971); Zuricheko Sari Nagusia (1975); Etapakako itzuliak ; Tirreno-Adriatiko (1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977); Suitzako Itzulia (1975); Itzuli handiak ; Giro d'Italia:; Puntukako sailkapena (1972, 1974, 1975) 22 etapa (1972-1979) Frantziako Tourra: Etapa bat; Espainiako Itzulia: Etapa bat

Roger De Vlaeminck (Eeklo, Belgika, 1947ko abuztuaren 24a) belgikar txirrindularia izan zen, bai errepidean bai ziklo-krosean bikain moldatzen zena. Rik Van Looyk honela deskribatu zuen: "Bere belaunaldiko klasikoetako lasterkari talentudunena". De Vlaeminck izan zen Eddy Merckx handiari klasikoetan itzal egiteko gai zen bakarretakoa. Paris-Roubaix lasterketa lau aldiz irabazi zuenez gero, Monsieur Paris-Roubaix ezizena jarri zitzaion. 1975ean Munduko Ziklo-Kros Txapelketa irabazi zuen, baina, errepideko txirrindularitzan gehiago nabarmendu zen.

Ibilbide amateurra[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere lehen kirol zaletasuna futbola izan zen eta 16 urterekin F.C. Eekloan debuta egin zuen. Futbolean karrera bat egin zezakeen, hala ere, bere anaia nagusia Erik De Vlaeminck txirrindulari profesional bezala izandako arrakasta ikusirik, Roger ere txirrindularitza probatzeko. 1965ean junior bezala lehiatu zen, garaipen bakar bat lortuz, baina 1966an 25 garaipen lortu zituen. Roger eta Eric, neguetan ziklo-krosean aritzen ziren eta 1968an, Luxenburgon, Erik profesionaletan munduko txapeldun bihurtu zen eta egun berean Roger amateurren txapelduna. Rogerrek, 1975ean titulu profesionala ere eskuratu zuen.

1968an, De Vlaeminckek gizonezkoen banakako errepide lasterketan parte hartu zuen Mexikon Udako Olinpiar Jokoetan eta 18.a amaitu zen.

Ibilbide profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

De Vlaeminck 1978ko Flandriako Tourrean

De Vlaeminck 1969ko denboraldi hasieran profesional bihurtu zen Flandria-Declerck taldean eta bere lehen lasterketan (“Omloop Het Volk”) irabazi zuen. De Vlaemincken ibilbidea Eddy Merckxen parekoa izan zen, eta Merckxen aurka borrokatu zuen bere karrera osoan zehar. De Vlaeminckek 14 aldiz korritu zuen Paris-Roubaix, lau aldiz irabaziz (1972, 1974, 1975 eta 1977), beste lau aldiz bigarren amaitu zuen, hirugarren behin, bosgarren behin, seigarren behin, zapigarren bi aldiz, eta bakarrik 1980an ez zuen amaitu. Ziklo-kroserako zuen trebeziak lagundu zion Frantziako iparraldeko galtzadak zeharkatzen zituen lasterketetan. De Vlaeminckek denboraldi hasierako Italiako Tirreno-Adriatiko itzulia erabiltzen zuen udaberriko klasikoetarako entrenamendu gisa. 1972 eta 1977 artean menderatu zuen lasterketa hau, sei alditan eskuratuz eta 15 etapatan irabaziz. De Vlaeminck da bost Monumentuak irabazi dituen hiru txirrindularietako bat (Milan-San Remo, Flandriako Tourra, Paris-Roubaix, Liege-Bastogne-Liege eta Lombardiako Giroa). Beste biak Rik van Looy eta Eddy Merckx belgikarrak dira. Irabazi ez zuen egun bakarreko lasterketa bakarra, Munduko Errepideko Txirrindularitza Txapelketa izan zen, bere emanaldirik onena 1975ean lortutako bigarren postua izanik, Hennie Kuiperren atzetik. Frantzaiko Tourrean hiru aldiz hartu zuen parte eta 1970koan 6. etapa irabazi zuen, Amiens eta Valenciennes artean. Italiako Giroan hiru alditan eskuratu zuen elastiko morea (puntukako sailkapena), baita 22 etapetan gainditu ere (horietako 7, 1975eko edizioan). 1984ko bere azken denboraldian, etapa garaipen bat lortu zuen Espainiako Vueltan. Bere ibilbide profesionalak 15 urte iraun zuen (1984an erretiratu zen) eta 257 garaipen izan zituen.

Karreraostea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

De Vlaeminck (ezkerrean) Etienne De Wilde eta Lucien Van Impe txirrindukari ohiekin, Aalst, Belgika 2008an

De Vlaeminck, Kaprijkeko landetxe batean bizi dena, txirrindularitzan jarraitzen du. Ziklo-kroseko entrenatzaile lanetan ibili da. 2004ko apirilean bere entrenatzaile lana Belgikako John Saey-Deschacht taldean utzi zuen, familiarekin denbora gehiago pasatzeko. Hala ere, 2004ko azaroan Zimbabwe taldeko aholkulari bezala aritu zen, 2005eko Alemanian jokaturiko munduko txapelketarako prestatzeko.

De Vlaeminck oso ezaguna da txirrindularitzari buruzko iritzi irmoengatik, eta askotan kazetariek elkarrizketatzen dute. Bereziki, talde batean lider anitzak izatea kritikatzen du. Beraren ustez, horrek esan nahi du lasterkari onenek lasterketa garrantzitsuak banatzen dituztela. De Vlaeminck ere ezaguna da Tom Boonen bere iritzi zakarragatik, bere 4 Paris-Roubaixen errekorra berdintzeko duin ez dela esanez, gaurko txirrindularitza ez delako lehen bezain gogorra. Hortik sortu zen flandrierazko esamolde bat: "In den tijd van Roger De Vlaeminck..." ("Roger De Vlaemincken garaian...") non De Vlaemincki era guztietako gauza ezinezkoak egitea egozten dioten.

Kirol lorpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1968

Flèche Ardennaise
Belgikako Itzulia amateurrrentzako

1969

1970

1971

1972

Paris-Roubaix
Tirreno-Adriatiko, eta 2 etapa
Milan-Turin
7. Italiako Giroan, Puntukako elastiko morea eta 4 etapa
Placci Kopa
Camaioreko Sari Nagusia
Druivenkoers Overijse

1973

1974

2. Ziklo-kroseko Munduko Txapelketan
Ziklo-kroseko Belgikako Txapelketak
Paris-Roubaix
Lombardiako Giroa
Tirreno-Adriatiko, eta etapa 1
Milan-Turin
Etapa 1 Italiako Giroan eta Puntukako elastiko morea
2. Super Prestige Pernod
Placci Kopa
Siziliako Giroa
Venetoko Giroa
Druivenkoers Overijse
2. Reggio Calabriako Giroan
3. Boucles de l'Aulnen

1975

2. Munduko Errepideko Txirrindularitza Txapelketan
Ziklo-kroseko Munduko Txapelketa
Ziklo-kroseko Belgikako Txapelketak
Paris-Roubaix
Agostoni Kopa
Züricheko txapelketa
Suitzako Itzulia, eta 6 etapa
2. Super Prestige Pernod
Tirreno-Adriatiko, eta 3 etapa
4. Italiako Giroan, Puntukako elastiko morea eta 7 etapa
Lazioko Giroa
Pantalica Saria
Critérium des As
GP Montelupo
Larcianoko Zirkuitua

1976

1977

1978

1979

1980

2 etapa Tirreno-Adriatikoan
Laigueglia Saria

1981

Belgikako errepide txirrindularitzako txapelketa
2 etapa Paris-Nizan
2 etapa Suitzako Itzulian
Flèche Brabançonne
Paris-Brusela
2. Super Prestige Pernod

1984

Txirrindularitzako “Bost Monumentu”[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Monumentu	1969	1970	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977	1978	1979	1980	1981	1982	1983	1984
Milan-San Remo	2.	—	—	12.	1.	3.	31.	7.	2.	1.	1.	5.	2.	13	—	—
Flandriako Tourra	—	—	—	13.	17.	30.	11.	4.	1.	10.	12.	4.	6.	25.	—	—
Paris-Roubaix	5.	2.	7.	1.	7.	1.	1.	3.	1.	2.	2.	—	2.	6.	—	—
Liège–Bastogne–Liège	22.	1.	—	—	—	11.	8.	—	4.	—	—	—	—	7.	—	—
Lombardiako Giroa	—	—	8.	—	2.	1.	4.	1.	15.	—	15.	—	—	—	—	—

Itzuli Handiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

	1968	1969	1970	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977	1978	1979	1980	1981	1982	1983	1984
Italiako Giroa	—	—	—	—	7.	11.	11.	4.	UT	UT	UT	UT	—	—	—	—	UT
Frantziako Tourra	—	UT	UT	UT	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—
Espainiako Vuelta	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	UT

Beste Itzuliak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

	1968	1969	1970	1971	1972	1973	1974	1975	1976	1977	1978	1979	1980	1981	1982	1983	1984
Paris-Niza	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	15.	—	—	—
Tirreno-Adriatiko	—	—	—	—	1	1.	1.	1.	1.	1.	—	6.	16.	—	—	—	—
Kataluniako Volta	—	—	—	—	—	—	—	—	5.	—	—	—	—	—	—	—	—
Romandiako Tourra	—	—	—	—	—	—	—	—	2.	—	—	—	—	—	—	—	—
Dauphine Libere	—	—	4.	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—	—
Suitzako Itzulia	—	—	—	4.	—	—	—	1.	—	—	—	—	—	—	—	—	—