Vatikanoko II. kontzilioa

Vatikanoko II. kontzilioa
Mota	sinodo
Denbora-tarte	1962ko urriaren 11 - 1965eko abenduaren 8a
	← Vatikanoko I. kontzilioa
Parte-hartzaileak	Joan XXIII.a ; Paulo VI.a ; Joan Paulo I.a ; Joan Paulo II.a ; Benedikto XVI.a ; Achille Liénart (en) ; Josef Frings (en) ; Bernardus Johannes Alfrink (en) ; Leo Joseph Suenens (en) ; Alfredo Ottaviani ; Paolo Marella ; Amleto Giovanni Cicognani ; Benedetto Aloisi Masella ; Pietro Ciriaci ; Ildebrando Antoniutti ; Arcadio María Larraona Saralegi ; Grégoire-Pierre Agagianian (en) ; Giuseppe Pizzardo ; Fernando Cento ; Gustavo Testa ; Augustin Bea (en) ; Alberto di Jorio ; Germán Villa Gaviria (en) ; Franz König ; Paul-Émile Léger (en) ; Gérard-Marie Coderre (en) ; Émilien Frenette (en) ; Percival Caza (en) ; Marie-Louise Monnet (en) ; Julius Döpfner (en) ; Giacomo Lercaro ; Enrique Pla y Deniel (en) ; Ernesto Ruffini ; Francis Spellman ; Ignatius Gabriel I Tappouni (en) ; Eugène Tisserant ; Pericle Felici ; Wilhelm Kempf (en) ; Francesco Roberti ; Valerio Valeri ; Michael Browne (en) ; Helder Câmara ; Giovanni Franzoni ; Marcel Lefebvre ; Giuseppe Siri ; Otto Spülbeck (en) ; Aloys Grillmeier (en) ; Bernhard Häring (en) ; Hans Küng ; Henri de Lubac ; John M. Oesterreicher (en) ; Joseph Pascher (en) ; Karl Rahner ; Edward Schillebeeckx ; Michael Schmaus (en) ; Sebastiaan Tromp (en) ; Jean Guitton ; Vittorino Veronese ; George Lindbeck (en) ; Karl Bernhard Ritter (en) ; Edmund Schlink (en) ; Lukas Vischer (en) ; Nikos Nissiotis (en) ; Roger Schutz ; Max Thurian (en) ; Oscar Cullmann (en) ; Antonio Caggiano (en) ; Norman Thomas Gilroy (en) ; Yves Congar ; Paulos Mar Gregorios (en) ; Giulio Barbetta (en) ; Costantino Cristiano Luna Pianegonda (en) ; Fiorello Alberto Piersanti (en)

Vatikanoko II. kontzilioa^[1] Eliza Katoliko Erromatarraren elizbatzar biltzarra izan zen, Eliza eguneratzeko asmoz Vatikano Hirian egindakoa. Joan XXIII.a Aita Santuak deitu zuen 1962an, baina handik urte betera hil zenez, bere ondorengo Paulo VI.ak gidatu zuen 1965ean amaitu zen arte. Guztira lau batzar multzo egin ziren, 1962tik 1965era udazkenero.

Elizaren historiako elizbatzarrik handiena izan zen, mundu guztiko herrialde eta kultura gehienetako ordezkariak batu baitziren bertan. Gainera, Eliza Katolikotik kanpoko beste talde kristauek ere beraien begiraleak bidali zituzten.

Eliza Katolikoak XX. mendean izandako gertaera nagusitzat jotzen da, mundu modernora irekitzean baitatza. Oinarrizko hainbat gai eztabaidatu ziren, hau da, ospakizun liturgikoak, Elizak zein motako harreman izan behar zuen beste eliza kristauekin eta beste erlijioekin, gizartean izan behar zuen presentzia. Berariazko arazo teologikoak ere eztabaidatu ziren, hala nola, erlijio askatasuna eta agerkundea.

Vatikanoko II. elizbatzarreko emaitzak ElizbatzarreAktetan jasoak daude. Hala ere, erabaki ziren dokumentu nagusiak lau elizbatzar-konstituzioetan jasoak daude:

Sacrosanctum Concilium (Elizbatzar sakratua, liturgiaz) - 1963ko abenduaren 4an aldarrikatua
Lumen Gentium (Jendeen Argia, Elizaz) - 1964ko azaroaren 21ean
Dei Verbum (Jainkoaren Hitza, agerkundeaz) - 1965eko azaroaren 18an
Gaudium et Spes (Pozak eta Itxaropenak, Eliza eta mundu modernoaren harremanaz) - 1965eko abenduaren 7an