Éric Rohmer

Éric Rohmer
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Maurice Henri Joseph Schérer
Jaiotza	Tulle, 1920ko martxoaren 21a
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	frantsesa
Heriotza	Parisko 13. barrutia, 2010eko urtarrilaren 11 (89 urte)
Hobiratze lekua	Montparnasseko hilerria
Familia
Seme-alabak	ikusi René Monzat (en) ;
Haurrideak	ikusi René Schérer (mul) ;
Hezkuntza
Heziketa	Henrike IV.a lizeoa
Hizkuntzak	frantsesa; alemana
Jarduerak
Jarduerak	film-zuzendaria, kazetaria, idazlea, gidoilaria, zinema-kritikaria, film-muntatzailea, irakaslea, aktorea, eleberrigilea eta antzerki zuzendaria
Enplegatzailea(k)	Cahiers du cinéma
Lan nabarmenak	ikusi Ma nuit chez Maud; Le Genou de Claire; Love in the Afternoon (en) ; Pauline at the Beach (en) ; Full Moon in Paris (en) ;
Jasotako sariak	ikusi Louis Delluc saria (1970) : Le Genou de Claire; National Society of Film Critics Award for Best Screenplay (1970) : Ma nuit chez Maud; National Board of Review Award for Best Foreign Language Film (1971) : Le Genou de Claire; National Board of Review Award for Best Foreign Language Film (1976) : The Marquise of O (en) ; Urrezko Lehoia (1986) : Le Rayon Vert; David Luchino Visconti (1990) ; Cannes Film Festival Grand Prix by (1976) : The Marquise of O (en) ; Golden Lion for Lifetime Achievement (2001) ; Silver Bear Grand Jury Prize (1967) : La Collectionneuse (en) ; Silver Bear for Best Director (1983) : Pauline at the Beach (en) ; Jean-Le-Duc award ;
Influentziak	Jean Renoir
Mugimendua	Nouvelle Vaguea
Izengoitia(k)	Éric Rohmer eta Gilbert Cordier
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa

Éric Rohmer —jaiotza-izena: Jean-Marie Maurice Schérer— (Tulle, Frantzia, 1920ko martxoaren 21a - Paris, Frantzia, 2010eko urtarrilaren 11) zinemagile, idazle, kazetari eta kritikaria izan zen.

Rohmer izan zen Nouvelle Vague mugimenduaren azken zuzendaria Munduko Bigarren Gerraren ondoren. Cahiers du cinéma agerkariaren arduraduna izan zen 1957tik 1963ra, bere lankide gehienek (Jean-Luc Godard eta François Truffaut tartean) trantsizioa egiten zuten bitartean film kritikariak izatetik zinemagileak izatera, nazioartean arreta bereganatuz.

Ospea mundu mailan lortu zuen Oscar Sarietarako izendatuta izan zenean 1969an Ma nuit chez Maud pelikularekin. Bi urte geroago Donostiako Zinemaldian sari nagusia eskuratu zuen Le Genou de Claire-rekin eta Veneziako Mostran 1986an Le rayon vert-ekin .

Bere heriotzaren ostean 2010ean, The Daily Telegraph egunkariko hil-mezuan deskribatu zuten "Frantziako Uhin Berriaren zinemagilerik iraunkorren" moduan, baita bere azken urteetan "oraindik publikoak ikusi nahi zituzten pelikulak egiteagatik" nabarmendu ere.

Ibilbidea

Zinema-irakaslea izan zen, eta zinema-kritikak idatzi zituen Gazette du Cinéma eta Cahiers du Cinéma aldizkarietan; 1957an Alfred Hitchcocki buruzko liburu bat idatzi zuen Claude Chabrolekin batera. Nouvelle Vague mugimenduko kidea izan zen. Hasieran film laburrak egin zituen; 1959an lehen film luzea egin zuen, Le signe du lion (Lehoiaren zeinua). Telebistarako film pedagogikoak ere egin zituen.

Rohmerren filmografiak bi sail nabarmen ditu; Contes moraux (Ipuin moralak) da lehena, zazpi filmetan gizon baten eta bi emakumeren historia umore handiz eta antzezle ezezagunekin, komedia moduan kontatzen duena: La collectionneuse (1967, Bildumagilea), Ma nuit chez Maud (1969, Mauderenean pasa nuen gaua), Le genou de Claire (1970, Claireren belauna). Gero bi eleberri klasiko egokitu zituen: La marquise d´O (1976, O-ko markesa) eta Perceval, le gallois (1978, Perceval, galiarra).

1980tik aurrera Comédies et Proverbes saila (Komediak eta esaera zaharrak) egin zuen; egunoroko pasadizoak kontatzen dituzten filmak, hizketen bat-batekotasuna, kronika kutsua eta umorea ezaugarri dutenak eta antzezle ezezagunekin eginak: La femme de l´aviateur (1981, Abiadorearen emaztea), Le beau mariage (1982, Ezkontza ederra), Le rayon vert (1986, Izpi berdea).

1990ean beste sail bat hasi zuen, Contes des quatre saisons (Lau urtaroetako ipuinak): Conte de printemps (1990, Udaberriko ipuina) eta Conte d´hiver (1991, Neguko ipuina).

Les Amours d'Astrée et Céladon (2007) du azken filma.

Filmak

Journal d'un scélérat (1950)
Présentation ou Charlotte et son steak (1951)
Les Petites filles modèles (1952)
Bérénice (1954)
La Sonate à Kreutzer (1956)
Véronique et son cancre (1958)
Le Signe du Lion (1959)
La Carrière de Suzanne (1963)
La Boulangère de Monceau (1962)
Nadja à Paris (1964)
Place de l'Étoile (1965)
Une Étudiante d'aujourd'hui (1966)
Fermière à Montfauçon (1967)
La Collectionneuse (1967)
Ma nuit chez Maud (1969)
Le Genou de Claire (1971)
L'Amour l'après-midi (1972)
La marquise d´O (1976)
Perceval le Gallois (1978)
La Femme de l'aviateur (1980)
Le beau mariage (1982)
Loup y es-tu? (1983)
Pauline à la plage (1983)
Les Nuits de la pleine lune (1984)
Le Rayon vert (1986)
Quatre aventures de Reinette et Mirabelle (1987)
L'Ami de mon amie (1987)
Conte de printemps (1990)
Conte d'hiver (1992)
L'Arbre, le maire et la médiathèque (1993)
Les Rendez-vous de Paris (1995)
Conte d'été (1996)
Conte d'automne (1998)
L'Anglaise et le duc (2000)
Triple Agent (2004)
Les Amours d'Astrée et Céladon (2007)

Sariak

Berlingo Zinemaldian Zilarrezko Hartza eta Epaimahaiaren Sari Berezia 1969an La Collectionneuse filmarekin eta Pauline à la plage-rekin Zilarrezko Hartza Zuzendaririk Onena moduan 1983an.
Donostiako Zinemaldian Urrezko Maskorra Le Genou de Claire pelikularekin 1970ean.
Canneseko Zinemaldian La Marquise d'O filmarekin Epaimahaiaren Sari Nagusia 1976an.
Veneziako Mostran Urrezko Lehoia Le Rayon vert-ekin 1986an, Conte d'automne-rekin Urrezko Osella, Gidoirik Onenarena eta Sergio Trasatti Saria 1988an eta Ibilbidearen Urrezko Lehoia 2001ean.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Éric Rohmer

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/26 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Kanpo loturak

(Ingelesez)"New Wave Film" webgunean.

Datuak: Q50764
Multimedia: Éric Rohmer / Q50764