Uritz

Koordenatuak: 42°53′N 1°23′W / 42.88°N 1.38°W / 42.88; -1.38
Wikipedia, Entziklopedia askea
Uritz
 Nafarroa GaraiaEuskal Herria
Herriko dorrea eta eliza


Armarria


Map
Kokapena
Herrialdea Nafarroa Garaia
EskualdeaPirinioaurrea
UdalerriaArtzibar
Administrazioa
Motakontzeju
Izen ofiziala Úriz/Uritz
Burua
(2019-2023)
Juan Manuel Nagore Mina
(kontzejuburua)
Posta kodea31438
Herritarrauriztar
Geografia
Koordenatuak42°53′N 1°23′W / 42.88°N 1.38°W / 42.88; -1.38
Azalera7,94 km²
Garaiera631 metro
Distantzia41,4 km (Iruñetik)
Demografia
Biztanleria20 (2020:  2)
Dentsitatea2,52 bizt/km²
Dorre eta eliza
Hilarria

Uritz[1][a] Artzibar ibarreko kontzeju bat da, Euskal Herriko Nafarroa Garaia lurraldean kokatuta, Pirinioaurrea eskualdean.

2020 urtean 20 biztanle zituen.

Bertako biztanleak uriztarrak dira.

Izena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uritz toponimoa hainbat modutan agertu da historian zehar:[2]

  • Huriz (1268)
  • Uritz (1268)
  • Vriz (1270)
  • Uriz (1274)
  • Uriç (1281)
  • Uriz (1287)
  • Uriz (1320)
  • Uriz (1365)
  • Uriz (1534)
  • Uriz (1767)
  • Uriz (1800)
  • Uriz (1945)
  • Uritz (1990)

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Armarria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uritzako rmarria Artzibarko armarria da. Armarri honek honako blasoi hau du:[3]

« Hondo urdin batez eta aurrean astigar batez terrazatzatuta osatuta dago, gainean zilarrezko bi ezpata urrezko eskutoki gurutzatuekin, metal bereko balantza bati eusten diotenak. »

Geografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uritz Artzibarran dago.

Inguru naturala eta kokapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artzibar kokatzeko ez dago aho bateko akordiorik. Egia esan, Zaraitzu eta Erronkaribar ibarretan bezala, haran horien iparraldea Pirinioetakoa da, eta hegoalde Pirinioaurreatarra, klima eta landaretza aldaketa nabariarekin. Trantsizio-eremu bat da, eta bi espazioen muga edo muga hori Larrogain, Elke-Pausaran, Peñas Baxas eta Lareki mendien arteko irudizko lerro batekin markatu daiteke.

Artzibar ibarra berezia da, bitxia beharbada, eta Erdi Arokan galtzen da bere jatorria. Ez dio jarraitzen ibai baten inguruan garatzeko zonako arauari. Bi adar bereiz ditu, Irati eta Urrobi ibaien ibilbideei jarraituz, eta hirugarren adar erdi bortxatu bat Gurpegi errekaren inguruan.

Klima[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udalerriko gunerik garaienetan izan ezik, Artzibar gehienean klima azpimediterraneoa nagusi da. Urteko batez besteko tenperatura 6 eta 12 gradu bitartekoa da (sei gradu mendietan eta hamabi herrigunean). Prezipitazioak 1 000 eta 1 600mm bitartekoak dira, betiere udaberrian eta udazkenean ugariagoak. Urteroko egun euritsuak 100-120 inguru izaten dira, eta azarotik apirilera ohikoa da elurra jaustea.

Baso-soiltze gogorra jasan dute Artzibar aldeko basoek. Pagoa, pinu basatia, haritza eta artea dira zuhaitzik ugarienak. Artea, arroilean eta ipar eta ipar-mendebaldeko mendietan hedatzen da batez ere. Birlandatutako pinuek 1 000 hektareatik gora hartzen dituzte, batez ere Austriatik ekarritako pinu lariziarrak dira.

Estazio meteorologikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artzibarren dagoen Orotz-Betelu udalerrian (ibarraren parte da geografikoki, baina ez administratiboki), itsasoaren mailatik 619 metrora, Nafarroako Gobernuak 1993n jarritako estazio meteorologikoa dago.[4]


    Datu klimatikoak (Orotz-Betelu, 1993-2020)    
 Hila   Urt   Ots   Mar   Api   Mai   Eka   Uzt   Abu   Ira   Urr   Aza   Abe   Urtekoa 
Erregistraturiko tenperatura maximoa (°C) 18.0 21.0 25.0 27.0 31.0 39.0 38.0 39.0 34.0 28.0 22.0 17.0 39.0
Batez besteko tenperatura maximoa (°C) 8.2 9.1 11.9 15.1 18.5 23.5 26.2 26.4 22.6 17.8 11.8 8.8 16.7
Batez besteko tenperatura (ºC) 4.4 4.8 7.2 10.2 13.3 17.5 19.9 19.7 16.5 12.8 7.9 5.0 11.6
Batez besteko tenperatura minimoa (°C) 0.7 0.5 2.5 5.3 8.1 11.5 13.7 13.0 10.4 7.8 4.0 1.1 6.5
Erregistraturiko tenperatura minimoa (°C) -9.0 -10.0 -11.0 -2.0 0.0 2.0 5.0 6.0 1.0 -3.0 -7.0 -10.0 -11.0
Pilatutako prezipitazioa (mm) 157.6 130.4 121.0 114.7 89.9 64.5 45.8 50.3 81.4 111.3 162.7 141.3 1270.9
Prezipitazio maximoa 24 ordutan (mm) 75.0 72.0 65.0 62.0 45.0 65.0 58.0 140.2 97.0 98.0 72.0 91.0 140.2
Prezipitazio egunak (≥ 1 mm) 14.4 12.9 11.9 13.4 11.8 7.6 5.9 6.7 8.4 11.2 14.1 13.1 131.4
Elur egunak (≥ 1 mm) 2.8 3.8 2.0 0.9 0.1 0.0 0.0 0.0 0.0 0.1 1.0 1.9 12.6
Iturria: Nafarroako klimatologia zerbitzua[5]

Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.

Aukeratu beheko zatian urte-tarte bat, urte horiek goian xehetasun handiagoz ikusteko.

Ikusi edo aldatu datu gordinak.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erdi Aroko egitura neurri batean mantentzen duen herria da. Hiru dorre ditu, elizakoa eta bi jauregi, bata gaur egun hotel bihurtua. Karrika nagusiak arku zorrotzeko portadak ditu, gotikoak, edertasun handikoak eta leihate ageminatuak eta armarriak.

Demografiari dagokionez, etxeen zenbaketetan 1366tik 1819ra bitarteko 17en artean egon zen, eta 1858an erl anibel demografiko maximoa iritsi zen 169 pertsonarekin, eta hortik aurrera beherakada txiki etengabea izan zuen, gainerako haranean bezala, 1950etik 1970era eta 1980an beherakada handia izan zuelarik, 121etik 52ra eta 25 biztanlera igaro baitzen, azken urteetan ildo horretan mantenduz (20 2012an).

Interesgarria da aipatzea 1366ko zenbaketan ibarreko herririk handiena zela, 17 bizilagun, eta bizilagun guztiak nobleak ziren bakarra.

Demografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2020 urteko erroldaren arabera 20 biztanle zituen Uritzek.[6]

2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020
26 27 26 23 24 25 20 21 20 20 19 21 20 20 20 17 19 19 20 18 20
Grafiko hau ezin da une honetan ikusi, software arazo bat dela eta. Lanean ari gara ahalik eta lasterren grafikoak berriro erakutsi ahal izateko.

Politika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uritzeko kontzejua kontzejuburuak osatzen dute. Egungo kontzejuburua Juan Manuel Nagore Mina da.

Kontzejua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uritzeko kontzejua kontzejuburuak osatzen dute, demokratikoki hautatua. Kontzejuburua Juan Manuel Nagore Mina da.

Kontzejuburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011tik, Uritzek 2 kontzejuburu izan ditu:

Kontzejuburu Agintaldi hasiera Agintaldi amaiera
Francisco Miguel Reta Pascal 2011 2015
Juan Manuel Nagore Mina 2015 2019
Juan Manuel Nagore Mina 2019 jardunean

Kultura[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskara[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera: «artzibarrera» eta «nafarrera»

Luis Luziano Bonapartek, 1869an, Artzibarko herri guztiak sailkatu zituen, hegoaldeko goi-nafarrera euskalkian, Pirinio ibarretik Esteribar eta Erroibar ibarrekin hitz egiten zena.[7]

Koldo Zuazok, 2010ean, Artzibarrek atzerakada-eremuan sailkatu zen, non euskarak hain atzerakada handia izan duen, non bertako hiztunik apenas geratzen den.[8]

Ibar honetan hitz egiten den euskarak bere berezitasunak ditu. Horregatik sailkatzen da Artzibarrera azpieuskalkian (Hegoartzibartar aldaera). Euskara batuaren itzalean alfabetatutako hainbat euskaldun baden arren, Artzibarko mintzaira zaharrak hiztun gaberik dakite.

Jaiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • San Saturninoko jaiak, abuztuaren hirugarren asteburuan

Ondasun nabarmenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uriztar ospetsuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. /úɾit͡s̻/ ahoskatua (laguntza)
    Azentua: zorrotza lehengo silaban

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskaltzaindia: Euskal Onomastikaren Datutegia.
  2. «Uritz - Lekuak - EODA» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2021-08-30).
  3. Otazu Ripa, Jesús Lorenzo. (D.L. 1977). Heraldica municipal, merindad de Sangüesa (I) : Abaurrea-Izalzu. Diputación Foral de Navarra, Dirección de Turismo, Bibliotecas y Cultura Popular ISBN 84-235-0076-4. PMC 911388951. (Noiz kontsultatua: 2021-08-31).
  4. Meteo Navarra. «Estazioko datuak - Orotz-Betelu» meteoeu.navarra.es (Noiz kontsultatua: 2021-09-01).
  5. Aurizperriko estazioko balio klimatologikoak. Nafarroako Gobernua (Noiz kontsultatua: 2020-08-24).
  6. «Uritz» www.ine.es (Espainiako Estatistika Institutua) (Noiz kontsultatua: 2021-08-31).
  7. Luis Luziano Bonaparte. Carte des Sept Provinces Basques, montrant la delimitation actuelle de l´euscara, et ses divisions en dialectes, sous-dialectes et varietés, 1863.
  8. Koldo Zuazo. El euskera y sus dialectos. Alberdania, 2010.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]