Haritz kandudun: berrikuspenen arteko aldeak

Haritz kandudun
	Irudi gehiago
Iraute egoera
	; Arrisku txikia (IUCN 3.1)
Sailkapen zientifikoa
Erreinua	Plantae
Ordena	Fagales
Familia	Fagaceae
Generoa	Quercus
Espeziea	Quercus robur; L.
Banaketa mapa
Datu orokorrak
Gizakiak ateratzen dizkion produktuak	Ezkur eta Q55748156

Nabigazio historia interaktiboa

← Aurreko ezberdintasuna Hurrengo ezberdintasuna →

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

IkusizkoaWikitestua

Lerroan

14:26, 26 azaroa 2019ko berrikusketa

Haritz kanduduna (Quercus robur eta, gutxi batzuetan, Quercus pedunculata) Quercus generoko zuhaitz espezie bat da, Euskal Herrian haritzen artean ohikoena. Horregatik, sarri haritz izen soilaz aipatzen da. Haritz kandudunaren ezkurrek, izenak dioen moduan, kandua edo txortena dute; haritz kandugabearenek, ordea, ez. Izen espezifikoa, robur, latinetik dator, eta «gogor» edo «indar» esan nahi du: izan ere, gogortasuna da haritzaren egurraren ezaugarririk nabarmenena. Indarraren sinboloa da haritza. Biziraupen handiko espeziea da: batzuetan, 1.000 urte baino gehiago bizi daiteke, hala nola Gernikako arbola zaharra.

Oso leku garrantzitsua betetzen du mitologian eta herriko tradizioetan haritzak: zuhaitz beneratua izan da herrialde askotan. Haritzaren inguruan egiten ziren batzordeen bilerak, akelarreak, druiden batzarrak eta izaera animista duten beste erritu batzuk.

Ezaugarriak

Hosto erorkorreko zuhaitza da, eta 40 metro garai izan daiteke.

Zurtoina

Zuzena, laburra eta lodia du enborra; azala arre iluna da.

Hostoak

Erorkorrak eta lobulatuak dira haritzaren hostoak; sinpleak, txandakatuak eta txorten txikikoak.

Loreak

Apiriletik maiatzera loratzen da haritza.Gerba motako infloreszentziatan hazten dira lore arrak; eta txorten luzeko multzo txikitan, emeak.

Fruituak

Haritzaren fruituak, ezkurrak, irail-urrietan heltzen dira, eta txorten luze baten puntan hazten dira.

Habitata

Euskal Herri hezeko espezierik berezkoena da haritza. Gehienbat, lurzoru azido eta hezeetan aurkitzen da.

Erabilera

Haritzaren zura oso preziatua da: kalitate onekoa eta oso erresistentea da. Zurgintzan, upelgintzan eta ontzigintzan erabiltzen da. Haren egurra erregai ona da; eta ikatza, bero-ahalmen handikoa.

Apaingarri gisa erabiltzen da parkeetan.

Abereen bazkarako erabiltzen da ezkurra; txerrientzat, bereziki.