Nominatibo: berrikuspenen arteko aldeak
Ezabatutako edukia Gehitutako edukia
t Autoritate kontrola jartzea |
No edit summary |
||
1. lerroa: | 1. lerroa: | ||
'''Nominatibo'''a [[indoeuropar hizkuntzak|indoeuropar hizkuntzaren]] |
'''Nominatibo'''a [[indoeuropar hizkuntzak|indoeuropar hizkuntzaren]] [[gramatika-kasu]] bat da: [[perpaus]]aren [[subjektu (gramatika)|subjektua]] adierazten du eta, aditz iragankorrarekin, [[akusatibo]]a eskatzen du, objektu zuzena adierazteko. |
||
== Atzizkiak == |
== Atzizkiak == |
16:49, 1 otsaila 2020ko berrikusketa
Nominatiboa indoeuropar hizkuntzaren gramatika-kasu bat da: perpausaren subjektua adierazten du eta, aditz iragankorrarekin, akusatiboa eskatzen du, objektu zuzena adierazteko.
Atzizkiak
Atzizkiak nominatiboaren oinarrizkoak dira:
- adibidez, grezieraz: ὁ λύκος (o lýkos) - otsoa;
- adibidez, latinez: Dominus est in domo - Jauna etxean dago;
- adibidez, polonieraz: Cziasto - Pastela.
Subjektua
Nominatiboa subjektua da perpausean; adibidez, latinez: Flavius venit - Flabio dator.
Subjektua ere bada nor-nork aditzarekin; adibidez, latinez: Puella gladiatorem vidit - Neskak gladiadorea ikusi du.
Atributua
Kopulatiboarekin, nominatiboa atributu eta subjektu da; adibidez, latinez: Mare est viridis - Itsasoa berdea da.
Ikus gainera
Kanpo estekak
Artikulu hau hizkuntzei buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |