Cristina Fallarás

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cristina Fallarás
Bizitza
JaiotzaZaragoza, 1968ko martxoaren 18a (56 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaBartzelonako Unibertsitate Autonomoa
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, idazlea eta emakumeen eskubideen aldeko ekintzailea
IMDB: nm2726470 Facebook: cristina.fallaras.sanchez Twitter: lafallaras Edit the value on Wikidata

Cristina Fallarás Sánchez (Zaragoza, Aragoi, 1968ko martxoaren 18a) zaragozar kazetaria, idazlea, analista, ekintzailea eta politikaria da. Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteak[1] emandako Komunikazio Ez-sexistako Jardunbide Egokien Saria eta María Luz Morales Kazetaritza Feministaren Saria jaso ditu, Generoaren Kultur Behatokiak eta Catalunya la Pedrera Fundazioak emandakoa.[2]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetaritza ikasi zuen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan.[3] El Mundo egunkariaren Kataluniako edizioko erredaktorea izan zen, eta Ser katean, Radio Nacional de España, El Periódico de Catalunya, Antena 3 TV eta Telecincon ere lan egin zuen.[4] ADN egunkariaren erredakzioaren diseinuan parte hartu zuen. Planeta Taldekoa zen egunkari horren sortzaileetako bat izan zen, eta zuzendariordea ere izan zen 2008. urtera arte.[4][5] 2006ko azaroaren 27tik 2012ko otsailaren 19ra bitartean blog batean idatzi zituen bere gogoeta eta esperientziak.[6] 2016ko irailetik 2017ko otsailera, Diario 16 digitaleko zuzendaria izan zen. Dimisioaren arrazoia jakinarazi zuen Twitter kontuaren bidez, enpresa editoreak proposatutako lan-baldintzak onartezinak zirela eta.[3][7][8][9][8][10] 2018ko uztailean, RTVEko kontseilari izateko proposamena izan zuen. Azken urteotan, hainbat telebista-saiotan hartu du parte analista gisa.

Eleberrigile[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011n, Las niña perdidas eleberria argitaratu zuen, bi sari irabazi zituena, eta Gijongo Aste Beltzak ematen duen Hammett saria irabazitako lehen emakumea bihurtu zen.[11] 2011n, Barbastroko Eleberri Laburraren Saria jaso zuen Últimos días en el Puesto del Este eleberri laburrarekin.[12]

Aktibista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Entsegu, liburu, hitzaldi eta kazetaritza-artikuluen bidez Fallarás feminismoari eta emakumeen eskubideen eta berdintasunaren aldeko borrokari lotu izan zaio beti. 2011ko martxotik 2015eko ekainera, "Ellas"-en egileetako bat izan zen El Mundo egunkariko bloga, emakumeen eskubideei eta berdintasunari buruzkoa.[13]

#seacabó manifestazioa, 2023ko abuztuaren 28an

Fallarás prostituzioaren abolizioaren alde dago.[3] Fernando Marías Amondok sortutako talde artistikoko kidea da, Hijos de Mary Shelley izenekoa. Harekin parte hartu zuen Mary Wollstonecraft[14] feminista aitzindariaren omenezko saioetan eta Wollstonecraft. Hijas del horizonte izeneko liburuan. Liburu horretan beste idazle batzuk ere ageri dira: Espido Freire, Paloma Pedrero, Nuria Varela, Cristina Cerrada, Eva Díaz Riobello, María Zaragoza, Raquel Lanseros eta Vanessa Montfort.[15]

2018ko apirilaren 26an, #Cuéntalo hashtag-a kaleratu zuen.[16] Hiru milioi tuit inguru sortu zituen, eta horietatik 50.000 baino gehiago bortxaketen, abusuen edo jazarpenaren testigantzak dira.[17]

2023ko abuztuaren 27an, #seacabó hashtagarekin, Rubiales kasuaren polemikaren ondoren, jazarpena, bortxaketak eta abusuak jasan zituzten emakumeen testigantzak partekatu zituen bere sare sozialetan.[18]

Cristina Fallarás, Catosfera 2018
Cristina Fallarás 2019-2020 ikasturtearen hasiera, 2019.10.03

Politikari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Esparru politikoan, Pasqual Maragallek bultzatuta, 1999an sortutako Cataluña Siglo XXI mugimendu zibikoaren taldea sortzen parte hartu zuen.[4] 2018ko uztailean, Podemosek RTVEko kontseilari izateko proposamena egin zuen.[19] 2019ko udal-hauteskundeetan sinbolikoki parte hartuko zuela jakinarazi zen, Ada Colau buru zuen Barcelona en Comú zerrenda ixten.[20]

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Migdia (2012-2013), 8tv
  • La Sexta noche (2013-2014), La Sexta.
  • Un tiempo nuevo (2014-2015) , Telecinco.
  • Las mañanas de Cuatro (2013-2018),Cuatro.
  • La otra red (2014),Cuatro.
  • Mad in Spain (2017), Telecinco.
  • Sábado Deluxe (2017), Telecinco.
  • Tot es mou (2018-), TV3.
  • 120 minutos (2018-), Telemadrid.
  • Hechos reales (2018), Telecinco.
  • Ya es mediodía (2018-), Telecinco.
  • Todo es mentira (2019-), Cuatro.
  • Cuatro al día (2019-), Cuatro.

Argitaratutako liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Rupturas, Urano, 2003
  • No acaba la noche, Planeta, 2006
  • Así murió el poeta Guadalupe, Alianza, 2009
  • Las niñas perdidas, Roca Editorial, 2011
  • Últimos días en el Puesto del Este, DVD argitaletxea, 2011
  • A la puta calle: Crónica de un desahucio, Bronce Editorial, 2013
  • Honrarás a tu padre y a tu madre, Anagrama, 2018
  • Ahora contamos nosotras, Anagrama, 2019
  • Posibilidad de un nido, Esto No Es Berlín, 2020
  • El evangelio según María Magdalena, Penguin Random House, 2021
  • La Loca, Penguin Random House, 2022


Sariak eta aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2010eko Hammett Sarian finalista izan zen Así murió el poeta Guadalupe lanarekin.
  • L'H konfidentziala 2011 eleberri beltzaren saria Las niña perdidas lanarengatik.
  • 2011ko Eleberri Laburraren Barbastro Hiria Saria, Últimos días en el Puesto del Este lanarekin.
  • Hammett 2012 saria (Gijongo Aste Beltza), Las niñas perdidas lanarekin.
  • 2018an, Komunikazio ez-sexistaren Praktika Egokien Saria, Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteak emana.[1]
  • 2019an, María Luz Morales Kazetaritza Feministaren Saria jaso zuen, Generoko Kultura Behatokiak, Catalunya la Pedrera Fundazioak eta Ara egunkariaren lankidetzak emana, Público hedabidean argitaratutako Femenino Funeral: el lamentable recuento de las mujeres asesinadas durante 2017 lanarengatik.[2]
  • 2020an, Emakumeen aurkako Indarkeria Ezabatzeko Nazioarteko Eguna zela eta, Berdintasun Ministerioak emakumeen aurkako indarkeria ezabatzeko egindako lana aitortu zuen, #Cuéntalo gizartea kontzientziatzeko.[21]
  • 2023an Lince Kazetariaren Saria jaso zuen Linces Moradas sarien lehen edizioan. Sari horiek Errepublika eta Demokrazia Institutuak ematen ditu, “gizarte bidezkoago, berdintasunezkoago eta demokratikoago baten aldeko konpromisoa eta lana” aitortzeko.[22][23]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b Mujeres RTVE y los programes de RNE 'Gente despierta' y 'Feminismes', Premios de Comunicación no sexista 2018 - RTVE.es. 22 de noviembre de 2018.
  2. ↑ a b «El Observatorio Cultural de Género otorga a Cristina Fallarás el Premio de Periodismo» www.publico.es.
  3. ↑ a b c Cristina Fallarás: "En España no nos atrevemos a decir que la ultraderecha ya está en el Gobierno con el PP". Público (España) 11 de noviembre de 2016.
  4. ↑ a b c elEconomista.es. Cristina fallarás, nombrada directora de diario 16 digital - EcoDiario.es. .
  5. ↑ ADN despide a la subdirectora en el octavo mes de embarazo, e-Noticies, 22.11.2008; acceso 23.11.2012
  6. ↑ Despedida de Fallarás, 19.02.2012; acceso 20.07.2012
  7. ↑ Mensaje en redes sociales publicado por Cristina Fallarás. .
  8. ↑ a b Fallarás deja la dirección de Diario16.com por las "inaceptables" condiciones laborales. eldiario.es 13 de febrero de 2017.
  9. ↑ Cristina Fallarás, nombrada directora de Diario 16 Digital. .
  10. ↑ Diario16. «Nuevo rumbo en Diario16» diario16.com.
  11. ↑ Cristina Fallarás, primera mujer ganadora del Premio Hammett de novela negra, nota de la agencia EFE reproducida en El País, 13.07.2012; acceso 20.07.2012
  12. ↑ Comunicación, Ronda. (2011-05-16). «Fallarás y Gandía, ganadores de los premios de Novela corta y Poesía de Barbastro» Revista digital del Somontano de Barbastro - Rondasomontano.com.
  13. ↑ elmundo.es. «Ellas. Publicaciones de Cristina Fallarás» www.elmundo.es.
  14. ↑ Espacio. Fundación Telefónica (consultado el 6 de junio de 2015).
  15. ↑ Escritoras.com (consultado el 6 de junio de 2015).
  16. ↑ Cristina Fallarás. 26 de abril de 2018.
  17. ↑ Valdés, Isabel. (2018-12-13). Los 14 días en los que 150.000 mujeres no se callaron. ISSN 1134-6582..
  18. ↑ Molina, Celia. (2023-08-28). «Cristina Fallarás recopila cientos de mensajes de mujeres que se unen al #seacabó de Jenni Hermoso» Yasss.
  19. ↑ «PSOE, Podemos y PNV proponen a las periodistas Rosa María Artal y Cristina Fallarás para el consejo de RTVE» www.publico.es.
  20. ↑ «Cristina Fallarás irá en la lista de Colau para el 26M» www.publico.es.
  21. ↑ «Las periodistas de 'Público' Cristina Fallarás y Ana Bernal, premiadas por su labor contra la violencia machista» www.publico.es.
  22. ↑ «Cristina Fallarás gana el Premio Periodista lince» www.publico.es.
  23. ↑ «Instituto 25 de Mayo para la Democracia» Instituto República y Democracia.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Cristina_Fallarás&oldid=9534247"(e)tik eskuratuta