Hijas de Cynisca

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hijas de Cynisca
Jatorria
Argitaratze-data2019
IzenburuaHijas de Cynisca
Jatorrizko hizkuntzagaztelania
Jatorrizko herrialdeaEspainia
Ezaugarriak
Genero artistikoafilm dokumentala eta Kirol-zinema
Iraupena96 minutu
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)Beatriz Carretero

IMDB: tt10081428 Filmaffinity: 995717
Instagram: hijasdecynisca Edit the value on Wikidata

Ziniskaren alabak (Hijas de Cynisca) kirol-arloko genero-desberdintasunari buruzko dokumental luzea da. 2019an Beatriz Carreterok zuzendu zuen eta Espainiako kirol-arloko 13 emakumeri egindako elkarrizketen bidez aztertu zuen genero-desberdintasuna.[1][2] Dokumentalaren izenburuak Antzinaroko Olinpiar Jokoak irabazi zituen lehen emakumearen izena du, Ziniska (Cynisca), Kristo Aurreko 440. urtean jaiotako Espartako printzesa).[3][4]

Laburpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dokumentala Espainiako hainbat kirol-pertsona ospetsuri egindako elkarrizketen bidez osatuta dago, hala nola Almudena Cid, Amaya Valdemoro, Jennifer Pareja, Lydia Valentín, Dori Ruano, Bea Fernández, Carmen Martín, Ona Carbonell, Jessica Vall eta Mary Álvarez del Burgo kirolariak, Paloma del Río kazetaria eta Paula Tirini boleibol entrenatzailea.

Besteak beste, gai hauexek landu ziren:[5][6]

  • Kirola haurtzaroan sexualizatzea
  • Emakumeek kirolean dituzten eskubideak urratzea,
  • Soldata
  • Aurrekontu edo pizgarri ekonomikoen aldea
  • Ikusgarritasun falta eta komunikabideetan jarrera matxistak izatea

Era berean, honako hauek ere lantzen dira:

  • Kirolarien aintzatespen txikiagoa
  • Babesletzak aurkitzeko zailtasunak
  • Profesionalizazioari laguntza urria ematea
  • Kidego teknikoetan eta federazioetan emakumerik ez egotea
  • Arreta itxura fisikoan jartzea

Ekoizpena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Filmaketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Espainiako hainbat tokitan grabatuta, sustatzaileek crowdfunding-kanpaina hasi zuten Indiegogo web orrian, dirua biltzeko, eta, horrekin batera, #YoLoApoyo hashtag-a erabili zuten. Kanpaina hori 2018ko apirilean amaitu zen.[5][7]

Postprodukzioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2018an hasi zen postprodukzio-fasea, baita babesletzak eta erakundeen laguntza bilatzea eta merchandisin produktuen salmenta garatzea ere.[8] 2019ko otsailaren 25ean Bilboko Emakumeen eta Kirolaren II. Kongresuan aurkeztu zuen Carreterok dokumentalaren trailerra.[9]

Estreinaldia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aurrestreinaldia 2019ko azaroaren 28an izan zen Madrilgo Paz zineman, eta estreinaldia hile berean, 29an, izan zen hiriburuko Artistic Metropol zineman.[10]

Harrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sariak eta izendapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Saria Kategoria Hautagaia(k) Emaitza Ref(s)
2019 Castellóko Oinarrizko Kirolaren XXVIII. Omenaldia Aipamen berezia Beatriz Carretero Irabazlea [11]
2019 Kordobako Zinema Australeko I. Nazioarteko Jaialdia (Argentina) Publikoaren saria film luze onenari Ziniskaren alabak Irabazlea [12]
2019 Bartzelonako Nazioarteko IX. Nunes Zinemaldia Dokumental onenaren saria Ziniskaren alabak Irabazlea [13]
2020 Hollywood Women's Film Pacific Palisades jaialdia Best Foreign Documentary Feature Award Ziniskaren alabak Irabazlea [14]
2020 FILMU - Lugoko Cinema Mulleres jaialdia Nova Onda saria Berdintasunaren aldeko lanaren aintzatespena. Ziniskaren alabak Irabazlea [14]
2020 BKK DOC - Bangkok International Documentary Awards (Bangkok) Best First Time Producer Beatriz Carretero Irabazlea [14]
2021 11. Matera Sport Film Jaialdia Sport eta Società saria Ziniskaren alabak Irabazlea [14]
2022 Top Women in Sports Komunikazioko Sari Berezia Beatriz Carretero Irabazlea [15]

Jaialdietako hautaketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Kolonbiako Giza Eskubideen aldeko 6. Nazioarteko Zinemaldia. Atal ofiziala. Nazioarteko dokumentala.
  • Gáldarreko 7. Nazioarteko Zinemaldia.
  • Emakumearen 7. Zinemaldia Txinan.
  • Soria Hiria Nazioarteko XXI. Film Laburren Lehiaketa. «Zineko emakumeak» zikloa.
  • Montabernerreko XI Nazioarteko erakusketa Dokumental-zinema. Atal ofiziala.
  • Kordobako (Argentina) Zinema Australeko I. Nazioarteko Jaialdia
  • Palermoko 40 Sport Film Jaialdia.
  • Bartzelonako Nazioarteko IX. Nunes Zinemaldia.
  • Bruselako XII. Elles Tournent - Dames Draaien.
  • III Worldwide Women's Phoenixeko Film Jaialdia.
  • IV. MUFEST- Zine feito jaialdia, Santiagoko Mulleresen eskutik.
  • II WOW (World Of Women) Tunisiako International Film Jaialdia. Atal ofiziala.
  • Venezuelako Lecheria Ekialdeko Film Luze eta Laburren Arteko Zinemaldia.
  • Hollywood Women's Pacific Palisadesko Film Jaialdia.
  • Galeseko Wales International Documentary Jaialdia.
  • Providenceko Providence Latin American Film Jaialdia.
  • FICNOVA - Madrileko Nazioarteko Indarkeriarik Gabeko Zinemaldia.
  • Female Filmmakers Berlingo Berlin Jaialdia.
  • FILMU - Lugoko Cinema Mulleres Jaialdia.
  • BKK DOC - Bangkok International Documentary Awards (Bangkok).
  • Zanzíbarko WIFF Zanzibar - Watoto International Film Jaialdia.
  • Dacaren Liberation DocFestBangladesh.
  • Aarhusko Nazioarteko Women's Film Jaialdia - DK
  • Erresuma Batuko Zinemaldia eta Telebista. Zentzuzko istorioak, Atal Lehiakorra
  • Mexikoko MICmota.
  • Hirugarren Denbora - Bogotako Munduko Futbol Zinemaldia (Kolonbia).
  • Hessengo Golden Tree International Documentary Film Jaialdia.
  • Materako 11. Matera Sport Film Jaialdia
  • 15th FIWOM - Seulgo Women's Rights Film Jaialdia.[14]

Talde teknikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lydia Valentín, dokumentalaren fotograma batean.
  • Zuzendaria: Beatriz Carretero
  • Ekoizpena: Beatriz Carretero
  • Gidoia: Beatriz Carretero eta Eva Contreras
  • Argazki eta kamera zuzendaritza: Eugenio Tardón
  • Kamara laguntzailea: Beatriz Guerra
  • Argazki finkoa: Díaz de Santos
  • Zuzeneko soinua: Roberto HG eta Beatriz Carretero
  • Makillajea: Irene Nieto eta Belén Seisches
  • Muntaketa: Indi Costa, Alicia Medina eta Beatriz Carretero
  • Soinu postprodukzioa: Roberto HG
  • Jatorrizko kanta: Neverend
  • Ilustrazioa eta animazioa: Olga López Hilzinger
  • Motion graphics: Desirée Berenguer
  • Diseinu grafikoa eta webgunea: Eva Contreras
  • Komunikazioa eta marketina: Beatriz Carretero
  • Aholkularitza sortzailea: Carmen Berlanga, Sara Carretero, Eva Contreras eta Alicia Medina

Fitxa teknikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Iraupena: 96 minutu
  • Kolorea: Kolorea
  • Formatua: 16:9

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dokumentalaren fotogramak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Making-of-a[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Díaz de Santos, Marta. (6 de abril de 2018). Hijas de Cynisca, el documental en el que el deporte femenino habla por la igualdad. Marca.
  2. Méndez, M.. (7 de abril de 2018). El deporte femenino español se une para pedir igualdad. As.
  3. Robles, Sandra. (7 de abril de 2018). Hijas de Cynisca: las deportistas españolas por la igualdad. Sexto Anillo.
  4. Extremera, Fran. (9 de abril de 2018). Pionera en el Olimpo. La Opinión de Málaga.
  5. a b Hijas de Cynisca, documental para combatir la desigualdad de género en el deporte. 6 de abril de 2018.
  6. Campaña de "crowfunding" para un documental sobre la discriminación a la mujer en el deporte. 11 de abril de 2018.[Betiko hautsitako esteka]
  7. Extraordinarios - 14/05/2018. 14 de mayo de 2018.
  8. Martín, Elena. (4 de junio de 2018). Hijas de Cynisca, la visibilidad de la mujer en el deporte. acalanda.com.
  9. Presentación del tráiler de Hijas de Cynisca. 25 de febrero de 2019.
  10. Ona Carbonell, Valdemoro y Valentín protagonizan el documental 'Hijas de Cynisca', que se estrena esta semana. 25 de noviembre de 2019.
  11. El deporte femenino, gran protagonista en la Gala del Deporte Base de Castelló. 5 de noviembre de 2019.
  12. Premio del Público al Mejor Largometraje en el I Festival Internacional de Cine Austral. 13 de diciembre de 2019.
  13. Premio al Mejor Documental en el IX Festival Internacional de Cine Nunes. 17 de diciembre de 2019.
  14. a b c d e Selección en festivales. .
  15. 20minutos y Women's Sport Institute entregan los premios Top Women in Sports. 20 de mayo de 2022.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hijas de Cynisca erabiltzailearen orria, Facebook zerbitzuan Hijas de Cynisca erabiltzailearen profila, Twitter zerbitzuan Hijas de Cynisca erabiltzailearen orria, Instagram zerbitzuan