Edukira joan

Maialen Lujanbio

Artikulu hau "Kalitatezko 2.000 artikulu 12-16 urteko ikasleentzat" proiektuaren parte da
Wikipedia, Entziklopedia askea
Maialen Lujanbio Zugasti» orritik birbideratua)

Maialen Lujanbio

(2022)
Ahotsa
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMaialen Lujanbio Zugasti
JaiotzaHernani1976ko azaroaren 26a (47 urte)
Herrialdea Gipuzkoa, Euskal Herria
Hezkuntza
HeziketaEuskal Herriko Unibertsitatea
Hizkuntzakeuskara
gaztelania
Jarduerak
Jarduerakbertsolaria eta idazlea
KidetzaOrnitorrinkus
Genero artistikoaolerkigintza
bertsolaritza

Musicbrainz: f3eb11a7-c390-4f85-a2c9-abf3e7918b8d Discogs: 3586380 Edit the value on Wikidata

Maialen Lujanbio Zugasti (Hernani, Gipuzkoa, 1976ko azaroaren 26a) bertsolaria da. Bertsolari Txapelketa Nagusia irabazi zuen lehen emakumea da[1] (eta, oraingoz, bakarra): 2009an irabazi zuen lehenengoz, 2017an berriro eta 2022an hirugarrengoz. Prentsako ohiko kolaboratzailea da, adibidez Berria egunkarian.[1]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikasketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arte Ederretan lizentziaduna da EHUn.[2] Euskal Kulturgintzaren Transmisioa graduondokoa ikasi zuen Mondragon Unibertsitatean eta bertan ikasitakotik abiatuta, 2010ean Hau Koaderno bat zen liburua idatzi zuen.[3]

Maialen Lujanbio (2022). Maitane Azurmendiren irudia

Bertsolaritza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikastolan zebilenean hasi zen bertsotan lagunen artean eta 11-12 urterekin parte hartu zuen lehendabiziko aldiz txapelketa batean: Gipuzkoako Eskolarteko Bertsolari Txapelketan. 15 urte zituela, Andoni Egaña, Anjel Mari Peñagarikano eta Kristina Mardarasekin batera, Hondarribian abestera gonbidatu zuten eta geroztik, etenik gabeko ibilbidea egin zuen.[4]

2009tik 2013 arte bertsolarien txapeldun nagusia izan zen,[5] eta berriro ere irabazi zuen 2017ko Bertsolari Txapelketa Nagusia.[6]

Gai aniztasuna lantzen duen bertsolaritzat hartzen da, askotan ezkutuan egon diren gaiak oholtzara ekarriz,[7] eta emozionatzeko gaitasuna duela ere aipatu izan dute hainbatek.[8]

2018az geroztik Euskal Herriko Bertsozale Elkarteko lehendakaritza taldeko kidea da.[9]

2019ko Korrikan, Lujanbiok idatzi eta irakurri zuen mezua.[10][11]

Bertsolari txapelketetako palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sari nagusiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bertsolari Txapelketa Nagusia:

Gipuzkoako Bertsolari Txapelketa:

  • Txapelduna (1): 2003

Gaztetxotan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gipuzkoako Eskolarteko Bertsolari Txapelketa

  • Handien mailan:
    • Txapelduna (1): 1994
    • Finalista (1): 1993
  • Txikien mailan:
    • Txapelduna (2): 1990, 1991
    • Finalista (2): 1988, 1992

Euskal Herriko Eskolarteko Bertsolari Txapelketa

  • Handien mailan (0): bigarren 1994an
  • Txikien mailan (3): 1990, 1991, 1992
Wiz Khalifa eta Maialen Lujanbio parez pare, Pasai San Pedroko Proisa graffitin

Bestelako sari eta errekonozimenduak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bestelako proiektuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erre(AH)ala emanaldia Bergarako Kartzela Zaharrean.

2006tik 2011ra Ornitorrinkus proiektua ondu zuen Judith Montero eta Xabier Erkiziarekin. Musika esperimentala, hotsak eta hitzak bat eginez, Ornitorrinkus disko-liburua eman zuten argitara.[16]

2011n Txori Mugariak irrati performancea sortu zuen Xabier Erkiziarekin; eta 2013ko udan, kolaboratzaile berarekin, Hegi, Egia, Egiak proiektua aurkeztu zuten.

2018an rr emanaldiaren lau emanaldi egin zituen.[17] Gerora, 2022an, oinarria berreskuratu eta Erre(AH)ala proiektua abiatu zuen.

Argitalpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Hau Koaderno bat zen. 2010[18]
  • Ilunpetik argitara - Emakume langileak iruditan - Hernani 1936-1975.[19]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b Ibarluzea Santisteban, Miren. «Lujanbio Zugasti, Maialen» Auñamendi Eusko Entziklopedia (Noiz kontsultatua: 2021-01-05).
  2. «“Arte Ederrak ezagutu izana nabaritzen dela uste dut”» BBAA Bitakora (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).
  3. «Euskal Kulturgintzaren Transmisioa Lujanbioren begietatik» Argia (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).
  4. (Gaztelaniaz) «Su primera plaza pública, a los 15 años y muerta de miedo» El Diario Vasco 2017-12-19 (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).
  5. Maialen Lujanbio txapeldun
  6. Maialen Lujanbio da 2017ko txapelduna
  7. «Bazterren aroa, behingoz» Argia (Noiz kontsultatua: 2017-12-18).
  8. Berria.eus. «BEC emozionatu du Lujanbiok, beste behin» Berria (Noiz kontsultatua: 2017-12-18).
  9. Elkartea, Xenpelar Dokumentazio Zentroa-Bertsozale. «Maialen Lujanbio - Biografiak - BDB. Bertsolaritzaren datu-basea» bdb.bertsozale.eus (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).
  10. Berria.eus. «Maialen Lujanbio: "Egin, eragiteko; eragin, eginarazteko"» Berria (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).
  11. «'Klika!, sistema eragilean' goiburupean, Lujanbiok idatzi du Korrikaren 21en mezua» www.eitb.eus (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).
  12. «Maialen Lujanbio da lehen zapiduna» Goierriko Hitza 2017-10-25 (Noiz kontsultatua: 2024-03-02).
  13. «Maialen Lujanbiok jantzi du bigarrenez Zapia Zaldibian» Argia (Noiz kontsultatua: 2024-03-02).
  14. «Maialen Lujanbiok irabazi du 2018 Kopla Txapelketako zintzarria - zarauzkohitza.eus» zarauzkohitza.eus (Noiz kontsultatua: 2018-12-23).
  15. Lehengo lepotik zintzarria - zarauzkohitza.eus. (Noiz kontsultatua: 2021-12-19).
  16. «"Saiatu gara bertsoak dauzkan balio berezkoenak mantentzen"» bertsoa.eus (Noiz kontsultatua: 2018-02-27).
  17. Aldizkaria, Kudeatzailea Bertsolari. (2022-05-25). «Garai bat, mila prismatan puskatua» Bertsolari Aldizkaria (Noiz kontsultatua: 2024-06-24).
  18. Lujanbio, Maialen.. (2010). Hau koaderno bat zen : hau koaderno haren berrinterpretazioa da. HUHEZI eta Lanku ISBN 9788493810320. PMC 863181674. (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).
  19. Apezetxea Lujanbio, Maialen. (2016). Ilunpetik argitara : emakume langileak iruditan : Hernani 1939-1975. Hernaniko Udala, Berdintasun Saila ISBN 9788493419370. PMC 953025591. (Noiz kontsultatua: 2019-04-14).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]